________________ 26 11 श्री शान्तिनाथमहाकाव्ये अथ राजस्तोषात्तस्मै दानमाह-- तत्पमिनीखण्डमिवाधिलक्ष्मी-संवासितं तोषवशात्प्रदाय / श्रीपद्मिनीखण्डपुरं स वित्तै-दौर्विध्यमुच्छेद्य मया व्यसजि॥१॥ तस्माद्धेतोः तोषवशात् प्रसन्नतायाः, पद्मिनीखण्डं कमलाकरमिव, अधिकया लक्ष्म्या संवासितं परिपूर्ण श्रीपमिनीखण्डपुरं प्रदाय पारितोषिकं दत्त्वा वित्तैः, दौर्विध्यं-दारिद्रयम् , उच्छेद्य विनाश्य च, मया, स गणकः, व्यसर्जि, प्रैषि / / 81 // પછી મેં હર્ષને લીધે કમલવનની જેમ ઉત્કૃષ્ટ લક્ષ્મીથી સુવાસિત ધનધાન્યપૂર્ણ એવું શ્રી પદ્મિનીખંડ નગર આપી ધનથી દરિદ્રતાનો નાશ કરી તે જેશીને રજા આપી. 8 अथोत्तरमुपसंहरति-- अर्चा कुता रत्नकरस्य नव्या, भव्याशया रत्नमयी यदा / तेनैव पौराः परमप्रमोदात् , कुर्वन्त्यखर्व महमाचगवंम् // 2 // यद्यस्मात् भव्याशया शुभाशया रत्नकरस्य यक्षस्य "पौलस्त्य-वैश्रवण-रत्नकराः कुबरेयक्षा" विति हैमः। नव्या नूतनप्रकारा, अत एव अर्ध्या अर्चनीया रत्नमयी रानी अर्चा प्रतिमा कृता "अर्चा तु प्रतेर्मा यातना निधिः" इति हैमः / तेनैव हेतुना, पौराः, आत्तः प्राप्तः गर्वः नैतादृशोऽन्यत्र मह इत्यभिमानः यस्मिन् कर्मणि तद्यथा स्यात्तथा, अखर्व महान्तं महमुत्सवं कुर्वन्ति // 2 // યક્ષની શુભ આશયવાળી એવી અદભુત પૂજા કરવી જેની પ્રતિમા રનમયી હતી, તેથી જ નગરવાસીઓ અત્યંત હર્ષથી ગર્વ લઈ શકાય એ મહાન ઉત્સવ કરે છે. ૫૮રા इत्थं निशम्यासममय॑ते स्म, देवी सुतारामिततेजसाऽपि / तत्रैव कश्चित्समयं समानं, स्थित्वा ययौ स्वं स पुरं नरेन्द्रः॥८३।। इत्थं पूर्वोक्तप्रकारं निशम्य श्रुत्वा, अमिततेजसा राज्ञा देवी सुतारा स्वभगिन्यपि असमम् अनुपमं यथा स्यात्तथा, अय॑ते संमान्यते स्म, तथा तत्र श्रीपोतनपुर एव कंचित् समयं मानेन सत्कारेण सह समानं स्थित्वा, स नरेन्द्रः अमिततेजाः स्वं पुरं ययौ // 3 // આમ અદભુતતા સાંભળી તે અમીતતેજ રાજાએ દેવી સુતારાનો સત્કાર કર્યો. અને તે રાજા ત્યાં માનસહિત કેટલેક કાલ રહી. પિતાના નગરે ગયે. 83 ज्योतिर्वनं नाम वनं सुतारा-देव्यासमं श्रीविजयोऽन्यदाऽयम् / शच्या बिडोजा इव नन्दनाख्यं, रन्तुं जगाम प्रमदाभिरामः // 84| अन्यदा अयं केलिकुतुहली श्रीविजयः प्रमदानां स्त्रीणाम् अभिरामः कमनीयः प्रियः "प्रमदा सुन्दरी रामा" इति हैमः / एतेन सौभाग्यगुणवत्तोक्ता। यद्वा प्रमदः प्रमोदः तेनाभिरामो मनोमा आह्वा