Upmitibhav Prapancha Katha Part 01

SR No.: 004358
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrashekharvijay
Publisher: Kamal Prakashan
Total Pages: 306
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 9 MB

Page 35

एतत् सूरेर्वचः श्रुत्वा, महाभद्रा व्यचिन्तयत् / कश्रिन्नरकगाम्येष, जीवो योऽवणि सूरिभिः // 92 // ततः सा करुणोपेता, तत्समीपमुपागता / तद्दर्शनाच्च संजातं, ज्ञानं तस्य स्वगोचरम् // 93 // ततो विज्ञाय वृत्तान्तं, तस्कराकारधारकः / भूत्वा वैक्रियलब्ध्याऽसौ, तया सार्द्ध समागतः // 94 // ततः सा राजपुत्री तं, पप्रच्छ विहितादरम् / अशेषचौर्यवृत्तान्तं, सोऽप्युक्तस्तेन मूरिणा // 95 // भवप्रपञ्चमात्मीयं, तस्या बोधविधित्सया / उपमाद्वारतः प्राह, तीवं संवेगकारणम् // 96 // . श्रुत्वा च तं प्रबुद्धोऽसौ, लघुकर्मतया स्वयम् / पौण्डरीकः क्षणादेव, प्रसङ्गश्रवणादपि // 97 // सा पुनः कथितेऽप्युचैः,प्राचीनमलदोषतः / अबुध्यमाना तेनैव, भूयो भूयः प्रचोदिता // 98 // अथ कृच्छ्रेण साऽप्येवं, प्रबुद्धा विहितं ततः। सर्वेरेवात्मनः पथ्यं, गतानि च शिवालयम् // 99 // कथाशरीरमेतच्च, धारणीयं स्वमानसे / प्रस्तावे चाष्टमे सर्वमिदं व्यक्तीभविष्यति // 10 // एवं स्थिते-यतः सर्वज्ञसिद्धान्तवचनामृतसागरात् / निष्यन्दबिन्दुभूतेयमाकृष्टा परमार्थतः // 1 // ततो दुर्जनवर्गोऽस्याः , श्रवणं नाप्तुमर्हति / कालकूटविषं नैव, युज्यतेऽमृतबिन्दुना // 2 // अतो दुर्जनवर्गस्य, नेह दोषविचारणम् / क्रियते पापकारिण्या, पापानां कथयाऽप्यलम् // 3 // . स्तुतोऽपि दुर्जनः काव्ये, दोषमेव प्रकाशयेत् / निन्दितस्तु विशेषेण, युक्ताऽतोऽस्यावधीरणा // 4 // अथवा-निन्दायामात्मदौर्जन्यं, स्तवेऽप्यनृतभाषणम् / / भवेद् दुर्जनवर्गस्य, ततो युक्ताऽपकर्णना // 5 // ततोऽस्या लघुकर्माणः, क्षीरनीरधिसंनिभाः। गम्भीरहृदया भव्याः सज्जनाः श्रवणोचिताः॥६॥ तेषामपि न कर्त्तव्या, निन्दा नापि प्रशंसनम् / मौनमेव परं श्रेयः, तत्रेदं हन्त कारणम् // 5 // तन्निन्दाया महापापमनन्तगुणशालिनाम् / स्तवोऽपि दुष्करस्तेषां, मादृशे डबुद्धिभिः॥८॥ किंच-अस्तुता अपि ते काव्ये, पश्यन्ति गुणमञ्जसा। दोषानाच्छादयन्त्येव, प्रकृतिः सा महात्मनाम् // 9 // अतस्तेषां स्तवेनालं केवलं ते महाधियः / अभ्यर्थनीयाः श्रवणे, तेनेदमभिधीयते // 10 // भो भव्याः ! सुमनीभूय, कर्ण दत्वा निबोधत / यूयं मदनुरोधेन, वक्ष्यमाणं मया क्षणम् // 11 // कथामुखं अनन्तजनसंपूर्णमस्ति लोके सनातनम् / अदृष्टमूलपर्यन्तं, नाम किश्चिन्महापुरम् // 12 // 2 // तच्च कीदृशम्--अभ्रोत्तुङ्गमनोहारिसौधपद्धतिसंकुलम् / अलब्धमूलपर्यन्तं, हट्टमार्गविराजितम् // 13 // अपारै रिविस्तारैर्नानापण्यैः प्रपूरितम् / पण्यानां मूल्यभूताभिराकीर्ण रत्नकोटिभिः // 14 // विचित्रचित्रविन्यासैद्घजते देवमन्दिरैः / आक्षिप्तवालहृदयैनिश्चलीकृतलोचनैः // 15 // वाचालबालसंघातैर्लसत्कलकलाकुलम् / अलङ्घयतुङ्गप्राकारवलयेन विवेष्टितम् // 16 // अलब्धमध्यगम्भीरं, खातिकाजलदुर्गमम् / विलसल्लोलकल्लोलैः, सरोमिः कृतविस्मयम् // 17 // घोरान्धकूपसंघातैः, शत्रूणां त्रासहेतुभिः / समन्तादुपगूढं च, प्राकाराभ्यर्णवर्तिभिः // 18 // भ्रमभ्रमरझङ्कारतारसंगीतसुन्दरैः / नानापुष्पफलाकीर्णैर्भाति चामरकाननैः // 19 // अनेकाचर्यभूयिष्ठं, तच्चमत्कारकारणम् / अदृष्टम्लपर्यन्तमीदृशं हि महापुरम् // 20 // अष्टभिः कुलकम् // तत्र निष्पुण्यको नाम, कश्चिद्रको महोदरः / निर्नष्टबन्धुदुर्बुद्धिरर्थपौरुषवर्जितः // 21 // . क्षुधाक्षामतनुर्भिक्षामादाय घटकर्परम् / पर्यटत्यनिशं दीनो, निन्धमानो गृहे गृहे // 22 // अनाथो भूमिशयनघृष्टपार्श्वत्रिकः परम् / धूलीधसरसर्वाङ्गश्चीरिकाजालमालितः॥२३॥ दुर्दान्तडिम्भसंघातैस्ताड्यमानः क्षणे क्षणे / यष्टिमुष्टिमहालोष्टप्रहारजर्जरीकृतः // 24 // सर्वाङ्गीणमहाघाततापानुगतचेतनः / हा मातस्त्रायतामित्थं, दैन्यविक्रोशविक्लवः // 25 //