________________ आचार्यश्रीहेमचन्द्रविरचितं [भूवादिगणे उणादौ "मुरलोरल-" (उ० 474) इति अले सुवर्चला शाकम् / “अस्” (उ० 952) इति असि वर्चः अशुचि-तेजसी // 654 मचि६५५ मुचुङ्कल्कने / कल्कनं दम्भः शाठ्यं कथनं च / मचते / मेचे / मचिता // मुचेत्यपि चन्द्रः मोचते // मुचुङ् / उदित्त्वाद् ने मुश्चते, मुञ्च्यते / मुमुञ्चे / मुश्चिता। मु6 च्लंती मोक्षणे मुञ्चति, मुच्यते // 656 मचुङ् धारणोच्छ्राय-पूजनेषु च / चकाराद् कस्कने / दीप्तावप्येके। उदित्त्वाद् ने मञ्चते / ममञ्च / मश्चिता / णौ मश्चयति / के अममञ्चत् / घमि ते सेट्त्वात् कत्वाभावे मञ्चः। णके मश्चिका / उणादौ "कञ्चुकांशुक-" (उ० 57) इति उके मञ्चुका खट्टिका // ६५७पचुङ् व्यक्तीकरणे / उदित्त्वाद् ने पञ्चते / पपञ्च / पिपश्चिषते। अपपञ्चत्। प्रपञ्च्यते। 10 "नाम्नि पुंसि च" 5 / 3 / 121 / इति णके पञ्चिका न्यासः / पनि न्यङ्कादित्वात् कत्वे परः / उणादौ "ऋ-कृ-मृ-” (उ० 475) इति आले पञ्चाल ऋषिः / “उक्षि-तक्षि-" (उ० 900) इनि पञ्च घटाः / अनुदिदनुस्वारेश्चायमित्येके पचते पक्ता / पचुण विस्तारे प्रपञ्चयति / णिच्यलि प्रपञ्चः॥ 16 658 ष्टुचि प्रसादे। "षः सो-" 2 / 3 / 98 / इति सत्वे स्तोचते। तुष्टुचे / णौ स्तोचयति / के अतुष्टुचत् / यङि तोष्टुच्यते / घनि न्यङ्कादित्वात् कत्वे स्तोकः // अथ जान्ता नव सेटश्च 659 एजङ् 660 भ्रेजुङ् 661 भ्राजि दीप्तौ / एजते / “गुरुनाम्यादेः-" 3 / 4 / 48 / ___ इति परोक्षाया आमादेशे एजाञ्चके। एजिता / ऋदित्त्वाद् डे न इस्वः, मा भवानेजिजत् , अत्र 20 ओणेरृदित्करणज्ञापकान्नित्यादपि द्वित्वात् प्रागेव इस्वः प्राप्त ऋदित्त्वेन निषिध्यते। "साहि-साति-" 5 / 1 / 59 / इति शे उदेजयः / “एजेः" 5 / 1 / 118 / इति खशि अनमेजयः / एज कम्पने इत्यस्य तु एजति // / भेजते / बिभेजे / श्रेजिता / ऋदित्त्वाद् डे न हूस्वः, अबिभेजत् // भ्राजि / भाजते। बभ्राजे / प्राजिता / णौ उ "भ्राज-भास-" 4 / 2 / 36 / इति वा हस्वे अबिनजत् अबभाजत् / “यज-सृज-" 2 / 1 / 87 / इत्यत्र राजिसहचरितस्यैव प्राजेर्ग्रहणादस्य षत्वाभावे यलपि 25 बानाक्ति, क्तौ प्राक्तिः, किपि विभ्राक्; तस्य तु बाम्राष्टिः प्राष्टिः विनाडिति भवति / अत एव च 1 अशान्येजयति इति विप्रहः। वामनस्तु एज़ कम्पने इति परस्मैपदिण्यन्तात् 'खश्' प्रत्ययं मन्यते // 2 अयं प्रयोगो वैयाकरणैर्न मन्यते / यदाहुः कनकप्रभसूरयः “यज-सृज-मृज-राज-भ्राज"२२११८७। इत्यादिसूत्रस्य वृत्तौ, तस्यैव च लघुन्यासे राजभ्राजोः क्तिरेव धुद इत्यस्य शडायाम् 'ननु यङ्लुबन्तयोरनयोरन्योऽपि तिवादि(ट् सम्भवति तस्कयं क्तिरेव धुडिति, सत्यम् , यङ्लुबन्तयोरनयोर्धातुपारा. यणिकानापेव मते प्रयोग इष्यते न वैयाकरणानामिति क्तिरेवेत्युक्तम्' इति // 3 दुभ्राजि दीप्तावित्यस्य धातुअंक-८९४ //