________________ 140 ] [ श्रीमदागमसुधासिन्धुः / चतुर्थो विभागः विउलातिं भोगभोगाइं भुजमाणा विहरह तो भे अस्थि जीवित्रं, अहरणं तुब्भे मए सद्धिं विउलातिं नो विहरह तो भे इमेणं नीलुप्पल-गवल-गुलिय जाव खुरधारेणं असिणा रत्तगंडमंसुयाई माउयाहिं उवसोहियाइं तालफलाणीव सीसाई एगते एडेमि 3 / तते णं ते मागंदियदारगा रयणदीवदेवयाए अंतिए सोचा भीया करयल जाव एवं वयासी-जराणं देवाणुप्पिया ! वतिस्ससि तस्स प्राणा-उववाय-वयणनिदे से चिट्ठिस्सामो, तते णं सा रयणद्दीवदेवया ते मागंदियदारए गेगहति 2 जेणेव पासायवडिसए तेणेव उवागच्छइ 2 असुभ-पोग्गलावहारं करेति 2 सुभपोग्गल-पक्खेवं करेति 2 ता पच्छा तेहिं सद्धिं विउलातिं भोगभोगाई भुजमाणी विहरति कल्लाकलिं च अमयफलाति उवणेति 4 // सूत्रं 87 // तते णं सा रयणदीवदेवया सकवयण-संदेसेणं सुट्टिएणं लवणाहिवइणा लवणसमुद्दे तिसत्तखुत्तो अणुपरियट्टियव्वेत्ति जं किंचि तत्थ तणं वा पत्तं वा कट्ठ वा कयवरं वा असुई प्रतियं दुरभि-गंध-मचोक्खं तं सव्वं श्राणिय 2 तिसत्तखुत्तों एगते एडेयबंतिकटु णिउत्ता 1 / तते णं सा रयणदीवदेवया ते मागंदियदारए एवं वदासी-एवं खलु अहं देवाणुप्पिया ! सक्कवयणसंदेसेणं सुट्ठियएणं तं चेव जाव णिउत्ता, तं जाव अहं देवाणुप्पिया ! लवणसमुद्दे जाव एडेमि ताव तुब्भे इहेव पासायवडिंसए सुहंसुहेणं अभिरममाणा 2 चिट्टह, जति णं तुब्भे एयंसि अंतरंसि उविग्गा वा उस्सुया (उप्पिच्छा) वा उप्पुया वा भवेजाह तो णं तुब्भे पुरच्छिमिल्लं वणसंडं गच्छेजाह, तत्थ णं दो ऊऊ सया साहीणा तंजहा-पाउसे य वासारत्ते य,-तत्थ उ कंदल-सिलिंध-दंतो णिउर-वरपुष्फ-पीवरकरो / कुडयज्जुण-णीव-सुरभि-दाणों पाउस-उऊ-गयवरो साहीणी // 1 // तत्थ य-सुरगोवमणि-विचित्तो दुदुर-कुलर-सियउज्झररखो। बरहिणविंद परिणद्धसिहरो वासारत्तो उऊपव्वतो साहीमो // 2 // तस्थ णं तुम्भे देवाणुप्पिया ! बहुसु वावीसु य जाव सरसरपंतियासु बहूसु प्रतियं दुराणिउत्ता 1 ततणपिया ! सकवणवणासमुद्दे जा