________________ आ. विजयदर्शनसूरीश्वररचितवृत्तिसहिते पश्चमः सर्गः। [ 37 ते तव जीवेनाप्यभ्यधिक प्रियां मदीयां जामि मदेन कामविकारेणाथवा बलमदेन विह्वलः विलुप्त विवेकः सन् संगृह्य अपहृत्य सः विद्याधरः, दुर्वाराणां वैरिणां झये कालस्यान्तकस्य दण्ड इव तस्मिन् मयि पृष्ठलग्ने पृष्ठमनुधावति सति, क्व कुत्र प्रयाता प्रयास्यति, न क्वापि गन्तुं शक्नोति, गमने वा न परित्राणसंभव इति भावः // 118 / / તમારી–પ્રાણથી પણ અધિક પ્રિય–એવી મારી બહેનને લઈને કામાતુર એ તે દુર્ધ શત્રુઓના નાશ કરવામાં કાલદંડ સમાન એ હું પાછળ પડયે છતે ક્યાં જવાનો છે? 118 उक्त्वेति शस्त्रावरणीमणीयो-बन्धप्रमोक्षप्रगुणप्रभावाम् / विद्यां ददौ श्रीविजयाय हृयां, निःशेषदुःखच्छिदुरां नरेशः // 119 // इति पूर्वोक्तप्रकारम् उक्त्वा नरेशोऽमिततेजाः शस्त्राणाम् आवरणी निवारिकाम् , अणीयसः सूक्ष्मतरस्यापि बन्धस्य बन्धनस्य प्रमोक्ष भेदने प्रगुणोऽनुकूलः प्रभावः यस्यास्ताम् सकलबन्धच्छेदकरीम, अत एव, निश्शेषस्य समस्तस्य दुःखस्य छिदुरां भेत्त्रीम् , हृद्यां मनोहरा विद्याम् , श्रीविजयाय ददौ // 119 // આમ કહી તે રાજાએ શ્રી વિજયને શત્રને રોકનારી અને મહાન બંધનથી ૫ણ મુક્ત કરાવવામાં ઉત્કૃષ્ટ શક્તિવાળા સમસ્ત દુઃખને નાશ કરનારી એવી પ્રિય વિદ્યા આપી. ll119 श्रीरश्मिवेगादिकतत्तनूज--स्फूर्जद्भटानामथ पञ्चशत्या / युक्तस्त्रिपृष्ठप्रभवः सुतारा-माहर्तुमेवारिपुरीमयासीत् // 120 // . अथ विद्याप्राप्त्यनन्तरम् , श्रीरश्मिवेगादिकानां तदाख्यानां तत्तनूजानाममिततेजःपुत्राणां स्फूर्जता वीराणां भटानां योधानां पञ्चशत्य युक्तः त्रिपृष्ठप्रभवः श्रीविजयः सुतारा स्वप्रियामाहत्तुमा अरेः अशनिघोषस्य विद्याधरस्य चमरचञ्चाख्यां पुरीमयासीत् // 120 // ત્રિપૃષ્ઠને પુત્ર તે શ્રીવિજય અમિતતેજના રશ્મિવેગ વગેરે પુત્ર અને બીજા બળવાન પાંચસો યોદ્ધાઓ સાથે સુતારાને લાવવાને શત્રુનગર પ્રત્યે ગયે. 12 विज्ञाय विद्यापलिनं तमार्कि-क्षोणीशिताऽसौ हिमवन्महीधे / कान्त्यावदातान्धरणेन्द्रपादा-नये जयन्तं च मुनिं महान्तम् // 121 // तेजोविनिळूतसहस्ररश्मि, पुत्रं समादाय सहस्ररश्मिम् / ज्वालाभिधामन्यबलोपनोदां, विद्यां ययौ साधयितुं महाट्याम् // 122 // ( युग्मम् ) असौ आर्किक्षोणीशिता अर्ककीर्तिजो राजाऽमिततेजाः, तम् अशनिघोषम् , बलिनमनभिभवनीयं विज्ञाय, हिमवन्महीधे हिमाचले कान्त्या अवदातान् विशदान धरणेन्द्रपादान , महान्तं जयन्तं मुनि च अग्रे पुरतः, अत्राग्रे शब्दयोगे द्वितीया चिन्त्या, उपर्यादिशब्दयोग एव तस्या दर्शनात् , अथवा अप्रे कृत्वेति शेष इति समाधेयम् , तेजसा प्रतापेन विनिधूतः अधःकृतः सहस्ररश्मिः सूयः