________________ शान्तिकन्यावृत्तिः यतश्च क्षुत्पिपासाधा, बाधन्ते तत्र नो जनम् / ततस्तदुच्यते धीरैः, सर्वोपद्रववर्जितम् // 2 // ज्ञानादिभाजनं लोकस्तद्वशेनैव जायते / कलाकलापकौशल्यं, न ततोऽन्यत्र विद्यते // 3 // भवन्त्यौदार्यगाम्भीर्यधैर्यवीर्यादयो गुणाः / वसतां तत्र तत्सर्वगुणस्थानमतो मतम् // 4 // यतश्च वसतां तत्र, धन्यानां संप्रवर्धते / उत्तरोत्तरभावेन, विशिष्टा सुखपद्धतिः // 5 // न च संपद्यते तस्याः, प्रतिपातः कदाचन / कल्याणपद्धते हेतुरतस्तनगरं मतम् // 6 // सर्वोपद्रवनिमुक्तं, समस्तगुणभूषितम् / कल्याणपद्धतेहेतुर्यत एव च तत्पुरम् // 7 // अत एव सदानन्दं, तत्सपुण्यनिषेवितम् / नगरं चित्तसौन्दर्य, मन्दभाग्यैः सुदुर्लभम् // 8 // __ अर्थतश्चतुर्भिः कलापकम् / तत्र च नगरेऽस्ति हितकारी सर्वलोकानां, कृतोद्योगो दुष्टनिग्रहे, दत्तावधानः शिष्टपरिपालने, परिपूर्णः कोशदण्डसमुदयेन शुभपरिणामो नाम राजा-- यतोऽसौ सर्वलोकानां, चित्तसन्तापवारकः / तथा संपर्कमात्रेण, महानन्दविधायकः // 1 // सदनुष्ठानमार्गेऽपि, जन्तूनां स प्रवर्तकः / अतो धीरजनैलॊके, हितकारी निगद्यते // 2 // रागद्वेषमहामोहक्रोधलोभमदभ्रमाः / कामेणूंशोकदैन्याद्या, ये चान्ये दुःखहेतवः // 3 // दुष्टचेष्टतया नित्यं, लोकसन्तापकारिणः / तेषामुद्दलनं राजा, स कुर्वनवतिष्ठते // 4 // युग्मम् / ज्ञानवैराग्यसंतोषत्यागसौजन्यलक्षणाः / ये चान्ये जनताऽऽहादकारिणः शिष्टसंमताः // 5 // तेषां स राजा सततं, परिपालनतत्परः / आस्ते निःशेषकर्त्तव्यव्यापारविमुखः सदा // 6 // युग्मम् / धीधृतिस्मृतिसंवेगशमायैः परिपूर्यते / भाण्डागारं यतस्तस्य, गुणरत्नैः प्रतिक्षणम् // 7 // दण्डश्च वर्द्धते तस्य, चतुर्भेदबलात्मकः / शीलागलक्षणैनित्य, रथदन्तिहयादिभिः // 8 // दुष्टानां निग्रहासक्तः, शिष्टानां परिपालकः / कोशदण्डसमृद्धश्च, तेनासौ गीयते नृपः // 9 // तस्य च शुभपरिणामस्य राज्ञो गृहीतजयपताका शरीरसौन्दर्येण विनिर्जितभुवनत्रयकलाकलापकौशलेनापहसितरतिविभ्रमा विलासविस्तरेणाधरितारुन्धतीमाहात्म्यातिशया निजपतिभक्तितया निष्पकम्पता नाम महादेवी-- एकत्र सर्वयत्नेन, कृतालङ्कारचर्चनम् / सुरासुरनरस्त्रैणं, यत्स्याल्लोकेऽतिसुन्दरम् // 1 // क्षोभार्थ मुनिसङ्घस्य, कदाचिदुपतिष्ठते / अन्यस्यां दिशि संस्थाप्या, सा देवी निष्प्रकम्पता // 2 // आसक्तिर्मुनिचित्तानां, तस्यामेवोपजायते / अतः शरीरसौन्दर्यात्सा गृहीतपताकिका // 3 // - (त्रिभिर्विशेषकम् ) रुद्रेन्द्रोपेन्द्रचन्द्राद्याः, कलाकौशलशालिनः / ये चान्ये लोकविख्याता, विद्यन्ते भुवनत्रये // 4 // लोभकामादिभिः सर्वे, जितास्ते भावशत्रुभिः / न कौशलमतस्तेषां, विद्यते परमार्थतः // 5 // युग्मम् / तस्यास्तु देव्यास्तत्किश्चित्कौशलं येन लीलया / तान्पराजयते तेन, साऽभिभूतजगत्त्रया // 6 // रतेविलासाः कामस्य, केवलं तोषहहेतवः / मुनयस्तु पुनस्तेषां, न वार्तामपि जानते // 7 // तस्याः सत्काः पुनर्देव्या, व्रतनिर्वाहणादयः / विलासा मुनिलोकस्य, मानसाक्षेपकारिणः // 8 // अतोऽपहसिता सत्यं, स्वविलासै रतिस्तया / यथा च भभक्ता सा, तथेदानीं निगद्यते // 9 // आपभिमनभर्तारं, प्रक्राम्य निजजीवितम् / निर्वाहयति वीर्येण, तेनासौ भर्तृवत्सला // 10 // अरुन्धती पुन:व, पत्युः संरक्षणक्षमा / निष्पकम्पतया तस्मात्, भर्तृभक्ततया जिता // 11 //