Upmitibhav Prapancha Katha Part 01

SR No.: 004358
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrashekharvijay
Publisher: Kamal Prakashan
Total Pages: 306
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 9 MB

Page 44

अनेककार्ययुक्तापि, तदया क्वचिदेत्य ते / प्रतिजागरणं भद्र ! करिष्यत्यन्तराऽन्तरा // 76 // केवलं परमार्थस्ते, कथ्यते हितकाम्यया / सद्बुद्वौ सततं यत्नः, कर्तव्यः सुखमिच्छता // 77 // ये मूढाः सम्यगाराध्य, सप्रसादां न कुर्वते / एनां तेषां न राजेन्द्रो, नाहं नान्यः प्रसीदति // 78 // अप्रसादहता नित्यं, जायन्ते दुःखभाजनम् / ते यतोऽन्यो न लोकेऽपि, हेतुरस्ति सुखप्रदः // 79 // स्वाधीना वर्तते यस्माद् दूरस्था मद्विधादयः / तवेयं सुखहेतुत्वे, तस्मादाराडुमर्हसि // 80 // एवं भवतु तेनोक्ते, कृता सा परिचारिका / ततःप्रभृति निश्चिन्तो, धर्मबोधकरोऽभवत् // 81 // यावदास्ते दिनान्येषा, कतिचित्तस्य पार्श्वगा / तावद्यत्तत्र संपन्न, तदिदानी निबोधत // 82 // अतिलौल्येन यः पूर्व, खादन्नपि न तृप्यति / कदन्नं भूरि नैवात्ति, तस्य चिन्तापि तद्गता // 83 // पूर्वाभ्यासात् क्वचिद् भुङ्क्ते, केवलं तृप्तिकारणम् / जायते न च तत्स्वास्थ्य, विहन्याद् गृद्धयभावतः // 84 // योऽकार्षीदुपरोधेन, महता भेषजत्रयम् / स्वयं तस्य बलात्तस्मिन्८२, अभिलाषोऽभिवर्द्धते८३ // 85 // अहिते गृद्धयभावेन, हिते चाभिनिवेशतः / यत्तदा तस्य संपन्न, तच्चेदमभिधीयते // 86 // वाधन्ते नैव ते रोगाः, शरीरं जाततानवाः / याऽपि पीडा भवेत् क्वापि, साऽपि शीघ्रं निवर्तते // 87 // विज्ञातश्च सुखास्वादो, नष्टा बीभत्सरूपता / गाढं च वर्त्तते तोषः, स्वस्थत्वात्तस्य चेतसि // 88 अन्यदाऽत्यन्तहृष्टेन, मनसा रहसि स्थितः / सद्बुद्धया सार्द्धमेवं स, जल्पति स्म निराकुलः // 89 // भद्रे ! किमिदमाश्चर्य शरीरे मम वर्तते / एतदुःखाकरं पूर्व, यत्सुखाकरतां गतम् ? // 90 // सा प्राह ज्ञातमेतत्ते, सम्यक् पथ्यनिषेवणात् / समस्तदोषमूलेऽस्मिन्नहिते लौल्यवर्जनात् // 91 // मत्सान्निध्याच ते भद्र !, भुञ्जानस्य कदम्नकम् / प्रागभ्यासवशाञ्चित्ते, लज्जाऽत्यर्थ प्रजायते // 92 // लजया तस्य सम्भोगोऽकार्यरूपः प्रकाशते / ततश्च गृह्य(य)योगेन, कामचारो निवर्त्तते // 93 // ततस्तद्भुक्तमप्यङ्गे, नात्यर्थ रोगवर्द्धनम् / तेनैषाऽऽहादसंवेद्या, जाता तव सुखासिका // 14 // इतरस्त्वाह यद्येवं, सर्वथाऽपि त्यजाम्यहम् / अदः कदन्नं मे येन, जायते सुखमुत्तमम् // 15 // सा त्वाह युज्यते किन्तु, सम्यगालोच्य संत्यज / मा भूत्ते स्नेहदोषेण, प्रागिवाऽऽकुलता पुनः // 96 // यदि त्यक्ते पुनस्तेऽत्र, स्नेहाबन्धोऽनुवर्तते / ततोऽत्यागो वरः कस्मात् ?, स्नेहोऽस्मिनोगवर्धकः // 97 // अल्पाल्पमश्नतोऽप्येतद्देषजत्रयसेवनात् / साम्प्रतं याप्यता तेऽस्ति, साऽपि चात्यन्तदुर्लभा // 98 // सर्वत्यागं पुनः८४ कृत्वा, यः स्यात्तदभिलाषुकः। याप्यतामपि नाप्नोति, स महामोहदोषतः // 99 // तदेतत्सम्यगालोच्य, यदि चेतसि भासते / ततोऽस्य सर्वथा त्यागो, युज्यते कर्तुमुत्तमैः // 40 // सद्बुद्धेस्तद्वचः श्रुत्वा, मनाग दोलायितं मनः / तस्य किं करवाणीति, नास्ति सम्यग् विनिश्चयः // 1 // अन्यदा परिभुज्योच्चैर्महाकल्याणकं बहु / तत् कदन्नं ततस्तेन, प्राशितं लीलया किल // 2 // ततः सदनतृप्तत्वात् , सद्बुद्धेः सन्निधानतः / ततश्च तैर्गुणैश्चित्ते८५ तदानीं प्रतिभासते // 3 // अहो कुथितमत्यर्थ, लज्जनीयं मलाविलम् / बीभत्सं विरसं निन्धं, सर्वदोषौघभाजनम् // 4 // / इदं मे भोजनं मोहस्तथाऽपि न निवर्त्तते / नैतत्त्यागादृते मन्ये, निर्व्यग्रं सुखमाप्यते // 5 // युग्मम् // त्यक्तेऽपि पूर्बलौल्येन, कदाचिन्मे स्मृतिर्भवेत् / सद्बुद्धया साऽपि दुःखौघकारिणीति निवेदितम् // 6 // अत्यक्ते दुःखजलधौ, सर्वदा स्थेयमञ्जसा / तदत्र किं करोमीति, पापोऽहं सत्त्ववर्जितः // 7 // 82 प्रये 83 तच्चै तद पा. 84 यतः प्र. 85 स्वै प्र .