________________ -आचार्यविजयदर्शन सूरीश्वररचितवृत्तिसहिते सप्तमः सर्गः [ 155 જે આચાર્ય મારા પ્રિય કરવાને જેનું પાલન કરાયું છે એવા સમ્યગ જ્ઞાનને હંમેશાં આ વિધિ છે એમ વિચારીને જાણે ઉદ્ધતને આખા સંસારમાં ફેલાયેલા એવા માનને તિરસ્કાર કર્યો હતેા. 54 आर्जवं मम हृदः प्रियङ्करं, धावतीयमपि तज्जिघांसया / इत्यतः प्रथममेव मायिकां, यो विभेद सुकृतोपदेशका // 55 // मम हृदः मनसः प्रियङ्करमिष्टम् आर्जवम् ऋजुत्वं सरलतामिति यावत् , तस्यार्जवस्य जिघांसया नाशनेच्छया, इयं मायाऽपि धावति अभिद्रवति, मायिनो हृदयं हि न सरलं भवतीति भावः / इत्यतः हेतोः, यः सुकृतोपदेशकः धर्मप्रवर्तकः प्रथनमेवेतरस्मात् प्रागेव मायिकां मायां बिभेद नाशितवान् , क्रोधादयो हि मायानुसारिणः, मायायाः विनाशे च निराधारतया ते सुकरनिवारणा भवन्तीति प्रथम मायां निराकृतवानित्यर्थः / निश्छलहृदयः स मुनिरिति भावः / / 5 / / ધર્મના ઉપદેશ આપનાર જે આચાર્ય આ માયા મારા હૃદયને પ્રિય એવા આજવું પ્રત્યે નાશ કરવાની ઈચ્છાથી દડે છે એમ વિચારીને તેને પહેલીથી તેડી નાખી હતી. પ પા पापमुग्रमसुहुन् ममाधुना, तद् विवर्धयितुमेष काङ्क्षति / इत्यतो निखिलदोषपोषकं, लोभमेव शमयाम्बभूव यः // 56 // (पञ्चभिः कुलकम् ) पापं मम उग्रम् , इतरापेक्षया बलवदसुहृदप्रियम् , अधुना एष लोभः तत्पापं विवर्धयितुं काक्षति इच्छति, "लोभः पापस्य कारणम्" इत्युक्तेरिति भावः / इत्यतो हेतोः, यो मुनिः, निखिलानां दोषाणां क्रोधादीनां पोषकम् “लोभात्क्रोधः प्रभवति लोभात्कामः प्रजायते / लोभान्मोहश्च नाशश्च" इत्युक्तेरिति भावः, लोभं शमयाम्बभूव तत्याज / निर्लोभो स मुनिरिति भावः // 56 / / જે આચાર્ય સર્વ દેષનું પિષણ કરનાર એવા લેભને પાપ મારે ઉગ્ર શત્રુ છે પણ આ લોભ તેને વધારવા ઇરછે છે એમ વિચારીને તેનું શમન કર્યું હતું. આપા पौरलोकमवलोक्य कानने, यान्तमुत्सुकतया सकारणम् / पार्श्वगं कमपि पृष्टवानयं, सूरिमागतमजिज्ञपच्च सः // 57 // पौरलोकं नगरजनं कानने उद्याने उत्सुकतया सोत्कण्ठं यान्तं गच्छन्तमवलोक् य, धनदः, पार्श्वगं समोपस्थम् 'उत्सुकतया' इत्यस्यात्रापि अन्वयात् कुतूहलेन, सकारणं कारणेन काननगमनहेतुना सहितं पृष्टवान् , स च पृष्टः सूरिमागतं व्यजिज्ञपत्, सूरिरागत इत्यतः लोका यान्तीति निवेदितबानित्यर्थः // 7 // ઉપવન તરફ જતા લોકોને જોઈને ધનદે બાજુમાં રહેલાને પૂછયું–ને તેણે કહ્યું કે આચાર્યશ્રી પધાર્યા છે. આપણા