________________ गीतरागस्य यथार्थवादः 197 हेतूदाहरणासम्भवे च सति सुष्टु यन्न बुद्धयेत / सर्वज्ञमतमवितथं, तथापि तच्चिन्तयेन्मतिमान् // 10 // अनुपकृतपरानुग्रह-परायणा यज्जिना युगप्रवराः। जितराग-द्वेष-मोहा-श्च नान्यथावादिनः तेन // 11 // सूत्रनो एक अक्षर पण न रुचे ते मिथ्यादृष्टि सूत्रोक्तस्यैकस्या-प्यरोचनादक्षरस्य भवति नरः। मिथ्यादृष्टिः सूत्रं हि, नः प्रमाणं जिनाभिहितम् // 12 // एकस्मिन्नप्यर्थे, संदिग्धे, प्रत्ययोऽर्हति हि नष्टः। मिथ्या च दर्शनं तत्-स चादिहेतुर्भवगतीनाम् // 13 // वीतरागर्नु वचन सत्य ज छे वीतरागा हि सर्वज्ञा, मिथ्या न ब्रूवते कचित् / यस्मात्तस्माद्वचस्तेषां, तथ्यं भूतार्थदर्शनम् // 14 // उदेति भानुर्यदि पश्चिमायां, जहाति सीमामपि सागरोऽत्र / चलत्यथो मेरुगिरिः कदाचि-दहद्वचः स्यान्न तथाप्यसत्यम् / 15 / . संसारमा वीतरागना वचन सिवाय कोई शरण नथी पायालं अवि उड्ढमुहं सग्गं होज्जा अहोमुहं / न उण केवलिपन्नत्तं, वयणं अन्नहा भवे // 16 // जन्मजरामरणभयै-रभिद्रुते व्याधिवेदनाग्रस्ते / जिनवरवचनादन्यत्र, नास्ति शरणं कचिल्लोके // 17 // तमेव सच्च नीसंके, जं जिणेहिं पवेइयं / "
