________________ पा. विजयदर्शनसूरीश्वररचितवृत्तिसहिते पञ्चमः सर्गः / [ 35 इत्युक्तप्रकारं चित्ते विमृश्य, रुषा क्रोधेन अरुणौ रक्तवर्णों द्वावावाम् करेण पाणिना, शितं नीलणं निस्त्रिशं खङ्गम आदाय, निस्त्रिशेन खङ्गन वृत्तः सज्ज स्तेन यद्वा निस्त्रिश: क्ररः वृत्तः स्वभावो यस्य, निर्विशं क्रूर वृत्तम् आचारो वा यस्य तेन तादृशेन "क्रूरे नृशंसनिर्खिशपापा:" "करवालनिसिंशकृपाणखङ्ग" "चरिताचारौ / वृत्तं शीलं च" इति हैमः / दुराशयेन तेन विद्याधरेण सह, योद्धं यावत्प्रवृत्तौ, अस्य तावदित्यप्रेतनेनान्वयः // 151 / / અમારા રાજાની બહેનનું તેના રૂપથી આકર્ષાયેલા આ વિદ્યાધર ખરેખર હરણ કરે છે તો અધમ એવા આને હણી આને બચાવીએ. એમ મનમાં વિચારી ક્રોધથી લાલ થઈ હાથમાં તીણ તલવાર લઈ અમો બને જેટલામાં ક્રર આચારવાળા અને બેટી દાનતવાળા એવા તેની સાથે યુદ્ધ કરવા પ્રવૃત્ત થયા. 110-111 तावन्महिष्या भवतोऽभ्यधायि, युद्धेन वां पूर्णमितोऽपि तूर्णम् / ज्योतिर्वनं नाम वनं प्रयातं. प्रणांस्त्यजन्तं प्रतिषेधतं तम् // 112 // तावत् भवतः महिष्या पट्टराज्या सुतारया अभ्यधायि कथितम् , वां युवयोः युद्धेन पूर्णम् अलम् , इतः अस्मादपि कार्यात्प्रथम, तूर्णम्, ज्योतिर्वनं नाम वनं प्रयातम् गच्छत, तत्र गतं प्राणान त्यजन्तं तं मत्पतिं श्रीविजयं प्रतिषेधतं निवारयतं मन्मुक्तिस्तु पश्चादपि भवेदेव, यतोऽहं जीवितेति भावः // 112 // तं कमित्याहविष्णुत्रिपृष्ठान्वयवारिराशि-वेलासमुल्लासनशीतरश्मिम् / देव्या प्रतारिण्यभिधानयामु, मद्रूपसम्पादनविप्रलब्धम् // 113 // देव्या प्रतारिण्यभिधानया, मद्रूपसम्पादनेन विप्रलब्धं वंचितम् , अमुं प्रसिद्धं विष्णोर्वासुदे - वस्य त्रिपृष्ठस्यान्वयो वंश एव वारिराशिर ब्धिस्तस्य वेलायास्तटलहर्याः समुल्लासने वर्धने शोतरश्मि चन्द्रतुल्य श्रीविजयं प्रतिषेधतमिति पूर्वेणान्वयः // 113 / / એટલામાં તમારી પટ્ટરાણીએ કીધું કે તમારા યુદ્ધથી સર્યું તો બને અહિંથી જલદી તિવન નામે વનમાં જાઓ અને વાસુદેવ એવા ત્રિપૃષ્ટના કુળરૂપી સમુદ્રની વેલાને વધારવામાં ચંદ્ર સમાન, અને પ્રતારણ વિદ્યાથી મારું રૂ૫ બનાવીને ઠગાયેલા એવા તેમને પ્રાણત્યાગ કરતા રોકે, 112-113 स्वस्वामिजाम्या विनियोगयोगात् , सा नाशिता देव ! लघु प्रतारा / तत्त्वं विषादं त्यज नौ प्रसाद, सम्पाद्य वैताढ्यमुपेहि शैलम् // 114 // देव ! राजन् ! स्वस्वामिनः अमिततेजसः जाम्याः विनियोगस्य निदेशस्य योगात्सम्बन्धात् अत्र च समागाव इति शेषः / सा प्रतारा प्रतारणी लघु शीघ्रमेव नाशिता तत्तस्मात् , तस्याः जीवन्त्याः एव विद्यमानत्वात् , त्वं विषादं शोकं त्यज, नौ आवयोः प्रसादं प्रसन्नता सम्पाद्य कृत्वा वैताढ्यं शैलम् उपेहि, आगच्छ // 11 //