________________ नयामृततरङ्गिणी-तरङ्गिणीतरणिभ्यां समलङ्कृतो नयोपदेशः / प्रायः सम्भवतः सर्वगतिषु ज्ञानदर्शने / तत्प्रमादो न कर्तव्यो, ज्ञाने चारित्रवर्जिते // 137 // क्षायिकं केवलज्ञानमपि मुक्तिं ददाति न / तावन्नाविर्भवेद् यावच्छैलेश्यां शुद्धसंयमः // 138 // व्यवहारे तपो-ज्ञान-संयमा मुक्तिहेतवः। एकः शब्दर्जुसूत्रेषु, संयमो मोक्षकारणम् // 139 // सङ्गहस्तु नयः प्राह, जीवो मुक्तः सदाशिवः / अनवाप्तिभ्रमात् कण्ठस्वर्णन्यायात् क्रिया पुनः // 140 // अनन्तमर्जितं ज्ञानं, त्यक्ताश्चानन्तविभ्रमाः। न चित्रं कलयाप्यात्मा, हीनोऽभूदधिकोऽपि वा // 141 // धावन्तोऽपि नयाः सर्वे, स्युर्भावे कृतविश्रमाः। चारित्रगुणलीनः स्यादिति सर्वनयाश्रितः // 142 // सुनिपुणमतिगम्यं मन्दधीदुष्प्रवेशं, प्रवचनवचनं न कापि हीनं नयौधेः। गुरुचरणकृपातो योजयंस्तान् पदे यः, परिणमयति शिष्यांस्तं वृणीते यशःश्रीः॥ गच्छे श्रीविजयादिदेवसुगुरोः स्वच्छे गुणानां गुणैः, प्रौढिं प्रौढिमधाम्नि जीतविजयप्राज्ञाः परामैयरुः / तत्सातीर्थ्यभृतां नयादिविजयप्राज्ञोत्तमानां शिशु स्तत्त्वं किञ्चिदिदं यशोविजय इत्याख्याभृदाख्यातवान् // 144 // नयामृत-"क्रियानयः" क्रियानय इत्यादयः श्लोकाः प्रायः स्पष्टाः / अत्र ज्ञान-कर्मसमुच्चयवादे स्व-परसमयविचारः कश्चिल्लिख्यते- तत्र मुमुक्षुकर्मव्यापारतन्त्रं तत्त्वज्ञानवृत्ति नवेति विप्रतिपत्तिः, विधिकोटिरुदयनाचार्याणां निषेधकोटिर्भास्करीयाणाम् , तत्र भास्करीयाणामयमाशय:- तीर्थविशेष. स्नान-महादान-यम-नियमादिकर्मणां निःश्रेयसकारणत्वं तावच्छब्दबलादेवावगम्यते, तत्त्वज्ञानव्यापार एकोनत्रिंशदुत्तरशततमात् “क्रियानयः" इत्यादि पद्यादारभ्य चतुश्चत्वारिंशदुत्तरशततमं- "गच्छे." इत्याद्यन्तिमश्लोकं यावत् षोडशसञ्जयकपदकदम्बकं स्पष्टार्थत्वान्न व्याख्यानमपेक्षत इत्याह- क्रियानयः इत्यादय इति / अत्र अस्मिन् प्रकरणे / स्व-परसमयविचार: जैनसिद्धान्त-नैयायिकादिसिद्धान्तविचारः / तत्र स्व-परसमयविचारे। "तन्त्रं" इत्यस्य स्थाने “तत्व" इति पाठो युक्तः / विधिकोटिः मुमुक्षुकर्मव्यापारत्वं तत्त्वज्ञानवृत्तीति विधिकोदिः।