________________ पा. विषयमनसूरीधररचितवृत्तिसहिते षष्ठः सर्गः। [77 તે જુગારના કામમાં ચતુર એ જુગારિયો પોતાનું કામ થયે ગયે છતે બુદ્ધિથી બૃહસ્પતિને હરાવનાર મા ધન દે તે શ્લોકને વાંચ્યો. 26 . कस्तत्र श्लोक इत्याहयद्यदस्ति विधिना लिखितं. तत्तन्नृणां परिणमत्यनिवार्यम् / इत्यवेत्य मनसैव महान्तः, कातरा न विधुरेऽपि भवन्ति // 27 / / विधिना देवेन यद्यत् लिखितमस्ति ललाट इति शेषः, नृणां तत्तत, अनिवार्यमवश्यं परिणमति फलति, इतीत्थं मनसा एव अवेत्य ज्ञात्वा, महान्तः मनस्विनः, विधुरे विपद्यपि कष्टसाध्यकार्येऽपि च कातरा अधीरा न भवन्ति, अधैर्येऽपि विधिलिखितस्यावश्यं भावात् धैर्येणैव वन्ते // 27 // વિધાતાએ મનુષ્યને જે કંઈ લખી દીધું છે તે અનિવાર્ય-અવશ્ય ફલિત થાય છે, આમ જાણીને મહાત્માઓ કઠણ સમયમાં પણ મનથી પણ કાયર થતા નથી. ધારણા तस्य चिन्तयत एव तदर्थ, चेतसा विदितमय॑मनय॑म् / आससाद जनको जनवाक्यै-रापणं व्ययितहेमसहस्रम् // 28 // तस्य धनदस्य, अनर्घ्यममूल्यमत एव अयं प्रशस्यम, विदितं स्वयं ज्ञातं च, तस्य श्लोकस्यार्थ परिचिन्तयतः एव, जनकः तत्पिता जनवाक्यैः जनपरम्पराश्रुततवृत्तैः हेतुभिः, व्ययितं हेमसहस्रं यत्र तत् , आपणं विक्रयगृहमाससाद प्राप // 28| તે ધનદ જ્ઞાત, પ્રશસનીય અને અમૂલ્ય એવા તે કનો અર્થ મનથી વિચારતો છતાં તેને પિતા લકવાયકાથી હાર સોનામહોર ખર્ચનાર પુત્રની દુકાનમાં આવી ગયો. 28 आः ! किमेतदविचारितमाधा, दुर्मते ! पठितमूर्ख ! विवर्ण ! / .. श्लोककक्रयविधौ ननु ताह-क्को व्ययीकुरुत एव सहस्रम् // 29 // आः ! सभर्त्सनसम्बोधने, दुर्मते ! पठितमूर्ख ! विवर्ण ! किमेतत् , अविचारितम् आधाः कृतवानसि, श्लोकस्य अल्पस्य असारत्वात्कुत्सितस्य अज्ञातस्य वा श्लोकस्य क्रयविधी क्रयणे, क एव, ननु, ताहक तथा, सहस्रं व्ययीकुरुते ? नहि दुर्मतेरन्यः कोऽपि तथा कुर्यादित्यर्थः // 29 // આ દુદ્ધિ! ભણેલો મૂર્ખ ! બદાત ! તેં વિચાર્યા વગર જ આ શું કર્યું ? એવો કેણ છે. જે બ્લેક ખરીદવામાં હાર સોના મહોર ખર્ચી નાખે છે. 2 त्वं मुखानि मुखराणि खलोनां, पश्य हास्यचतुराणि निकामम् / तद्विधेयमपि कर्म मनुष्यैः, स्यान्न येन पिशुनस्य हि हास्यम् // 30 // त्वं निकाममत्यन्तं हास्यचतुराणि परिहासपनि दुर्जनानां मुखराणि वाचालानि मुखानि,