Vairagyarati

SR No.: 004341
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramnikvijay Gani
Publisher: Yashobharti Jain Prakashan Samiti
Publication Year: 1969
Total Pages: 316
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 8 MB

Page 114

लो० 263-311] वैराग्यरतिः। अन्यदा पुनरायातः स साधुर्वन्दितो मया / पृष्टश्चेदं महाभाग ! किं सारं जिनशासने ? // 28 // मुनिराह दया ध्यानं रागादीनां च निग्रहः / साधर्मिकानुरागश्च सारमेतजिनागमे // 284 // मयाऽज्ञायि दया क स्याद् महारम्भस्य मादृशः ? / स्थिरचित्ततया साध्यो ध्यानयोगोऽपि दुर्लभः // 285 // विषयामिषगृद्धस्य कत्यो रागादिनिग्रहः ? / साधर्मिकानुरागस्तु कर्तव्यो मेऽवशिष्यते // 286 // इति ध्यात्वा मुनेः पार्श्व गृहीतोऽयमभिग्रहः / गृहे गत्वा विनयिना तातानुज्ञा च याचिता // 287 // सङ्गान्मम पिताऽप्यासीद् भद्रको जिनशासने / स्वाभिप्रेतं कुरुष्वेति निःशङ्क सोऽन्वमन्यत // 288 // ततः प्रभृति सर्वोऽपि बन्धुत्वेन मयेक्षितः / कुल-जात्यादिहीनोऽपि नमस्कारधरोऽपि यः // 289 // जैननामभृतो देशे कृताश्चाकरदा मया / विहिता च विशेषेण सपर्या नवधर्मणाम् // 290 // तदा प्रोज्जृम्भितं जैनैः सूर्योदय इवाम्बुजैः / अमात्यो दुर्मुखो द्वेषं ययौ कौशिकवत् परम् // 291 // ततो रहसि तातस्य प्रोक्तं तेन दुरात्मना / लोकः सर्वः कुमारेण राजन्नुच्छृङ्खलीकृतः // 292 / / कुमारस्य प्रसादार्थी भूयान् जैनो जनोऽजनि / करहीने जने चैवमाज्ञा वाङ्मात्रमेव ते // 293 / / अलौकिकं कुमारस्य वृत्तमेतन्न सुन्दरम् / अनीतिकवचस्याङ्गे प्रविशन्ति द्विषच्छराः // 29 // पिता प्रोवाच यद्येवं त्वया सर्व निवेद्यताम् / स्वयमेव कुमाराय नाहं तं भाषितुं क्षमः // 295 // सोऽथ मां प्राह दुष्टात्मा राजा लोकोपरि स्थितः / प्रतापी भानुवल्लोकवशोऽधस्ताच्च धूलिवत् // 296 // लोकान्निरङ्कुशीकृत्य राजधर्मव्यतिक्रमात् / नालीकधर्मवात्सल्यं युक्तं ते नीतिगामिनः // 297 // मया प्रोक्तमिदं युक्तं यदि दुष्टे ममाग्रहः / नीतिव्यतिक्रमः को वा पूजया गुणशालिनाम् ? // 298 // अथाऽसौ मदभिप्रायं लब्ध्वाऽलीकमभाषत / साधु धर्मे स्थिरोऽसि त्वं परीक्षेयं मया कृता // 299 // निर्गतोऽसौ मदभ्यर्णात् चिन्तितं च मया हृदि / न ज्ञायते महादुष्टः पापोऽयं किं करिष्यति ? // 30 // प्रयुक्तश्चतुरो नाम दारकः प्रणिधिर्मया / तत्स्वरूपं परिज्ञाय मम तेन निवेदितम् // 301 // आहूयाऽसौं महाश्राद्धान् रहस्येवमभाषत / प्रच्छन्नो मे करो देयो भवद्भिः सुखमिच्छुभिः // 302 // तातेनाऽपि च तद् ज्ञातं कृता गजनिमीलिका / श्रुत्वेदं प्रणिधेर्बुद्धिधृताऽपक्रमणे मया // 303 // यदि तातानभिप्रेतमकरिष्यदयं कुधीः / तदाऽदास्यं फलं तस्य पिता तु दुरतिक्रमः // 304 // कस्याप्यकथयित्वेदं गूढमालोच्य चेतसा / सहाप्तमित्रवृन्देन तूर्णमत्र समागतः // 305 // इत्युक्त्वा विरते तत्र मयोक्तं साध्वनुष्ठितम् / युक्तो न मानिनां वासो मानम्लानिकरैः सह // 306 // तमसामुदयं दृष्ट्वा सूर्यः कालं प्रतीक्षते / गगने तावदेवास्ते यावन्न स्वोदयक्षतिः // 307 // इत्थं मवचसा तुष्टः स्थितः कनकशेखरः / दशरात्रं व्यतीयाय मिथः प्रेमरसालसम् // 308 // समीपं सममाहूतौ तातस्यावां गतावथ / मन्त्रिणस्तत्र चायाता नताः कनकशेखरम् // 309 // तातस्तं प्राह भद्र ! त्वपितृभ्यां प्रहिता इमे / प्राप्तः सद्यो महादुःखं त्वद्वियोगात् पिता तव // 310 / / ज्ञात्वाऽथ चतुरद्वारा सकारणमेपक्रमम् / जयस्थले च सम्भाव्य स्थिति तत्र मुदं दधौ // 311 // 1. विनिर्गमम //