Upmitibhav Prapancha Katha Part 01

SR No.: 004358
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrashekharvijay
Publisher: Kamal Prakashan
Total Pages: 306
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 9 MB

Page 41

तत्सौम्य! स्थीयतामत्र, भवने मुक्तसंशयं४३ / त्वया त्रयमिदं युक्त्या, भुञ्जानेन प्रतिक्षणम् // 83 // ततस्त्वं दलिताशेषरोगबातो नरेश्वरम् / विशेषतः समाराध्य, भविताऽसि नृपोत्तमः // 84 // इयं च तद्दया तुभ्यं, दास्यत्येतदिने दिने / किमत्र बहनोक्तेन? भोक्तव्यं भेषजत्रयम // 85 // ततः प्रहादितः स्वान्ते, वचनैस्तस्य कोमलैः / स्वाकूतमुररीकृत्य, स एवं द्रमकोऽब्रवीत् // 86 // कदनप्रति- इदं नाद्यापि शक्नोमि, पापस्त्यक्तुं कदनकम् / अन्यत्तु यन्मया किश्चित्, कर्तव्यं तत्समादिश // 8 // बन्धः स्व तच्छ्रुत्वा स्फुरितं चित्ते, धर्मबोधकरे तदा / भुझ्वेदं त्रयमित्युक्तः, किमेवं बत भाषते४४ // 88 // चिन्तित प्रकटनं च आ ज्ञातमेष तुच्छत्वादेवं चिन्तयते हृदि / भोजनत्याजनार्थों, मे सर्वोऽयं विस्तरो गिराम् // 89 // क्लिष्टचित्ता जगत्सर्वं, मन्यन्ते दुष्टमानसम् / शुद्धाभिसन्धयः सर्व, शुद्धचित्तं विजानते // 90 // ततो विहस्य तेनोक्तं मा भैषीभद्र ! किञ्चन / नाधुना त्याजयामीदमन्नमेधि निराकुलः // 11 // अहमत्याजयं पूर्व, तवैव हितकाम्यया / यदि नो रोचते तुभ्यं तूष्णींभावोऽत्र मे मतः // 92 // यच्चैतदुपदिष्टं ते, प्राक् कर्त्तव्यतया मया / तदत्र भवता किश्चित् , किं सम्यगवधारितम् ? // 93 // सोऽब्रवीनैव तनाथ!, किञ्चित्संलक्षितं मया / केवलं पेशलालापैस्तावकर्मोदितो हृदि // 94 // अज्ञातपरमार्थाऽपि, सतां नूनं सरस्वती / चेतोऽतिसुन्दरत्वेन, प्रीणयत्येव देहिनाम् // 15 // अन्यत्र चेतसो न्यासो, नयने तव संमुखे५ / विशत्येकेन कर्णेन, वचो यातीतरेण मे // 96 // यच्चात्र मनसो नाथ!, वैधुर्ये मम कारणम् / तत्साम्प्रतं भयापायात् ,46 कथयामि निराकुलः // 17 // यदा ह्याकारितः पूर्व, भवद्भिः करुणापरैः / अहमनप्रदानार्थ, तदा मे हृदि वर्तते // 98 // लास्यत्येष क्वचिन्नीत्वा, मामकं भोजनं नरः / तदाकूतवशाद् गाढं, ध्यात्वाऽचेतनतां गतः // 99 // यदा प्रबोधितः पश्चादञ्जनेन सुवत्सलैः। भवद्भिश्चिन्तितं तूर्ण, नश्यामीति तदा मया // 30 // यदा तु तोयपानेन, शीतीकृत्य वपुर्मम / कृतं संभाषणं नाथैस्तदा विश्रम्भमागतः // 1 // चिन्तितं च मया योऽयं, ममैवमुपकारकः / स महाभूतिसंपन्नः, कथं स्यादन्नहारकः?, // 2 // विमुञ्चेदं०७ गृहाणेदं, यदा नाथैः प्रजल्पितम् / तदा किं करवाणीति, चित्तेनाकुलतां गतः॥३॥ नैष तावत्स्वयं लाति, त्याजयत्येव केवलम् / त्यक्तुं नैतच्च शक्नोमि, किं वदामि, तदुत्तरम् ? // 4 // सत्यस्मिन् देहि मे भोज्यमित्युक्ते दापितं त्वया / तदास्वादात्पुनर्जातं, ममायमतिवत्सलः४८ // 5 // तत् किमस्य वचः कुर्वन् , मुश्चामीदं स्वभोजनम् ? / मरिष्ये ननु मुक्तेऽस्मिन् , मूर्च्छयाऽऽकुलचेतनः॥६॥ अयं वक्ति हितत्वेन, शक्तोऽस्म्यस्य न मोचने / अहो व्यसनमापन्न,४९ ममेंदमतिदुस्तरम् // 7 // एवमाकुलचित्तस्य, यन्नाथैर्वहु भाषितम् / तन्मे भृतघटस्येव,५० लुठित्वा पावेतो गतम् // 8 // नाधुना त्याजयामीति,५१ भवद्भिख़तमानसैः / इदानीं पुनरादिष्टे, मनाग जातो५२ निराकुलः // 9 // तद् ब्रूत साम्प्रतं नाथा:५३ !, कर्त्तव्यं पापकर्मणा / यन्मयेदृशचित्तेन, येनाहमवधारये // 10 // तदाकर्ण्य दयाऽऽढयेन, यदुक्तं प्राक् समासतः। सविस्तरतरं तस्मै, तत्पुनः प्रतिपादितम् // 11 // सत्त्रय्यधि- ततोऽञ्जनजलानानां, नरेन्द्रस्य विशेषतः / प्रायोऽज्ञातगुणं ज्ञात्वा, तं प्रतीदमभाषत // 12 // कारीतर- अहं तात! नरेन्द्रेण, प्रागादिष्टो यथा त्वया / योग्येभ्य एव दातव्यं, मदीयं भेषजत्रयम् // 13 // निर्देशः 312-332 43 क्रियाविशेषणम् 44 पष इति 45 स्थिते 46 भयनाशात् 47 त्यजेदं च प्र.४८ मयाऽयम प्र. 49 दुःखम् 5. वृत्तघटस्येव प्र. 51 मीदं प्र. 52 शातो प्र. 53 यूयं प्र.