________________ पातः यदिदं दृश्यते राजभवनं सततोत्सवम् / द्वारपालाप्रसादेन, न मया दृष्टपूर्वकम् // 59 // अहं हि बहुशः पूर्वमस्य द्वारि परिभ्रमन् / द्वारपालैमहापापैः, प्राप्तः प्राप्तो निराकृतः // 60 // . सत्यं निष्पुण्यकोऽस्मीति, येनेदं देवदुर्लभम् / न दृष्टं प्राग् न चोपायो, दर्शनार्थ मया कृतः // 6 // कदाचिन्नैव मे पूर्व, मोहोपहतचेतसः / जिज्ञासामात्रमप्यासीत् , कीदृशं राजमन्दिरम् // 62 // निर्भाग्यस्यापि कृपया, चित्ताहादविधायकम् / अयं मे परमो बन्धुर्येनेदं दर्शितं मम // 63 // . एते धन्यतमा लोकाः, सर्वद्वन्द्वविवर्जिताः / प्रहृष्टचित्ता मोदन्ते, सततं येऽत्र मन्दिरे // 64 // . प्रभुदृष्टि- यावत्स चिन्तयत्येवं, द्रमको लब्धचेतनः / तावद्यत्तत्र संपन्नं तदिदानीं निबोधत // 65 // प्रासादशिखरे रम्ये, सप्तमे भूमिकातले / तत्राऽऽस्ते लीलयासीनः स राजा परमेश्वरः // 66 // 165-182 अधस्ताद्वत्ति तत्सर्व, नानाव्यापारमञ्जसा / नगरं सततानन्दं, समन्तादवलोकयन् // 67 // युग्मम् // न किश्चिन्नगरे तत्र, बहिश्च खलु वर्तते / वस्तु यन्न भवेद्दष्टेगोचरस्तस्य पश्यतः // 6 // अतः प्रविष्टं तं रोरं, गाढबीभत्सदर्शनम् / महारोगभराक्रान्तं, शिष्टानां करुणास्पदम् // 69 // कारुण्यादिव राजेन्द्रः, स महात्माऽमलेक्षणः / स्वदृष्टिवृष्टिपातेन, पूतपापमिवाकरोत् // 7 // धर्मबोधकरो नाम, महानसनियुक्तकः। स राजदृष्टिं तां तत्र, पतन्तीं निरवर्णयत्३ // 71 // अथासौ चिन्तयत्येवं, तदा साकूतमानसः / किमेतदद्भुतं नाम, साम्प्रतं दृश्यते मया // 72 // यस्य दृष्टिं विशेषेण, ददाति परमेश्वरः / तूर्ण त्रिभुवनस्यापि, स राजा जायते नरः // 73 // अयं तु द्रमको दीनो, रोगग्रस्तशरीरकः / अलक्ष्मीभाजनं मूढो, जगदुद्वेगकारणम् // 74 // .. आलोच्यमानोऽपि कथं, पौर्वापर्येण युज्यते / तदस्योपरि पातोऽयं, स दृष्टेः पारमेश्वरः ? // 75 // हुं ज्ञातमेष एवात्र, हेतुरस्य निरीक्षणे / स्वकर्मविवरेणात्र, यस्मादेष प्रवेशितः // 76 // स्वकर्मविवरश्वाय, नापरीक्षितकारकः / तेनायं राजराजेन, सम्यग्दृष्टया विलोकितः // 77 // .. अन्यच्च पक्षपातोऽत्र, भवने यस्य जायते / परमेश्वरपादानां, स प्रियत्वं प्रपद्यते // 78 // अयं च नेत्ररोगेण, नितरां परिपीडितः। एतद्दिदृक्षयाऽत्यर्थमुन्मिपत्येव लोचने // 79 // दर्शनादस्य सहसा, गाढवीभत्सदर्शनम्५ / प्रमोदाद्वदनं मन्ये, लभते दर्शनीयताम् // 8 // रोमाञ्चयति चाङ्गानि, धूलीधूसरितान्ययम् / ततोऽनुरागो जातोऽस्य, भवने तेन वीक्ष्यते // 8 // तदयं द्रमकाकारं, बिभ्राणोऽप्यधुना स्फुटम् / राजावलोकनादेव, वस्तुत्वं प्रतिपत्स्यते // 82 // इत्याकलय्य तस्यासौ,६ करुणाप्रवणोऽभवत् / सत्यं तच्छूयते लोके, यथा राजा तथा प्रजाः // 83 // रंकभिक्षा- अथादरवशात्तूर्ण, तस्य मूलमुपागमत् / एोहि दीयते तुभ्यमित्येवं तमवोचत // 44 // ..दानं कदर्थनार्थमायाताः पश्चाल्लग्नाः सुदारुणाः। दुर्दान्तडिम्भा ये तस्य, दृष्ट्वा तं ते पलायिताः // 85 // 184-189 भिक्षाचरोचिते देशे, स तं नीत्वा प्रयत्नतः / धर्मबोधकरस्तस्मै, दानाय जनमादिशत् // 86 // अथास्ति तद्दया नाम, दुहिता तस्य७ सुन्दरा / सा तद्वचनमाकर्ण्य, संभ्रमेण समुत्थिता // 87 // समस्तगदनिर्णाशि, वर्णौजःपुष्टिवर्द्धनम् / सुगन्धिसुरसं स्निग्धं, देवैरप्यतिदुर्लभम् // 88 // महाकल्याणकं नाम, परमान्नं मनोहरम् / सा तदादाय वेगेन, तत्समीपमुपागता // 89 // 3 अशासीत् 4 उपरि 5 रङ्कवदनविशेषणम् 6 उपरि 7 धर्मबोधकस्य