Shantinath Mahakavyam Part 02

SR No.: 004313
Original Sutra Author: N/A
Author: Vijaydarshansuri
Publisher: Nemidarshan Gyanshala
Publication Year: 1966
Total Pages: 288
Language: Sanskrit, Hindi
Classification: Book_Devnagari
File Size: 29 MB

Page 27

मोशान्तिनापमहाकाव्ये હે પ્રજાવત્સલ નૃપ (પોતાની) પ્રતિજ્ઞાને અધમવાદીની જેમ હું દીક્ષાને ત્યાગ કરીને કોઈપણ રીતે તેને માનવીને શુભ લગ્નમાં પરણીને સ્થિર થઇને ત્યાં જ રહેવા લાગ્યો. આપના अथ सचिवानां नृपरक्षणोपायान्वेषणमाहइत्येवमाख्याय गृहीतमौने, तस्मिन्नुपायं नृपरक्षणाय / संचिन्तयन् धीसख एक इत्या-चख्यौ स्वबुद्धिप्रभवं सुमन्त्रम् // 51 // इत्येवम् उक्तप्रकारम् आख्याय कथयित्वा गृहीतमौने कृतवाग्विरामे तस्मिन् नैमित्तिके सत्रि नृपरक्षणाय उपायं संचिन्तयन् , एकः धीसखः सचिवः स्वबुद्धिप्रभवं स्वबुद्धिस्फुरितम् इति वक्ष्यमाणं सुमन्त्रं सुविचारम् आचख्यौ जगाद // 51 // આમ આ કહીને તે નૈમિત્તિકે મૌન ધારણ કર્યું એટલે રાજાની રક્ષા માટે ઉપાય વિચારતો એ મંત્રી પોતાની બુદ્ધિમાં કરેલ ઉત્તમ વિચારને આ પ્રમાણે છે. 51 अथ तदुक्तोपायमेवाहस्वाम्यम्बुधौ तिष्ठतु यानपात्रं, संश्रित्य तस्मिन् पतिताऽशनि / अन्योऽब्रवीचत्र निवारणीयो, भ्रश्यन्नसौ केन विपश्चितापि ? // 52 // स्वामी नृपः यानपात्रं पोतं संश्रित्याधिष्ठाय, अम्बुधौ समुद्रे तिष्ठतु, यतः तत्र अशनिर्न पतिता, अन्यः सचिवः अब्रवीत् , किमित्याह तत्राब्धौ भ्रश्यन् पतन असावशनिः, केन विपश्चिता विदुषापि निवारणीयः ! न केनापि इत्यर्थः // 52 // રાજા વહાણને આશ્રયીને સમુદ્રમાં રહે, (કેમકે) ત્યાં જ પડશે નહિં! ત્યારે બીજો બોલે કે ત્યાં પડતાં વજને કયે વિદ્વાન રોકી શકશે? પરા तहि क उपायो रक्षणस्येति तत्राहवैताट्यशैले प्रवरेऽत्र काले, सौदामिनी नैव पतेततश्च / तत्कन्दरान्तःस्थितिमादधातु, स्वामी समाधाय दिनानि सप्त // 53 // अत्रकाले प्रवरे श्रष्ठे वैताढ्यशैले, सौदामिनी अशनिः नैव पतेत् , देवनिवासत्वात्तस्येति भावः / ततः तस्मात्कारणाच्च, स्वामी नृपः सप्त दिनानि यावत्, समाधायाप्रमत्तः सन् , तस्य शैलस्य कन्दरस्यान्तमध्ये स्थिति निवासमादधातु // 53 // (માટે) આ શ્રેષ્ઠ કાળમાં (અથવા આ કાળમાં શ્રેષ્ઠ) વૈતાઢય પર્વત ઉપર વિજળી પડશે નહિ. તેથી સ્વામી સાત દિન સુધી સ્થિરતા પૂર્વક તેની કન્દરામાં અંદર નિવાસ કરે. I53 मन्त्री तृतीयो निजगाद मन्त्रः, श्लाघ्योऽपि नैवेष विशेषदृष्टया / याविनो नैव विभङ्गहेतुः, कर्मानुभावेन हि मावि सर्वम् // 54 //