Vairagyarati

SR No.: 004341
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramnikvijay Gani
Publisher: Yashobharti Jain Prakashan Samiti
Publication Year: 1969
Total Pages: 316
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 8 MB

Page 116

श्लो० 312-366 ] वैराग्यरतिः। नाममात्रकलनादपि तस्यास्त्रासमेति जनता घनतापा / स्याच्च दिक्षु निहितातुरनेत्रस्तामुदीक्ष्य भुवि को न विविक्षुः / // 339|| तादृशी न भुजगेन्द्रफणाली नान्तरात्रिरपि नो यमजिह्वा / नापि चण्डपवनक्षुभितोचैर्भीषणा प्रलयवारिधिवेला // 340 // रक्षतोऽथ पुरतामसचित्तं द्वेषसिन्धुरपतेर्मम धात्री। गर्भिणी निजपुरात् समुपेता वल्लभेह नृपमोहसुतस्य // 341 // सा स्थिता प्रमुदिताऽत्र कियन्तं कालमत्र नृपतिप्रतिबद्धा / द्वेषसिन्धुरपतिप्रतिबद्धो यत् सदा दुरभिसन्धिरभिन्नः॥३४२॥ आजगाम नृगतौ समुपेतं मामसौ समधिगम्य ततोऽपि / स्नेहला निजसुताय च सर्व वह्नये स्वजनवर्गमवादीत् // 343 // लब्धतद्वयतिकरस्य च तस्य प्रोल्ललास मनसोऽभिनिवेशः। दापयामि यदुत द्रुतमस्मै कन्यकां दुरभिसन्धिनृपेण // 344 // मामथैष गमनार्थमवादीत् तत्र बाह्यपरिवारविमुक्तम् / तद्गिराहमपि तत्र गतस्तामागतश्च परिणीय बले स्वे // 345|| अथ गच्छन्नहं हिंसा-वैश्वानरयुतः पथि / दीप्तो दंष्ट्रामहाफालकराल इव केसरी // 346 // अथ वैश्वानरः प्राह कृतकृत्योऽस्म्यहं सखे ! / कीर्तिप्रासादमारूढो योग्यां योग्येन योजयन् // 347 / / कर्तव्योऽस्याः प्रसादाय सागसां चाप्यनागसाम् / वधस्त्वयाऽविमृश्यैव मम वाक्यानुयायिना // 378 // मत्तोऽप्यभ्यधिकं तेजः प्रसन्नेयं प्रदास्यति / यस्य ब्रह्माण्डभाण्डेऽपि द्रुतिर्भवति तापतः // 349 / / तथेति प्रतिपद्याऽथ गच्छता मयका पथि / हरिणाद्या हता हन्त वन्या जीवाः सहस्रशः // 350 // ततः सांस्कारिकं तेजो हिंसया मे प्रसन्नया। दत्तं वैश्वानरे वाक्ये प्रत्ययश्चाभवन्महान् // 351 // इत्थं कनकचूडस्य देशाभ्यणे वयं गताः / तत्र चैकोऽस्ति विषमकूटो नाम महागिरिः // 352 / / तस्मिन् कनकचूडस्य मण्डलोपद्रवे रताः / अम्बरीषाभिधाः सन्ति लुण्टाकाः कुटिलाशयाः // 353 // पूर्व कनकचूडेन बहुशस्ते कदर्थिताः / तैवर्त्म रुद्धमेष्यन्तं ज्ञात्वा कनकशेखरम् // 354 // प्रत्यासन्ने बलेऽस्माकं ते चौरा द्रागुपस्थिताः / व्याला इव महामन्त्रकुण्डलीकृतमण्डले // 355 / / लग्ने युद्धे रिपुभ्योऽस्मत्सैनिका दुद्रुवुस्ततः / व्यालेभ्यो मन्त्रविध्यर्थस्खलिता मान्त्रिका इव // 356 // प्रसपिण्याऽथ लुण्टाकसेनया म्लानतां ययौ / छाययेव शशी राहोः सद्यः कनकशेखरः // 357|| अत्रान्तरे च प्रवरसेनश्चरटनायकः / मामभ्यापतितो मेघमुन्नतं शरभो यथा // 358 // संज्ञितोऽहं तदा वैश्वानरेणायोधनोद्यतः / क्रूरचित्तगुटीमेकां भुक्त्वा जातोऽतितापवान् // 359 // संरम्भो भीषणः सोऽभूद् द्वयोवृद्धं प्रकुर्वतोः / क्षणमुत्क्षिप्तकरयोर्वन्ययोपियोरिव // 360 // आत्तदैववरस्यापि चरटेशस्य नेषवः / बाधाकृतो ममाभूवन् पुण्योदयसुवर्मणः // 361 // अथाऽसौ चरटाधीशो हतास्त्रश्छिन्नकार्मुकः / अपाम्बुरिव पाथोदो विशीर्णो विद्यदुज्झितः // 362 / / - स्यन्दनादवतीर्याऽसौ करवालं करे दधत् / रेजे समापतन्नदेरुदंष्ट्र इव केसरी // 363 // हिंसावैश्वानरोग्रेण बाणेनास्य मया शिरः / वज्रेणेव गिरेः शृङ्गं वज्रिणा छिन्नमञ्जसा // 364 // स्फुटितैव तदा शुक्तिः शक्तिः सा परिमोषिणाम् / तन्मुक्तालिरिवामत्यैः पुष्पवृष्टिः कृता मयि // 365 // तदेतत् सकलं हिंसा-वैश्वानरबलं मया / भावितं न तु यत् तथ्यं पुण्योदयविजम्भितम् // 366 // 1. पाथोदो न रेजे वि //