________________ . 122 सुभाषितसूक्तरत्नमाला नित्यं निशादिनव्याजा-ज्जीवानां यौवनायुषः / त्रुट्यन्ति खण्डखण्डानि, न जानाति जडो जनः॥३१॥ जनायुर्जलमादाय, निशादिनघटीचयैः। अन्दुधुयौँ कालार-घट्ट भ्रमयतः सदा // 32 // अनित्यानि शरीराणि, विभवो नैव शाश्वतः / नित्यं सन्निहितो मृत्यु:, कर्तव्यो धर्मसङ्ग्रहः // 33 // अचिन्तितः समभ्येत्य, महामूल्यानि मूलतः / जन्तुजीवितरत्नानि, हरते कालतस्करः // 34 // वज्रकायशरीराणा-महंतां यद्यनित्यता। कदलीसारतुल्येषु, का कथा शेषजन्तुषु // 35 // प्रभाते संस्कृतं सायं, नूनमन्नं विनश्यति / तदीयरससम्पुष्टे, काये का नाम नित्यता ? // 36 // मरणं प्रकृतिः शरीरिणां, विकृति वितमुच्यते बुधैः। क्षणमप्यवतिष्ठते श्वसन् , यदि जन्तुर्ननु लाभवानसौ // 37 // अनिशं क्षुत्तषामूत्र-विष्टारोगादिबाधिते / इष्टवस्तुवियोगाद्यैः, किं सुखं मानवे भवे // 38 // न मन्त्रं तन्त्रं भैषज्य-करणानि शरीरिणाम् / त्राणाय मरणव्याघ-मुखकोटरवासिनाम् / / 39 // यद्यात्मानं विजानीयात्, कृतान्तवशवर्तिनम् / क: श्वासमपि गृह्णीयात्, पापकर्मसु का कथा // 40 //
