________________ 1. 44. 1] महाभारते [1. 45. 4 सान्त्वमानार्थदानैश्च पूजया चानुरूपया / सूत उवाच / सोदयां पूजयामास स्वसारं पन्नगोत्तमः // 15 गतमात्रं तु भर्तारं जरत्कारुरवेदयत् / ततः स ववृधे गर्भो महातेजा रविप्रभः / भ्रातुस्त्वरितमागम्य यथातथ्यं तपोधन // 1 यथा सोमो द्विजश्रेष्ठ शुक्लपक्षोदितो दिवि // 16 ततः स भुजगश्रेष्ठः श्रुत्वा सुमहदप्रियम् / यथाकालं तु सा ब्रह्मन्प्रजज्ञे भुजगस्वसा। . उवाच भगिनीं दीनां तदा दीनतरः स्वयम् // 2 कुमारं देवगर्भाभं पितृमातृभयापहम् // 17 जानासि भद्रे यत्कार्य प्रदाने कारणं च यत् / ववृधे स च तत्रैव नागराजनिवेशने। . पन्नगानां हितार्थाय पुत्रस्ते स्यात्ततो यदि // 3 वेदांश्चाधिजगे साङ्गान्भार्गवाच्च्यवनात्मजात् // 18 स सर्पसत्रात्किल नो मोक्षयिष्यति वीर्यवान् / चरितव्रतो बाल एव बुद्धिसत्त्वगुणान्वितः / एवं पितामहः पूर्वमुक्तवान्मां सुरैः सह // 4 नाम चास्याभवत्ख्यातं लोकेष्वास्तीक इत्युत // 19 अप्यस्ति गर्भः सुभगे तस्मात्ते मुनिसत्तमात्। अस्तीत्युक्त्वा गतो यस्मात्पिता गर्भस्थमेव तम्। . न चेच्छाम्यफलं तस्य दारकर्म मनीषिणः॥ 5 वनं तस्मादिदं तस्य नामास्तीकेति विश्रुतम् // 20 कामं च मम न न्याय्यं प्रष्टुं त्वां कार्यमीदृशम् / स बाल एव तत्रस्थश्वरन्नमितबुद्धिमान् / किं तु कार्यगरीयस्त्वात्ततस्त्वाहमचुचुदम् // 6 गृहे पन्नगराजस्य प्रयत्नात्पर्यरक्ष्यत // 21 दुर्वासतां विदित्वा च भर्तुस्तेऽतितपस्विनः / भगवानिव देवेशः शूलपाणिर्हिरण्यदः / नैनमन्वागमिष्यामि कदाचिद्धि शपेत्स माम् // 7 विवर्धमानः सर्वांस्तान्पन्नगानभ्यहर्षयत् // 22 आचक्ष्व भद्रे भर्तुस्त्वं सर्वमेव विचेष्टितम्। इति श्रीमहाभारते आदिपर्वणि शल्यमुद्धर मे घोरं भद्रे हृदि चिरस्थितम् // 8 चतुश्चत्वारिंशोऽध्यायः॥४४॥ जरत्कारुस्ततो वाक्यमित्युक्ता प्रत्यभाषत / आश्वासयन्ती संतप्तं वासुकिं पन्नगेश्वरम् // 9 शौनक उवाच। पृष्टो मयापत्यहेतोः स महात्मा महातपाः / यदपृच्छत्तदा राजा मंत्रिणो जनमेजयः / अस्तीत्युदरमुद्दिश्य ममेदं गतवांश्च सः॥१० पितुः स्वर्गगतिं तन्मे विस्तरेण पुनर्वद / / 1 खैरेष्वपि न तेनाहं स्मरामि वितथं क्वचित् / सूत उवाच / उक्तपूर्वं कुतो राजन्सांपराये स वक्ष्यति // 11 शृणु ब्रह्मन्यथा पृष्टा मत्रिणो नृपतेस्तदा / न संतापस्त्वया कार्यः कार्य प्रति भुजंगमे। आख्यातवन्तस्ते सर्वे निधनं तत्परिक्षितः // 2 उत्पत्स्यति हि ते पुत्रो ज्वलनार्कसमद्युतिः // 12 जनमेजय उवाच / इत्युक्त्वा हि स मां भ्रातर्गतो भर्ता तपोवनम् / जानन्ति तु भवन्तस्तद्यथावृत्तः पिता मम / तस्माद्येतु परं दुःखं तवेदं मनसि स्थितम् // 13 आसीद्यथा च निधनं गतः काले महायशाः // 3 एतच्छ्रुत्वा स नागेन्द्रो वासुकिः परया मुदा। श्रुत्वा भवत्सकाशाद्धि पितुर्वृत्तमशेषतः / एवमस्त्विति तद्वाक्यं भगिन्याः प्रत्यगृह्णत // 14 / कल्याणं प्रतिपत्स्यामि विपरीतं न जातुचित् // 4 -64 -