________________ उपदेशसप्ततिः 251 जणो मुणित्ता नणु जाइ दुक्खं, तं जंपियव्वं वयणं न तिक्खं / इहं परत्थावि य ज विरुद्धं, न किज्जए तं पि कया निसिद्धं // दव्वाणुरूवं विरइज्ज वेसं, कुज्जा न अन्नस्स घरे पवेसं / साहूणऽसाहूण तहा विसेसं, जाणिज्ज जंपिज्ज न दोसलेसं॥३८॥ भत्तीगुरूणं हियए धरित्ता, सिखिज्ज नाणं विणयं करित्ता / अत्थं वियारिज मईइ सम्मं, मुणी मुणिज्जा दसभेयधम्मं / 39 / हासाइछक्कं परिवज्जियव्वं, छकं वयाणं तह सज्जियव्यं / पंचप्पमाया न हु सेवियच्या, पंचंतराया वि निवारियव्वा / 40 / साहम्मियाण बहुमाणदाणं, भत्तीइ अप्पिज तहऽन्नपाणं / वज्जिज्ज रिद्धीइ तहा निहाणं, एयं चरित्तं सुकयस्स ठाणं // अहिंसणं सव्वजियाण धम्मो, तेसिं विणासो परमो अहम्मो। मुणित्तु एवं बहुपाणिघाऊ, विवज्जियव्यो कयपञ्चवाऊ // 42 // कोहेण लोहेण तहा भयेणं, हासेण रागेण य मच्छरेणं / भासं मुसं नेव उदाहरिज्जा, जा पच्चयं लोयगयं हरिज्जा।४३। असाहुलोएण य जं पवन्न, बुहो न गिहिज्ज धणं अदिन्नं / अंगीकए जम्मि इहेव दुक्खं, लहइ लहुँ नेव कयाइ सुक्खं / 44 / समायरं वा अवरस्स जायं, मन्निज्ज छिदिज्ज जणाववायं / जे अन्नकंतासु नरा पसत्ता, ते झत्ति दुक्खाइ इहेव पत्ता // 45 // जे पावकारीणि परिग्गहाणि, मेलंति अच्चंतदुहावहाणि / तेसि कहं हुंति जए मुहाणि, सया भविस्संति महादुहाणि //