________________ [30] सटीकश्रावकज्ञप्त्याख्यप्रकरणं / आगम मुक्खाउ ण कि विसेसविसयत्तणेण सुत्तस्स / तं जाविह संपत्ती न घडइ तम्हा अदोसो उ॥४२॥ [आगममोक्षान्न किं विशेषविषयत्वेन सूत्रस्य / ' तं यावदिह संप्राप्तिन घटते तस्माददोषस्तु // 42 // ] आगममोक्षाकि न विशेषविपयत्वेन सूत्रस्य पल्ले इत्या. दिलक्षणस्य (35-37) तं ग्रन्थिं यावदिह विचारे संप्राप्तिन घटते / द्वौ प्रतिषेधौ प्रकृतमर्थं गमयत इति कृत्वा घटत एव / तस्माददोषस्तु यस्मादेवं तस्मादेष दोष एव न भवति य उक्तस्तं यावदिह संप्राप्तिन युज्यते (34) इत्यादि / अत्रागमस्तावत् " सम्मत्तंमि उ लद्धे " इत्यादि / मोक्षस्तु प्रकृष्टगुणानुष्ठानपूर्वकः प्रसिद्ध एव / अतो यथोक्तविशेष विषयमेव तत्सूत्रमिति इत्थं चैतदङ्गीकर्तव्यम् / अन्यथा तदधिकारोक्तमेव "पक्खिवे न किंचि" (37) इत्येतद्विरुध्यते / अप्रमत्तसंयतस्यापि बन्धकत्वात् / यथोक्तं "अपमत्तसंजयाणं बंधद्विती होइ अट्ठमुहुत्ता / उक्कोसा उ जहन्ना भिन्नमुहुत्तं नु विनेया // 1 // इत्यादि तस्मादोपविषयमेवैतदिति // अवसितमानुषङ्गिकम् / अधुना प्रकृतं सम्यक्त्वमाहसंमत्तं पि य तिविहं खओवसमियं तहोवसमियं च। खइयं च कारगाइ व पन्नत्तं वीयरागेहिं॥४३॥
