________________ 140 दत्तसाधु दर्शन जिनशासनसारं तातेन चूतमञ्जर्या, जनन्याऽत्यन्तलालितः / कुशावर्तपुरे तावदहमासं कुमारकः // 1 // अन्यदा मित्रवृन्देन, युक्तः केलिपरायणः। गतः शमावहं नाम, काननं नन्दनोपमम् // 2 // तत्र साधूचिते देशे, रक्ताशोकतलस्थितः। दृष्टो मया महाभागः, प्रशान्तो मुनिसत्तमः // 3 // क्षीरसागरगम्भीरस्तापनीयगिरिस्थिरः। दिवाकरमहातेजाः, शुद्धस्फटिकनिर्मलः // 4 // ततः प्रादुर्भवद्भक्तिरहं गत्वा तदन्तिकम् / प्रणम्य चरणौ तस्य, निषण्णः शुद्धभूतले // 5 // वयस्या अपि मे सर्वे, प्रणिपत्य मुनीश्वरम् / उपविष्टा मदभ्यर्णे, विनयानम्रमस्तकाः // 6 // . उपसंहृतसद्धथानः, स साधर्दत्तनामकः / दत्ताशीमध रैक्गैिः समस्तान् समभाषत // 7 // तदीयवाक्यप्रीतेन, मयोक्तं प्रवचेतसा / भदन्त ! कीदृशः प्रोक्तो, धर्मस्तावकदर्शने // 8 // अथ प्रहादयन्नुच्चैर्मनो मे कलया गिरा / धर्ममाख्यत्प्रपश्चेन, जैनचन्द्रं स मे मुनिः // 9 // तत्रापि प्रथमं तेन, साधुधर्मों निवेदितः। ततस्तदनु विस्तार्य, गृहिधर्मः प्रकाशितः // 10 // ततश्च-सम्यग्दर्शनसन्मूलो, व्रतस्कन्धो महाफलः / शमादिशाखो गृहिणां, धर्मः कल्पद्रुमोपमः॥११॥ गृहीतः सवयस्येन, गतोऽन्यत्र महामुनिः / धर्म पालयतो मेऽसावन्यदा पुनरागतः // 12 // इतश्च-व्युत्पन्नबुद्धिः संजातस्तदाऽहमपरापरैः / श्रावकैः सह संसर्ग, कुर्वाणो धर्मकाम्यया // 13 // अथासौ वन्दितो भक्त्या, गत्वोद्यानं महामुनिः। पृष्टश्च भदन्तेह, किं सारं जिनशासने ? // 14 // .. मुनिरुवाच-अहिंसा ध्यानयोगश्च, रागादीनां विनिग्रहः / साधर्मिकानुरागश्च सारमेतज्जिनागमे // 15 // मया चिन्तितं-सर्वारम्भप्रवृत्तानां, मादृशां सुपरिस्फुटम् / अहिंसा प्राणिनां तावद्विधातुमतिदुःशका // 16 // निष्प्रकम्पमनःसाध्यो, ध्यानयोगोऽपि मादृशाम / विषयामिषमुढानां, दराद दरतरं गतः // 17 // रागादिनिग्रहोऽप्यत्र, तत्त्वाभ्यासपरायणैः / अप्रमादपरैः शक्यः कर्तुं पुम्भिन मादृशैः // 18 // साधर्मिकानुरागस्तु, यो भदन्तेन साधितः / स कदाचिद्विधीयेत, मादृशैरपि जन्तुभिः // 19 // तदत्र यत्नः कर्तव्यो, यथाशक्ति मयाऽधुना। यतः सारमनुष्ठेयं, नरेण हितमिच्छता // 20 // एवं निश्चित्य चित्तेन, वन्दित्वा तं मुनीश्वरम् / प्रवर्धमानसंवेगस्ततोऽहं गृहमागतः // 21 // इतश्चैकसुतत्वेन, जीवितादपि वल्लभः / अहं तातस्य सर्वत्र, यथेच्छाकरणक्षमः // 22 // विनयं राजनीति च, अनुवर्तयता मया / तथापि तातः प्रच्छन्ने, प्रार्थिवो नतया गिरा // 23 // तद्यथा-करिष्येऽहं यथाशक्ति, वात्सल्यं जैनधर्मिणाम् / तात ! तत् कुर्वतो यूयमनुज्ञां दातुमर्हथ // 24 // इतश्च-मत्सङ्गेनैव तातोऽपि, भद्रको जिनशासने / ततः सा मामिका तस्य, प्रार्थना रुचिता मता // 25 // आह च-राज्यं पुत्र ! तवायत्तमायत्तं तव जीवितम् / स्वाभिप्रेतमतः कुर्वन्न त्वं मां प्रष्टुमर्हसि // 26 // ततोऽहं हर्षपूर्णाङ्गः, पतितस्तातपादयोः। महाप्रसाद इत्येवं, ब्रुवाणः प्रीतमानसः॥२७॥ ततःप्रभृति सर्वोऽपि, यो नमस्कारधारकः / सोऽन्त्यजोऽपि निजे देशेः बन्धुबुद्धया मयेक्षितः // 28 // भोजनाच्छादनैदिव्यौरलङ्कारैः सरत्नकैः / धनेन च यथाकामं, भृतः साधर्मिको जनः // 29 // अन्यच्च-अर्हतो यो नमस्कारं, धत्ते पुण्यधनो जनः। स देशे घोषणापूर्व, विहितोऽकरदो मया // 30 // साधवः परमात्मानः, साध्यः परमदेवताः। गुरवः श्रावका लोका, ममेति ख्यापितं मया // 31 // जिनेन्द्रशासने भक्तिं, यः कश्चित् कुरुते जनः। आनन्दजलपूर्णाक्षस्तमहं बहुशः स्तुवे // 32 // यात्रास्नात्रमहोत्सर्गे, प्रमोदमुदिताशयाः / विचरन्ति स्म जैनेन्द्रास्ततः सर्वत्र सज्जनाः // 33 // तथाभिनवधर्माणो, ये मौनीन्द्रमते स्थिताः। कृता विशेषतस्तेषां, सपर्या भावतो मया // 34 // सार्मिकवात्सल्वा रंभः