________________ 58 ] श्रीशान्तिनाथमहाकाम्ये भव्याः! इह संसारे चारु मनोहरं रूपं सौन्दर्य वयः यौवनाद्यवस्थाम् धनं तथा आयुः मताङ्गनायाः अपाङ्गस्य (नेत्रान्तस्य) कटाक्षस्य विलासः अपाङ्गो नेत्रयोरन्तौ तयोविलासः विभ्रमः इव लोलं चञ्चलं परिभाव्य विचार्य भवद्भिः, धर्मे धर्मानुपाने मना गोष दपि प्रमादोऽनधानता न कायः // 187 // હે ભવ્યો ! તમે બધાને આ સંસારમાં ઉત્તમ રૂપ, વય, ધન ને આયુને મદમસ્ત સ્ત્રીના કટાક્ષના વિલાસની જેમ ચંચલ વિચારીને ધર્મને વિષે સહેજ પણ પ્રમાદ કર જોઈએ નહિ. ll187 संजाततोषोऽशनिघोषकोऽथ, नत्वा मुनि विज्ञपयोम्बभूव / विद्यां गृणन् भ्रामरिकी स्वपुर्याः, श्रीमज्जयन्तान्तिक एकदागाम् // 18 // अथ देशान्तरम्, संजाततोषः हृष्टः अशनिघोषकः नत्वा, मुनिम् विज्ञपयाम्बभूव निवेदया- / मास निवेदनमेवाह--एकदा, भ्रामरिकी प्रतारिणों विद्या गृगन्मुखान्तरे, स्वपुर्याः श्रामज्जयन्तस्य / अन्तिके आगामागमम् // 188 / / પછી પ્રસન્ન થયેલા અશનિષ મુનિને નમીને જણાવ્યું કે હું એક સમયે બ્રામરિકી વિદ્યાને ભણતા (સાધવાને ઈચ્છતા) પોતાના નગરથી શ્રીમાન જયન્ત પાસે ગયા હતા. 188 सप्तत्रियामाविहितोपवास-स्तां साधयित्वा विनिवर्तमानः / ज्योतिर्वने वीक्ष्य सतीवतंसा-मेतामहं प्रीतमना बभूव // 189 / / सप्तसु त्रियामासु रात्रिषु विहिताः कृताः उपवासाः येन स तादृशः, विहितसप्तोपवासः, ता भ्रामरिकों विद्या सप्तरात्रं सावयित्वा विनिवर्तमानः प्रत्यागच्छन् ज्योतिवने, सतोषु अवतंसरूपामेतां सुताराम् “वतंसोऽप्यवतंसे स्यात्" इति हैमः / वीक्ष्यावलोक्य, अहं प्रतिमनाः प्रसन्नमना बभूवाभूवम् // 18 // ત્યાં સાત રાત ઉપવાસ કરીને તે વિવાને સાધીને ત્યાંથી ફરતા તિર્વનમાં સતીશિરોમણી આ ' સુતારાને જોઇને અત્યન્ત ખુશ થયો હતો. 189 तस्मादपाहारि मयेयमार्य ! क्रूरेण चित्तेन न तु प्रतीक्ष्य / अस्यां मम प्रेमनिवन्धनं य-तत्वं समाख्याहि विशेषतत्त्वम् // 190 // आर्य ! पूज्य ! इयं सुतारा, तस्मात् प्रीतेः कारणात् करेण निर्दयेन चित्तेन करणेन मया कर्ता, अपाहारि हता, न तु नैव प्रतीक्ष्य विचार्य, अस्यां सुतारायां मम प्रेम्णः निबन्धनं कारणं यद् विशेषतत्त्वं तत्तत्त्वं त्वम् आख्याहि कथय, नद्यकस्मात् कार्यमिति भावः // 190 // હે આર્ય, તે કારણથી જ ક્રૂર મનથી કંઈપણ વિચાર્યા વગર મેં આ સુતારાનું હરણ કર્યું હતું. તે આ સુતારાના વિષે મારા પ્રેમનું કારણ શું વિશેષ તત્વ હતું આપ તેમને કહો. 19