________________ श्रीभावधर्मसूक्तानि अनाकुलता ठाणगमण-मुयणजागर-लाभालाभाइएमु सव्वत्थ / जो हरिस-वेमणस्सा-भावो सो पुण अणाउलया // 12 // असंगपणुं अह कणय-कयवरेसु, मित्तामित्तेसु सोक्ख-दुक्खेसु / बीभच्छ-पेच्छणिज्जेसु, तह य थुइवाय-निंदासु // 13 // अन्नत्थ य विविहमणो-वियारकारणसमागमे वि सया। समचित्तत्तं जं तं, असंगयं बिंति जगपहुणो // 14 // एयाणं समुदायो, पश्चन्ह गुणाण परमसामइयं / अह य उदासत्तं चिय, एक्कं तक्कारणं परमं // 15 // किं वहुणा-सावज्जजोगवज्जण, निरवज्जजोगसेवणास्वं / सामाइयमित्तरिय, गिहिणो परमगुणठाणं // 16 // भावधर्मनी मुख्यता प्रातः श्रियः सकलकामदुधास्ततः किं, दत्तं पदं शिरसि विद्विषतां ततः किम् / कल्पं स्थितं तनुमतां तनुभिः ततः किं, चेद्धर्मसाधनविधौ न रतोऽयमात्मा // 17 // धर्म एव सदा येषां, दर्शनं प्रतिभूरभूत् / क्वचित्त्यजति किं नाम, येषां मन्दिरमिन्दिरा // 18 // आत्मभावना गतं मम मुधा जन्म, जिनचन्द्रो नाभ्यर्चितः। कारितानि न चैत्यानि, दत्तं पात्रेषु न मया // 19 //