________________ पा, विववदर्षनसूरीधररचितवृत्तिसहिते अष्टमः सर्गः - [209 न विपदा पतति प्रतिवासरं, स्फुरति सम्पदपायविवर्जिता / / नयति लोकयुगं वशतां यया, भवति पुण्यवतः खलु सा मतिः // 66 // पुण्यवत:स अपायपरिहारायैतादृशमतिस्फुरणे उपपत्तिमाह नेति-पुण्यवतः सा तादृशी मतिः भवति खलु यया मत्या कृत्वा, प्रतिवासरं कस्मिन्नपि वासरे विपत् न आपतति, अपायेन विघ्नेन विवर्जिता सम्पत् स्फुरति वर्धते, लोकयुगम् इहामुत्र च, वशता साध्यता नयति प्राप्नोति / पुण्यप्रभावादेव मत्यामेतद्वैलक्षण्यम् येन समन्ताच्छुभमुत्पद्यते इति भावः // 66 / / પુણ્યશાલીઓની તેવી બુદ્ધિ હોય છે કે જેના લીધે વિપદા આવી શકતી નથી. તે દરરોજ હાનિથી રહિત એવી સંપદા ચઢતી રહે છે ને ઈહલેક ને પરલોક બન્ને કાબૂમાં આવી જાય છે. કદા स्वयमिमां विनियन्त्र्य स तालकै-नृपतिदृष्टिसमक्षममोचयत् / भवनसारमिदं निखिलं ममे-ति विनिरूप्य नृपेण सुमुद्रिताम् // 67 // का सा पुण्यप्रयोजिता मतिमंतिसागरस्येत्याह-स मतिसागरः इमा-पुरुषप्रमाणां जलभोज्यादियुवा मञ्जूषां तालकः स्वयंविनियन्त्र्य तालकावृकं दत्वेत्यर्थः / इदं पेट्टिकास्थितम् मम निखिलं भवनसारम् गृहश्रेष्ठधनमिति विनिरूप्य इत्थं कथयित्वा नृपेण सुमुद्रिताम् , मुद्राङ्किताम् , नृपतिसमक्षम् अपविपाश्य एव, अमोचयत् स्थापितवान् / यथा न कोऽपि इमामुद्धाटयेत् , सुरक्षिता चैषा भवेदिति // 6 // તે મંત્રીએ પતે તાલુંવાસી રાજાની નજર સામે જ આ મારા ઘરની શ્રેષ્ઠ મૂડી છે એમ કહી રાજ વો જોઈ મુદ્રાંકિત કરાયેલી તે પેટીને મૂકાવી રાખી. કકળા प्रकृतमन्यदपि प्रियमात्मनः, प्रयत एव विधाय स धीसखः / अगमदालयमध्यगचैत्यकं, गृहमरक्षयदश्वपदातिभिः // 6 // मात्मनः प्रियं स्वरचितम्-अन्यदपि प्रकृतं प्रकरणात्प्राप्तम् विधाय कृत्वा, सधीसखः मतिमागरमन्त्री प्रयतः सावधान एव, आलयमध्यगचैत्यकम् गृहमध्यस्थजिनप्रासादमगमत्, गृह अश्वपदातिभिः अश्ववाहसैनिकैश्व अरक्षयत् यथाऽन्योऽत्र न प्रविशेत् , उपद्रवेद्वा // 6 // અને સાવધાનીથી પિતાને મિત્ર એવું બીજું પણ અવસરચિત કરીને તે મત્રી વચ્ચે રહેલા ચૈત્યમાં જ તે રહી ને ઘોડેસવારથી ઘરનું રક્ષણ કી પહેરે કરાયું. 68 अहनि पञ्चदशे समुपागते, स्पृशति यौवनमित्यभवन्महान् / कलकलो गगनाङ्गणसृत्वरो-रमवरोधचरास्यसमुद्भवः // 69 // अयममास्यसुतो नृपपुत्रिका-प्रवररलवती कबरी द्रुतम् / .. क्षुरिकया परिभूय महत्चमो, जति धावत धावत तहदा 10 //