Vairagyarati

SR No.: 004341
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramnikvijay Gani
Publisher: Yashobharti Jain Prakashan Samiti
Publication Year: 1969
Total Pages: 316
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 8 MB

Page 207

महोपाध्यायश्रीयशोधिजयगणिविरचिता [पक्षमः सर्गः भावमालिन्यमध्यात्वा तदिदं स्वहृदि स्थितम् / हसितोऽहं जनैः केन हेतुना मलभागिति // 451 // सुरा-ऽसुर-नरैः पूज्यो धर्मी सौभाग्यवान् मुनिः / वदन्त्यधर्मभूयिष्ठं दुर्भगं भावतो नरम् // 452 // कृष्णपाक्षिकमूर्धन्यं यं निन्दन्ति विवेकिन: / स दौर्भाग्याकरः प्राणी तं स्तुवन्ति नराधमाः // 453 // शीलसौभाग्यपूर्णोऽपि मुनिवेषेण धार्मिकः / केनाऽहं हेतुना लोकैर्निन्दितो दुर्भगाग्रिमैः // 454 // उक्तदोषान्विता लोका राज्यभाजोऽपि दुःखिनः / अनाख्येयरसोल्लासनिमीलितदृशोऽपि हि // 455 // व्याघ्रवक्त्रे प्रविष्टस्य कराले तीक्ष्णदंष्ट्रया / मृगस्य यत् सुखं भूप ! तत् सुखं भववर्तिनाम् / / 456 // यथा शोफस्य पुष्टत्वं यथा वा वध्यमण्डनम् / सुखाभिमानजनितो विलासो देहिनां तथा // 457 // अशक्नुवन्तो निर्गन्तुं दुःखाशनिहता अपि / गृहिणो धर्मरहिता भूपते ! नारकोपमाः // 458 // सत्साधूनां तु नास्त्येव क्षुद्रोपद्रवसम्भवः / नष्टं मोहतमस्तेषां ज्ञानोद्योतो व्यजम्भत // 459 // शमामृतं परिणतं त्रुटिता भववल्लरी / धर्ममेघसमाधिश्च स्थिरीभूतो महोदयः / / 460 // सन्तोषदा धृतिः पत्नी श्रद्धा चित्तप्रसादकृत् / सुखासिकाऽऽह्लादकरी हिता विविदिषा सदा // 461 // विज्ञप्तिः पाटवाधात्री मेधा सद्बोधकारिणी / नैश्चिन्त्यकृदनुप्रेक्षा मैत्री चित्तानुवर्तनी // 462 // करुणा वत्सलाऽऽकालं मुदिताऽन्तःप्रसादकृत् / उपेक्षोद्वेगही चेत्येष तेषां प्रियागणः // 463 // इमाभिरनुरक्ताभिर्मोदमाना मुनीश्वराः / इन्द्राद्यलभ्ये तिष्ठन्ति निमग्नाः सुखसागरे // 464 // देहादपि स्वमात्मानं तिष्ठन्ति प्रविविष्य ये / तेषां सुखं विजानातु कः परोऽनुभवं विना // 465 // कुमारी न यथा वेत्ति सुखं दयितभोगजम् / न जानाति तथा लोको योगिनां समतासुखम् // 466 // तदेवं सुखपूर्णोऽपि निन्दितोऽहं मुधा जनैः / परमार्थमजानानैः स्वसुखस्मयनाटितैः / / 467 // नृपतिः प्राह यद्येवं भोगा दुःखं शमः सुखम् / नेदं प्रबुद्धयते कस्मात् तदेष निखिलो जनः // 468 // मुनिराह महामोहशैलुषेण विनाटितः / जनो न बुध्यते तत्त्वं यथाऽसौ बठरो गुरुः / / 469 // भूपः प्राह भदन्तासौ को नाम बठरो गुरुः ? / कथं न ज्ञातवांस्तत्वम् ? तन्मे ब्रूहि महामुने ! // 470 // मुनिराह महाराज ! सावधानमनाः शृणु / मुनिः प्राहातिविस्तीणों ग्रामोऽस्त्येको मनोहरः // 471 // शिवायतनमस्त्येकं तत्र रत्नौधरितम् / भृतं मनोविविधैः स्खण्ड-खाधक-पानकैः / / 472 // धन-धान्य-हिरण्याढ्यं वरचेलवजान्वितम् / सम्पूर्णोपस्करं शर्मसामग्रीधाम निर्मलम् // 473 // तस्य सारगुरुर्नाम शैवाचार्योऽस्ति नायकः / सकुटुम्बो वसंस्तत्र सोन्मत्तो वेत्ति नो हितम् / / 474 // स्वकुटुम्ब न पुष्णाति भवनर्द्धि न पश्यति / ज्ञातोऽसौ तादृशो धूतॆश्चौरैस्तद्ग्रामवासिभिः // 475 // कृतं तैस्तेन भौतेन सह सख्यं मनोऽनुगैः / ते चौराः प्रतिभासन्ते प्रियास्तस्य हितावहाः / / 476 // स्वकुटुम्बं परित्यज्य तैः साधं विलैलास सः माहेश्वरैर्निषिद्धश्च मा कृथाश्चौरसङ्गमम् // 477 / न मन्यते स तद्वाचं ततो मूर्खमवेत्य तम् / ते सारगुरुरित्याख्यां हृत्वाऽऽहुर्बठरं गुरुम् // 478 // 1. तिष्ठन्ति मनाः संसारातीतशर्ममहोदधौ // 46 // देहा // 2. विलसत्यसौ / माहे //