________________ 1. 5. 4] महाभारते [1: 6. 3 सूत उवाच। दृष्ट्वा हृष्टमभूत्तत्र जिहीर्षुस्तामनिन्दिताम् // 16 यद्धीतं पुरा सम्यग्द्विजश्रेष्ठ महात्मभिः / अथाग्निशरणेऽपश्यज्जवलितं जातवेदसम् / वैशंपायनविप्राद्यैस्तैश्चापि कथितं पुरा // 4 तमपृच्छत्ततो रक्षः पावकं ज्वलितं तदा // 17 यदधीतं च पित्रा मे सम्यक्चैव ततो मया। शंस मे कस्य भार्येयमग्ने पृष्ट ऋतेन वै / तत्तावच्छृणु यो देवैः सेन्द्रैः साग्निमरुद्गणैः / सत्यस्त्वमसि सत्यं मे वद पावक पृच्छते // 18 पूजितः प्रवरो वंशो भृगूणां भृगुनन्दन // 5 मया हीयं पूर्ववृता भार्यार्थे वरवर्णिनी। इमं वंशमहं ब्रह्मन्भार्गवं ते महामुने / पश्चात्त्विमां पिता प्रादाद्भगवेऽनृतकारिणे // 19 निगदामि कथायुक्तं पुराणाश्रयसंयुतम् // 6 सेयं यदि वरारोहा भृगोर्भार्या रहोगता। भृगोः सुदयितः पुत्रश्यवनो नाम भार्गवः / तथा सत्यं समाख्याहि जिहीर्षाम्याश्रमादिमाम् 20 च्यवनस्यापि दायादः प्रमतिर्नाम धार्मिकः / . मन्युर्हि हृदयं मेऽद्य प्रदहन्निव तिष्ठति / प्रमतेरप्यभूत्पुत्रो घृताच्यां रुरुरित्युत // 7 मत्पूर्वभार्यां यदिमां भृगुः प्राप सुमध्यमाम् // 21 रुरोरपि सुतो जज्ञे शुनको वेदपारगः। तद्रक्ष एवमामन्त्रय ज्वलितं जातवेदसम् / प्रमद्वरायां धर्मात्मा तव पूर्वपितामहात् // 8 शङ्कमानो भृगोर्भार्यां पुनः पुनरपृच्छत // 22 तपस्वी च यशस्वी च श्रुतवान्ब्रह्मवित्तमः / त्वमग्ने सर्वभूतानामन्तश्चरसि नित्यदा। धर्मिष्ठः सत्यवादी च नियतो नियतेन्द्रियः // 9 साक्षिवत्पुण्यपापेषु सत्यं ब्रूहि कवे वचः / / 23 / शौनक उवाच। मत्पूर्वभार्यापहृता भृगुणानृतकारिणा। . सूतपुत्र यथा तस्य भार्गवस्य महात्मनः / सेयं यदि तथा मे त्वं सत्यमाख्यातुमर्हसि // 24 च्यवनत्वं परिख्यातं तन्ममाचक्ष्व पृच्छतः // 10 श्रुत्वा त्वत्तो भृगोर्भार्यां हरिष्याम्यहमाश्रमात् / सूत उवाच / जातवेदः पश्यतस्ते वद सत्यां गिरं मम // 25 भृगोः सुदयिता भार्या पुलोमेत्यभिविश्रुता / तस्य तद्वचनं श्रुत्वा सप्ताचिर्दुःखितो भृशम् / तस्यां गर्भः समभवद्भगोर्वीर्यसमुद्भवः // 11 भीतोऽनृताच्च शापाच्च भृगोरित्यब्रवीच्छनैः // 26 तस्मिन्गर्भे संभृतेऽथ पुलोमायां भृगूद्वह / इति श्रीमहाभारते आदिपर्वणि पञ्चमोऽध्यायः // 5 // समये समशीलिन्यां धर्मपत्न्यां यशस्विनः // 12 अभिषेकाय निष्क्रान्ते भृगौ धर्मभृतां वरे / ... सूत उवाच। आश्रमं तस्य रक्षोऽथ पुलोमाभ्याजगाम ह // 13 अग्नरथ वचः श्रुत्वा तद्रक्षः प्रजहार ताम् / तं प्रविश्याश्रमं दृष्ट्वा भृगोर्भार्यामनिन्दिताम्। ब्रह्मन्वराहरूपेण मनोमारुतरंहसा // 1 हृच्छयेन समाविष्टो विचेताः समपद्यत / / 14 / ततः स गर्भो निवसन्कुक्षौ भृगुकुलोद्वह। अभ्यागतं तु तद्रक्षः पुलोमा चारुदर्शना। रोषान्मातुभ्युतः कुक्षेच्यवनस्तेन सोऽभवत् // 2 न्यमयत वन्येन फलमूलादिना तदा // 15 तं दृष्ट्वा मातुरुदराच्युतमादित्यवर्चसम् / तां तु रक्षस्ततो ब्रह्मन्हृच्छयेनाभिपीडितम् / / तद्रक्षो भस्मसाद्भूतं पपात परिमुच्य ताम् // 3 -28 - 6