________________ - 11 - श्रुतज्ञानलिङ्गम् शुश्रूषा चेहाद्यं लिङ्गं खलु वर्णयन्ति विद्वांसः / तदभावेऽपि श्रावणमसिराऽवनिकूपखननसमम् // 161 // शुश्रूषाऽपि द्विविधा परमेतरभेदतो बुधैरुक्ता / परमा क्षयोपशमतः परमाच्छ्रवणादिसिद्धिफला // 162 / / यूनो वैदग्ध्यवतः कान्तायुक्तस्य कामिनोऽपि दृढम् / किन्नरगेयश्रवणादधिको धर्मश्रुतौ राग: // 163 // गुरुभक्तिः परमाऽस्यां विधौ प्रयत्नस्तथाऽऽदृतिः करणे / सद्ग्रन्थाप्तिः श्रवणं तत्त्वाभिनिवेशपरमफलम् // 164 // विपरीता त्वितरा स्यात् प्रायोऽनय देहिनां सा तु / या सुप्तनृपकथानकशुश्रूषावत् स्थिता लोके // 165 // ऊहादिरहितमाद्यं तद्युक्तं मध्यमं भवेज्ज्ञानम् / चरमं हितकरणफलं विपर्थयो मोहतोऽन्य इति // 166 // वाक्यार्थमात्रविषयं कोष्ठकगतबीजसन्निभं ज्ञानम् / श्रुतमयमिह विज्ञेयं मिथ्याऽभिनिवेशरहितमलम् // 167 // यत्तु महावाक्यार्थजमतिसूक्ष्मसुयुक्तिचिन्तयोपेतम् / उदक इव तैलबिन्दुविसर्पि चिन्तामयं तत्स्यात् // 168 // ऐदम्पयंगतं यद्विध्यादौ यत्नवत्तथैवोच्चैः / एतत्तु भावनामयमशुद्धसद्रत्नदीप्तिसमम् / / 169 // आद्य इह मनाक्पुंसस्तद्रागादर्शनग्रहो भवति / न भवत्यसौ द्वितीये चिन्तायोगात् कदाचिदपि // 170 // चारिचरकसञ्जीवन्यचरकचारणविधानतश्चरमे / सर्वत्र हिता वृत्तिर्गाम्भीर्यात्समरसापत्त्या // 171 // 111
