Vairagyarati

SR No.: 004341
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramnikvijay Gani
Publisher: Yashobharti Jain Prakashan Samiti
Publication Year: 1969
Total Pages: 316
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 8 MB

Page 187

महोपाध्यायश्रीयशोविजयगणिविरचिता [चतुर्थः सर्गः पन्थानः शीतलीभूता यतोऽमी गमनोचिताः / भीष्मग्रीष्मातपकृता गता दुर्गमता पथाम् // 1393 // . विमर्शः प्राह मा वादीरिदं यन्नाधुनोचितम् / गमनं ते हि धन्या ये न वर्षासु प्रवासिनः // 1394 // वर्षासु गच्छतो मेघस्तडिद्दण्डैर्निषेधति / स्खलित्वा पतितान् पान्थान् हसन्ति कुटजाः स्फुटम् / / 1395 // ततस्तिष्ठाधुनाऽत्रैव यथेयत्समयं स्थितः / अत्र स्थितस्य ते प्रज्ञापाटवं हि भविष्यति // 1396 // एवमस्त्विति तेनोक्ते स्थित्वा प्रावृषि तौ ततः / तुष्टौ समागतो गेहे दत्तास्थाने शुभोदये // 1397 / / समीपस्थे च तस्यैव भार्यायुक्ते विचक्षणे / नतिं विधाय तो तेषां निविष्टौ शुद्धभूतले // 1398 / / आलिलिङ्ग बलाद् बुद्धिर्विमर्श तत्पतिस्तथा / प्रकर्षोऽपि समालिङ्गय सर्वैरके निवेशितः // 1399 // आघ्राय मूर्ध्नि कुशलं पृष्टः सर्वैः समातुलः / स्पष्टं सर्वं यथा दृष्टं तेषां कथयतः स्म तौ // 1400 // इतश्च मद्य-मांसाथै रसनां लालयन् जडः / त्यक्त्वा लजां च धर्म च घोरं पापमचीकरत् // 1401 // अन्यदा लोलतावाक्यात् पीतमद्यो गलन्मतिः / धिया महाऽजं हन्मीति जघान पशुपालकम् // 1402 / / अजारक्षमजभ्रान्त्या हतं दृष्ट्वा जडो हृदि / दध्यौ लोलतया ग्रस्तस्तृप्तो मांसः परैरहम् / / 1403 // इदं तु मानुषं मांसं मया जिह्वा न भोजिता / तदिदानीं ददाम्यस्यै स्वादमस्यापि वेत्वियम् // 1404 // ततः संस्कृत्य तद् दत्तं तेन सा मुदिताऽजनि / खादन् लोलतयाऽन्यान्यजनान् जातः स राक्षसः // 1405|| ततो बन्धविहीनोऽसौ बालैरपि च निन्दितः / जातः पराभवस्थानं श्वाऽलर्क इव सर्वतः // 1406 // जिघांसुर्मानुषान् रात्रावन्यदा लोलताऽन्वितः / प्रविवेश गृहं चौर इव शूरकुटुम्बिनः // 1407 / / सुप्तं तत्सुतमादाय दृष्टः शूरेण निस्सरन् / क्रोधान्वेनाऽथ बद्भवाऽसौ निहतो यातनाशतैः // 1408 // वृत्तान्तं तमवेत्यापि प्रभाते जडबन्धुभिः / दूरीकृतायशःपूरे शूरे क्रूरं न चिन्तितम् // 1409 / / विदन्निदं जडस्याऽथ रसनालालने फलम् / विचक्षणो विरक्तोऽस्थाद् यावत् तौ समुपागतौ // 1410 // ततः प्रोक्तवति व्यक्तं मूलशुद्धिं विचक्षणे / रसनां त्यक्तुकामः सन् बभाषे पितरं प्रति // 1411 // तात ! या रसना पुत्री रागकेसरिमन्त्रिणः / जडे दृष्टविपाकां तां त्यक्तुमिच्छामि साम्प्रतम् // 1412 / / ततः शुभोदयः प्राह प्रियेयं तव विश्रुता / रसना सर्वथा तस्मान्नाकाले त्यागमर्हति // 1413 // ततो मोच्या क्रमेणेयं साध्वाचारभृता त्वया / विवेकशिखरस्थेन निर्वाह्या विधिनाऽधुना // 1414 // ततो विचक्षणः प्राह दूरे तात ! स पर्वतः / कथं स्याद् गमनं तत्र कुटुम्बसहितस्य मे // 1415 // शुभोदयोऽब्रवीदेनं विमर्शः प्रवराञ्जनात् / इहैव दर्शयत्यदि तच्चिन्तेयं न युज्यते // 1416 / / प्रकर्षोऽप्यब्रवीत् तातवचने नात्र संशयः / मयाऽनुभूतमेतस्य सिद्धाञ्जनविजृम्भितम् // 1417 // यावन्न विमलालोकं प्रयुङ्क्तेऽयं वराञ्जनम् / दूरस्थाः प्रतिभासन्ते तावदद्रिपुरादयः // 1418 // भान्ति शैलादयोऽभ्यणे दत्ते त्वस्मिन् वरानने / ततो विचक्षणेनोक्तो विमर्शो देहि मेऽञ्जनम् // 1419H ततो विचक्षणायादाद् विमर्शोऽखिलमञ्जनम् / ततो विचक्षणोऽद्राक्षीत् सर्व तदुपयोगतः // 1420 // ततो विचक्षणो युक्तो नरेन्द्रनरवाहनः / शुभोदयेन तातेन तथा चारुतयाऽम्बया // 1421 // 1. विचक्षणो मूलशुद्धि विमर्शे प्रोक्तवत्यथ रसनां //