________________ 6] कर्मविपाकनामा प्रथमः कर्मग्रन्थः / 15 ___ व्यञ्जनाक्षरमकारादि हकारपर्यन्तमुच्यते / तदेतवितयमईनात्माकमपि श्रुतकारणत्वादुपचा- . रेण श्रुतम् / लब्ध्यक्षरं तु शब्दश्रवणरूपदर्शनादेरर्थप्रत्यायनगर्भाऽक्षरोपलब्धिः / यदाह जो अक्खरोवलंभो, सा लद्धी तं च होइ विनाणं / / इंदियमणोनिमितं, जो आवरणक्खओवसमो // (विशे० गा० 466) ततोऽक्षरैरभिलाप्यभावानां प्रतिपादनप्रधानं श्रुतमक्षरश्रुतम् 1 / नन्वनभिलाप्या अपि किं केचिद्भावाः सन्ति, येनैक्मुच्यतेऽमिलाप्यभावानां प्रतिपादनप्रधानं श्रुतम् ! इति, उच्यतेसन्त्येव / यदाहुः श्रीपूज्याः पेण्णवणिज्जा भावा, अणंतभागो उ अणमिलप्पाणं / पण्णवणिज्जाणं पुण, अणंतमागो सुयनिबद्धो॥ जं चउदसपुवधरा, छट्ठाणगया परुप्परं हुंति / तेण उ अणंतभागो, पण्णवणिज्जाण जं सुकं // अक्खरलंभेण समा, ऊणहिया हुंति मइविसेसेणं / / ते वि हु मईविसेसा, सुयनाणमंतरे जाण (विशे० गा० 141-13) अनक्षरश्रुतं श्वेडितशिरःकम्पनादिनिमित्तं मामाह्वयति वारयति वेत्यादिरूपमभिप्रायपरिज्ञानम् 21 तथा संज्ञिश्रुतं तत्र संज्ञानं संज्ञा "उपसर्गादातः" (सि० 5-3-110) इत्यप्रत्ययः / सा च त्रिविधा-दीर्घकालिकी हेतुवादोपदेशिकी दृष्टिवादोपदेशिकी। यदाह भाष्यसुधाम्भोनिधिः ईंह दीहकालिगी कालिगि त्ति सन्ना जया सुदीहं पि। संभरइ भूयमिस्स, चिंतेइ य किह णु कायवं // (विशे० गा० 508) "जे पुण संचिंतेडे, इट्टाणिढेसु विसयवत्थूसु / वर्द्दति नियत्तंति य, सदेहपरिवालणाहेउं / पाएण संपयं चिय, कालम्मि न यावि दीहकालंजा / ते हेउवायसन्नी, निचिट्ठा हुंति अस्सण्णी // सम्मदिही सन्नी, संते नाणे खओवसमियम्मि। अस्सण्णी मिच्छत्तम्मि दिट्ठिवाओवएसेणं // (विशे० गा० 515-17) योऽक्षरोपलम्भः सा लब्धिस्तच भवति विज्ञानम् / इन्द्रियमनोनिमित्तं य आवरणक्षयोपशमः // 2 प्रज्ञापनीया भावा अनन्तभागस्वनमिलाप्यानाम् / प्रज्ञापनीयानां पुनरनन्तभागः श्रुतनिबद्धः // 3 यच्चतुर्दशपूर्वधराः षट्स्थानगताः परस्परं भवन्ति / तेन खनन्तभागः प्रज्ञापनीयानां यत् सूत्रम् // 4 वृत्तं क०१०॥ 5 अक्षरलम्मेन समा ऊनाधिका भवन्ति मतिविशेषैः / तानपि तु मतिविशेषान् श्रुतज्ञानाभ्यन्तरे जानीहि // ह दीर्घकालिकी कालिकीति संज्ञा यया सुदीर्घमपि / संस्मरति भूतमेष्यत् चिन्तयति च कथं नु कत. ध्यम // 7 ये पुनः सञ्चिन्य इष्टानिष्टेषु विषयवस्तुषु / वर्तन्ते निवर्तन्ते च खदेहपरिपालनाहेतोः॥ 8 प्रायेण साम्प्रतमेव काले न चापि दीर्घकालज्ञाः। ते हेतुवादसंझिनः निश्चेष्य भवन्ति असंज्ञिनः // 9 कालनाक०॥१.सम्यग्दृष्टिः संज्ञी सति ज्ञाने क्षायोपशमिके। मसंही मिथ्यात्वे दृष्टिवादोपदेशेन.॥