Vairagyarati

SR No.: 004341
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramnikvijay Gani
Publisher: Yashobharti Jain Prakashan Samiti
Publication Year: 1969
Total Pages: 316
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 8 MB

Page 188

113 श्लो० 139.3-1451 ] वैराग्यरतिः / शालकेन विमर्शेन बुद्धया च प्रियभार्यया / प्रकर्षेण च पुत्रेण वने वदनकोटरे // 1422 // स्थितया रसनापत्न्या सर्वथा सकुटुम्बकः / यक्त्वैकां लोलताचेटों प्राप्तो गुणधरान्तिकम् // 1423 // नीत्या प्रवाजितस्तेन साध्वाचारं च शिक्षितः / स्थापितः स्वपदे तेन सूरिणा रसनाजयी // 1424 // सोऽहमेव महाराज ! ते चामी मुनयोऽनघाः / विवेकादिस्थिता एवाऽन्यत्रस्था अपि तत्वतः // 1425 // अयं वैराग्यहेतुर्मे प्रव्रज्येयं ममेदशी। भार्यादोषाल्ललौ दीक्षां यो न तां सर्वथा जहौ / / 1426 // तस्यास्तु कीदृशी दीक्षा जैनलिङ्गप्रभावतः / सकुटुम्बोऽप्यहं पूज्यो भवामि भुवि केवलम् // 1427 // इमां विचक्षणाचार्यवाचमाचम्य पार्थिवः / दध्यो स्ववृत्तकथनाद् मोहः पूज्येन मे हतः // 1428 // अहो ! भगवतो वाचोविन्यासः कोऽप्यनुत्तरः / अहो ! विवेकिभावोऽहो ! सुदृष्टपरमार्थता / / 1429 / / ज्ञाततद्वाक्यगर्भार्थः पार्थिवोऽभिदधे ततः / यादृशं तव सम्पन्नं गुणपूतं कुटुम्बकम् // 1430 // जैनलिङ्गे स्थिते यादृग् गृहीत्वं पोषयन्निदम् / तादृशः पुण्यसम्भारभाजनं नापरो भुवि // 1431 // रसना दुर्जया लोके येनाकिञ्चित्करी कृता / लोलता निगृहीता च स त्वं दुष्करकारकः // 1432 // अन्येषामपि वृत्तान्तो येषामीदगजायत / ते धन्यास्ते महात्मानो वन्द्यास्ते नाकिनामपि // 1433 // अन्येषां भगवनीदृक् सम्पन्नं शमिनां न वा / सूरिर्जगावभूदीदृग् वृत्तान्तः सर्वसाधुषु // 1434 // नृशार्दूल ! तवापीदृग् वृत्तान्तः सम्भवत्ययम् / मादृशैर्यत्कृतं तच्चेत् करोषि प्रगुणाशयः // 1435 // श्रुत्वेदं पार्थिवो दध्यौ सम्यग्भगवतोदितम् / स एव प्रभुतामेति दोामुत्सहते हि यः // 1436 / / प्रोवाच गलितानिष्टपुण्यपापाणुसञ्चयः / दीयतामधुना दीक्षा योग्यता यदि मे भवेत् // 1437 // सुरिणोक्तं महाराज! चारु चित्ते विनिश्चितम् / अलं कालविलम्बन भवे भूरिभयाकरे // 1438 // निशम्येदं वचो ध्यातं राज्ञा दीक्षां जिघृक्षुणा / सुतः को मम योग्योऽस्ति राज्ये कं स्थापयाम्यहम् ? // 1439 // अथागृहीतसङ्केते तेनाऽहं रिपुदारणः / विस्फारितदृशा दृष्टो निषण्णस्तत्र निर्धनः / / 1440 // इतः कृशशरीरोऽपि मनाक पुण्योदयोऽस्फुरत् / मन्मित्रं तेन तातस्य मयि प्रत्यागतं मनः // 1441 // दध्यौ बहिष्कृतो योऽभूत् स एष रिपुदारणः / जगाम शोच्यतां हीदं न युक्तं सुतभर्त्सनम् // 1442 // एनं राज्येऽभिषिच्याथ दीक्षां गृण्हामि निर्मलाम् / ततश्चाहूय तातेन स्वोत्सङ्गेऽहं निवेशितः // 1443 // पृष्टः सूरिश्च तातेन भदन्त ! भवतामयम् / विदितः सुकुलेऽप्यस्मिन् कुतोऽनर्थोच्चयोऽजनि // 1444 // सूरिणोक्तं महाराज ! न दोषोऽस्य तपस्विनः / शैलराज-मृषावादावस्याऽनर्थस्य कारणम् / / 1445|| तातेनोक्तं कदैताभ्यां वियोगोऽस्य भविष्यति / सूरिराह गते भूरिकाले शुद्धाशयानपात् // 1446 // मृदुता-सत्यते नाम शुभे सम्प्राप्य कन्यके / शैलराज-मृषावादौ त्यस्यत्ययमसंशयम् / / 1447 // चिन्तयिष्यति तेनाऽन्यः कश्चिदस्य प्रयोजनम् / साम्प्रतं मोहमृत्सृज्य स्वाभीष्टं भूप! साधय // 1448 // ततो गुरुगिरा ज्ञात्वा. मामशक्यप्रतिक्रियम् / स्वकार्यसाधनोद्युक्तः प्राज्ये राज्येऽभिषिच्य माम् // 1449 / / विचक्षणगुरोः पार्श्वे निष्क्रान्तो नरवाहनः / बहिर्देशेषु तेनामा व्यहार्षीदद्रिगोऽपि सः // 1450 // शैलराज-मृषावादी प्रवृद्धौ राज्यसम्पदा / ममाऽपि तद्वशान्नीतं जगत् तृणतुलां मया // 1451 // . .