________________ 156 महोपाध्यायश्रीयशोविजयगणिविरचिता षष्ठः सर्गः क्षिप्तो दुःखानि सहते तेनासौ पापिपञ्जरे / इदमज्ञानजं तस्य जातं दुःखकदम्बकम् // 360 // राज्यं वर्षेऽधमस्याऽभूद् द्वितीयस्य तथाऽखिला / डिण्डिमोद्घोषणात् सैन्यद्वये वार्ता च पूर्ववत् // 361 // अवर्णयद् गुणान् तस्य महामोहाय मन्त्रिराट् / ईदृगेषोऽधमः कर्मपरिणामेन निर्मितः // 362 // मर्थकामकृतासङ्गो विद्वेषी धर्म-मोक्षयोः / परलोकानपेक्षश्च तपःशीलविदूषकः // 363 / / चारित्रधर्मसैन्यस्य द्वेष्टाऽस्माकं च वल्लभः / तदेतस्यापि यद् राज्यं तदस्माकं न संशयः // 364 // केवलं भुक्तिदेशेऽसौ न प्रवेश्यो यदत्र नः / जानीयाचेष्टितं सर्वं वीर्यमस्त्यस्य किञ्चन" // 365 // बहिर्धत्तं कथं शक्य इति प्रोक्तेऽथ भूभुजा / मन्त्री प्राह विधेयोसौ प्रतिबद्धोऽर्थ-कामयोः // 366 // इत्थं बहिधृतो ह्येष नान्तर्जातु प्रवेक्ष्यति / तदाकर्ण्य महामोहस्तस्कार्ये नियुयोज तम् // 367 // अस्ति तन्मन्त्रिणः पुत्री दृष्टिः परमयोगिनी / सा प्राह तं करोम्येषा वशगं नः (वः) प्रसादतः // 368 // धनकामविहीनोऽपि निकृष्टोऽधःकृतो मया / अधमस्य बहिष्कारे तत्सक्तस्य क मे श्रमः // 369 // ततो योग्येत्यनुज्ञाता मन्त्रिणा च महीभुजा / ययौ दृष्टिर्बहिष्कर्तुमधमं तं नरेश्वरम् // 370 // .. सैन्यं चारित्रधर्मस्य तदाकर्ण्य प्रकम्पितम् / शोका-क्रन्दादयो जाता दीर्घा राज्येऽधमस्य च // 371 // योगिन्यथ स्थिता गत्वा नेत्रयोरधमस्य सा / तदावेशादसौ जातो रूपालोकनलोलभः // 372 // लोलचक्षुः स नारीणां विभ्रमं मुहुरीक्षते / कक्षास्तनान्तरं तासां गुह्योरुवदनं तथा // 373 // स पश्यन्नधमो रूपं सुधाकुण्डे निमज्जति / श्रद्धत्ते नाधिकं स्वर्ग लीलालालितहक्सुखात् // 374 / / असौ दृष्टयेत्थमाक्षिप्य निजराज्याद् बहिष्कृतः / स्वास्थ्यादिव रुजाऽपथ्ये नियोज्य परिदीर्घया // 375 // ततोऽस्य निजराज्यादिज्ञानहीनस्य तद् हृतम् / महामोहादिभी राज्यं हतास्तदनुजीविनः // 376 // बाह्ये सुखे विपर्यस्तो बाह्यदेशस्य भूपतिः / षिड्गप्रायोऽथ जातोऽसौ नास्तिको ज्ञानिगर्हितः // 37 / 7 / हास्यं स धार्मिकं लोकमुलक इव भास्करम् / पापं च मन्यते श्लाघ्यं सङ्घातं तमसामिव // 378 // अन्यदा प्रेक्ष्य मातङ्गी युवती रूपशालिनीम् / तस्यामध्युपपन्नोऽभूदसावकलितायतिः // 379|| एनं ततो बहिश्चक्रर्बहिरङ्गजना अपि त्यज्यते ह्यङ्गजातोऽपि मलवन्मलिनो जनः // 38 // राज्याद् दुष्पालितात् कर्मपरिणामेन दुःखभाग् / ततो दशां निकृष्टस्य नीतोऽसौ पापिपञ्जरे // 381 / / जातो विमध्यमो राजा वत्सरेऽथ तृतीयके / महामोहं जगौ मन्त्री डिण्डिमोद्घोषणे श्रुते // 382 // “निम्नदेशे जलस्येव गतिः सैन्येऽस्य नः सदा / चारित्रधर्मसैन्येऽपि स्यादूर्ध्वं तु प्रयोगतः // 383 // दृढादरोऽसौ सैन्ये नः परस्य शिथिलादरः / ऐहिकार्यरतो मध्ये परलोकमपीक्षते // 384 // सदैव प्रतिबद्धोऽसौ भावतो धनकामयोः / कदाचिद् धर्मकार्येऽपि भवत्यार्यमतिः परम् / / 385 / / भद्रकः स्तुतिकृत् प्राज्ञः सर्वदेवतपस्विनाम् / दानशीलपरः पूतः सच्छास्त्रार्थाविदूषकः // 386 / / अस्माकं नातिहितकृत् तदसौ देव ! भूपतिः / प्रवेशनीयो नो राज्ये धर्तव्योऽधमवद् बहिः" // 387 // एवमस्विति तेनोक्ते सर्वैर्दृष्टिपुरःसरैः। असौ बहिष्कृतश्चौरैस्तद्राज्यं च वशीकृतम् // 388 // 1. स्य तत्प्रवृत्त्या प्रक // 2. धार्मिक लोकं दिनेशमिव कौशिकः / पापं //