________________ भीशान्तिनाथमहाकाव्ये सन्ततं विषादं खेदं सादयन् अवगच्छन् निषसाद उपविशति स्म / तारुण्यस्य स्वतन्त्रविहारप्रियत्वादापणे तथाकर्तुमशक्यत्वादिति विषाद इति भावः / इतश्च अत्र नगरे कनकपत्तने सुकृतं पुण्यमेव कुधारः गजस्तस्य विनाशकत्वात् सिंह इव, घृतकृत् द्यूतव्यसनी, सिंहलस्तनामा विदितः प्रसिद्धः पभूदासीत् // 15 // તે પિતાના વિષાદ કામકાથી થતાં ખેદ, થાકને નાશ ઓછો કરતાં દુકાન પર હંમેશાં બેસવા લાગ્યા. આ બાજુ આ નગરમાં સદાચારરૂપી હાથીને માટે સિંહ સમાન સિંહલ નામે પ્રસિદ્ધ જુગારિયે રહેતે હતે. ૧પ द्यूतमुख्यगहनं व्यसनाना-माकरः स्वपरवश्वनचुञ्चुः / सोऽपि पू:परिसरे पुरदेव्या, मन्दिरेऽरमत नित्यश एव // 16 // छते मुख्यं प्रधानं गहनं धूर्तः व्यसनानामसदासक्तीनामाकरः निधिः। स्वस्य स्वीय स्य परस्म च वचने चुनः प्रसिद्धः / स सिंहलः, पूःपरिसरे नगरसीग्नि पुरदेव्याः, मन्दिरेऽपि नित्यशः, अरमत दिव्यति स्म // 16 // જુગાર વિગેરે ઘેર વ્યસનની ખાણ જેવો પોતાના ને બીજાને ઠગવામાં ખ્યાત એ હંમેશા નગરની આગળ નગરદેવીના મંદિરે જુગાર રમતો હતો. 16 किश्चनापि न जयत्यपि लाभ-स्यान्तरायकरणेन स जातु / सर्वकर्म कुरुतां पुरुषो वा, पुण्यसन्ततिमृते न फलानि // 17 // लाभस्य अन्तरायकरणेन लाभान्तरायकर्मणा स सिंहलः जातु कदाचिदपि, किचनापि न बयति, किन्तु गमयत्येव / ननु नित्यं द्युतकृतो जयेनावश्यंभाव्यमिति चेत्तत्राह-पुरुषः सर्व गुतादि कर्म वा, कुरुताम् , पुण्यसन्ततिम् पूर्वभवोपार्जितप्रबलपुण्यम् ऋते विना, फलानि लाभादीनि, न भवन्तीति शेषः, अतस्तस्य न कदापि जय इति भावः // 17 // લાભાન્તરાય કર્મ હેવાથી તે કદી કંઈ પણ છતો ન હતે પુરુષ બધા મર્મો ભલે કરે પણ પુણ્ય વગર ફળ પામતા નથી. 17 अन्यदा स दृषदं परिगृह्य,देवतां प्रणिजगाद दुरात्मा / त्वामनेन दलितास्मि न चेन्मे, देवि ! देहि विपुलानि धनानि // 18 // अन्यदा स दुरात्मा धनदः, दृषदं पाषाणं परिगृह्य गृहीत्वा, देवता प्रणिजगादोचे, स्वामनेन पाषाणेन, दलिता भन्जकोऽस्मि, न चेत् , मे मम, देवि ! विपुलानि धनानि देहि // 18 // એકદિને તે દુષ્ટાત્માએ પત્થર લઈ દેવતાને કીધું કે હું આ પત્થર વડે તને તેડી નાંખીશ नाहितर है ! भने घg धन मा५. मातुरप्यपहरेत् परिधानं, द्यूतकृज्जगति विश्रुतमेतत् / अभ्युपेत्य भयविह्वलचित्ता, देवता प्रवदति स्म तमेवम् // 16 //