________________ 1 अङ्कः] कंसवधम् / मूत्रधारः-बाढम् / यतः / / मौलौ मन्दारदामभ्रमदलिपटलीकाकलीं श्रोणिबिम्बे कूजत्काञ्चीकलापं चरणकमलयोर्मञ्जमञ्जीरशिञ्जाम् / उत्सङ्गे कीरगीतं स्तनभुवि मसृणं वल्लकीपञ्चमं वा तत्काव्ये दत्तकर्णा शिवशिव मनुते भारती भारमेव / / 21 // अपि च / यः पीयूपमयूखधामनि सुधासाराच्छकच्छेऽपि यः क्षुभ्यत्क्षीरसमुद्रसान्द्रलहरीलावण्यपूरेऽपि यः / यः कान्ताधरपल्लवे मधुरिमा नासौ समुद्गाहते श्रीविद्वत्कविकृष्णपण्डितवचोवीचीसमीचीनताम् // 22 // नटी-अजउत्त, णं सुणीअदि सद्दाणुसासणे दिढं कदमासो एसो त्ति / (क) सूत्रधारः-आयें, भूपणमेतन्न दूषणं कवीनां व्याकरणकोविदतेति / तथा हि / रेसालंकारसारापि वाणी व्याकरणोज्झिता। श्चित्रोपहतगात्रेव न रञ्जयति सज्जनान् // 23 // नटी--(सोद्वैगम् / ) अण्णं भणामि / विसविसमविसहरवइजीहासहस्सणीसरिअवककक्कसविअडवअणोवण्णासणिच्चाहिओअफंसदूसिआ तस्स जीहा कहं महुरमहुररैसलालसाइं रसिअजणमणाई रञ्जइस्सदित्ति पत्थि मे हिअअस्स आसङ्घो / (ख) (क) आर्यपुत्र, ननु श्रूयते शब्दानुशासने दृढं कृताभ्यास एष इति / (ख) अन्यद्भणामि / विपविषमविषधरपतिजिह्वासहस्रनिःसृतवक्रकर्कशविकटवचनोपन्यासनित्याभियोगस्पर्शदृपिता तस्य जिह्वा कथं मधुरमधुररसलालसानि रसिकजनमनांसि रञ्जयिष्यतीति नास्ति मे हृदयस्यासङ्गः / 1. 'रसालंकारसंपन्ना' इति ख-पाठः. 2. 'खिन्नोपहतगात्रेव' इति ख-पाठः. 3. 'रसालसाई' इति ख-पाठः. 'रसालसानि' इति तच्छाया.
