________________ श्लो० 54-191 ) वैराग्यरतिः। ततो दधे कृपां दृष्ट्वा तद्ग्रामगृहवासिनः / तदयं गृहवासो मे जातो वैराग्यकारणम् // 83 // तदाकर्ण्य प्रवृत्तोहो जातिस्मृतिमवाप्नुवन् / अकलङ्कः स्मृताभ्यस्तश्रुतो भावमलक्षयत् // 84 // तं नत्वा चलितः सोऽथ तृतीयमुनिसम्मुखम् / किमनेनोक्तमित्युच्चैर्मया पृष्टो जगाविदम् // 85|| ग्रामो भवप्रवाहाख्यः प्रोक्तोऽनेन महात्मना / गृहं तत्र स्वचैतन्यं जीर्ण पर्यायहानितः // 86 // खनन्ति तदविद्यायां रात्रौ विषयतस्कराः / मुष्णन्ति शुभसङ्कल्पं धनं पश्यन्ति ते यदि // 87|| पतन्तीन्द्रियमार्जाराः शममूषकभक्षिणः / मदानामुदयस्तत्र व्यालनिर्गमसन्निभः // 88 // वृश्चिकानां च सञ्चारो दैन्योद्दीपनलक्षणः / सङ्कल्पा मूषका ध्यानसारग्रन्थिच्छिदाऽर्तिदाः // 89 // भङ्गश्च सुखशय्यायास्तत्र दुःस्प्रहारतः / तुच्छाशालक्षणं चास्य वासः शटितमिष्यते // 90 // भिक्षया प्राणवृत्तिश्च वासवादेरपीष्यते / भवस्थस्य पराधीनपुद्गलादानलक्षणा // 9 // भार्यास्य ममतादोषदन्तोच्चत्वेन दन्तुरा / परलोकेक्षणाभावात् काणा कार्य्यात् कुरूपिणी // 92 // कुरुतेऽसावभिमतालाभेन कलहं सदा / सूतेऽनन्तान्यपत्यानि रागादीनि पुनः पुनः // 93 // विकारैर्मृदुतात्रैश्च तन्मूत्रमलसन्निभैः' / धारणागोमयरसैह नाशुचि लिम्पति // 94 // अतिथेः कुलधर्मादिप्रसङ्गादागतस्य सा / आतिथेयीं वितनुते न नाम परमात्मनः // 95 // स्वचैतन्यगृहात् कर्मफलसंवित्तिलक्षणम् / नोत्सारयति सा हन्त तृणधूलिकदम्बकम् // 96 / / सत्सङ्गाख्यमविद्यायां रात्रौ दीपं तनोति न / भार्यारूपेण तदसौ सम्पन्ना गृहभङ्गकृत् / / 97 // घातिकर्माणि चाण्डालास्तेनोक्ताः प्रातिवेश्मिकाः / खलसङ्गाभिधा व्याधा गुणौघमृगघातिनः // 98 // मैनिका मूर्खतोन्मादा मेधामीननिबर्हणाः / मिथ्यात्वसञ्चया म्लेच्छा भाषादेशार्थताभिदः // 99 // मद्यपाः कुमनोरूपा व्यत्यासमदघूर्णिताः / अविवेकास्थिविक्षेपाशुचीनि प्रक्षिपन्ति ते // 10 // ततस्तद्गृहपार्थक्यं न सतां लक्ष्यतां गतम् / निन्द्यतां तादृशानां च सर्वतद्ग्रामवासिनाम् // 101 // अन्यदा स महात्मा च पुरे जैनाभिधे गतः / दृष्टाश्च तत्र मुनयः समताभार्यया युताः // 102 // स्थिता ज्ञानमहासौधे भावरत्नकृते नवे / तेजस्विनो महावीर्याः सर्वदोषविवर्जिताः // 103 // युताः सत्यादिमिः पुत्रैः शोभनप्रातिश्मिकाः / तात्त्विकी श्रेयसां भूमि कलयन्तो गृहस्थताम् // 104 // तैः सम्यक्त्वौषधिं दत्वा मोहमायाऽस्य संहृता / उद्विग्नः स ततो मत्वा स्वीयगार्हस्थ्यदुःस्थताम् // 105 // तां त्यक्त्वा तात्विकं तेन गार्हस्थ्यमुररीकृतम् / भवग्रामगृहस्थेषु जाताऽस्य महती कृपा // 106 // प्रदर्शयन्नयं स्वीयां गृहवासस्य दुःस्थताम् / वैराग्यकारणं स्वान्तमाक्षिपत्यावयोरपि // 107 // यादृशो गृहवासोऽस्य निन्द्यो दुःखैककारणम् / छन्नोऽप्यज्ञानसम्मोहादावयोरपि तादृशः // 108 // त्यागार्होऽयं न तन्मित्र ! किं तवाप्यवभासते ? / वाचमित्यकलङ्कस्य श्रुत्वाऽहं मौनमास्थितः // 109 // मुनेरथ तृतीयस्य सोऽकलङ्को मयाऽन्वितः / गतोऽन्तिकमपृच्छत् तं कुतोऽभूस्त्वं विरागवान् // 110 // तेन प्रोक्तं मया भद्र ! मद्यपानकमीक्षितम् / तदेव मम सम्पन्नं भववैराग्यकारणम् // 111 // 1. भैः / सन्तोषगोम //