________________ 18] श्रीशान्तिनाथमहाकाव्ये આ કન્યાનું મુખ છે માટે આના લલાટની આગળ ચંદ્રને અર્ધચંદ્ર ન કરાય, લલાટને માટે ચંદ્રને કાપીને અર્ધો ન કરાય તે માટે જુદો જ અર્થ જોઈએ. 98 वर्णयन्निति समीपमुपेतः, सत्कृतः समुचितप्रतिपत्त्या / अभ्यधायि स तया किमिहागा, भद्र ! दैवविमुखः सुमुख ! त्वम् // 99 // इत्युक्तप्रकारम् वर्णयन् अर्थात् ताम् , स धनदः, समीपम् , अर्थात्तस्याः, उपेतः प्राप्तः, समुचितप्रतिपत्त्या उचिताचारेण सत्कृतः, तया कन्यकया, अभ्यधायि कथितः / किमित्याहभद्र! सुमुख ! त्वं दैवं विमुखं यस्य स तादृशः दुर्भाग्यः, इह आगाः किम् अनुकूलदेवस्य त्वत्रागमनं न संभवतीति भावः // 6 // આમ તે કન્યાનું વર્ણન કરતે તે ધનદ તેની પાસે પહોંચો. ને તેનાથી ઉચિત ઉપચારથી સત્કાર પામી તે કન્યાથી પૂછાયા કે હે ભદ્ર ! હે સુંદર મુખકમળ વાલા ! તમે દુર્ભાગ્યને લીધે અહીં શું કામ આવ્યા ? i99 चन्द्रसुन्दरमुखि ! त्वमपीदं, साध्वसाप्लुतवचः स्म किमात्थ ? सा जगाद भरतेऽत्र समृद्धं, श्रीचितं तिलकपत्तनमस्ति // 10 // चन्द्रसुन्दरमुखि ! त्वमपि इदं पूर्वोक्तप्रकारम् , साध्वसेन भयेन प्लुतं सम्भिन्नं वचो वचनं किं कुतः कारणादाऽऽत्थ स्म कथितवती / यद्वा किमिति निषेधकाकुः, नैवं वक्तव्यमित्यर्थः / एतद्धनदस्योक्तिः / सा कन्यका जगाद / किमित्याह- अत्र भरतक्षेत्रे, समृद्धं प्रिया समृध्ध्या चितं पूर्ण तिलकपत्तनं तन्नाम नगरमस्ति // 10 // ત્યારે તે બોલ્યો કે હે ચંદ્રમુખી તમે આમ ભયભીત વચન કેમ બોલે છે ? ત્યારે તેણે કીધું કે આ ભારતમાં સમૃદ્ધ એવું તિલકપુર નામનું નગર છે. ૧૦૦માં ऋद्धिसंहतिनिरस्तमहेन्द्र-स्तत्र भूपतिरभूत्स महेन्द्रः। नैव यः कृपणतां स्पृशति स्म, दातृराड् परवधूमिव जातु // 101 // तत्र नगरे, स तादृशः, ऋद्धेः लक्ष्म्याः संहत्या राशिना निरस्तः पराजितः महेन्द्रः नाम भूपतिरभूत् / यः महेन्द्रः दातूषु राजते सर्वोत्कर्षेण वर्तते इति सः। परवधू परस्त्रियमिव, जातु कदाचिदपि कृपणतां कदयेतां नैव स्पृशति स्म / कृपणवोज्झित आसीदित्यर्थः // 101 / / ત્યાં પિતાના સમૃદ્ધિ-સમૂહથી ઇન્દ્ર કરતાં પણ ચઢિયાતો મહેન્દ્ર રાજા હતો દાતાઓમાં સજાતુલ્ય એ તે પરસ્ત્રીની જેમ કદી પણ કૃપણુતાને પસ્યું ન હતું. 101 - तद्विषद्भिरपरेधुरच्या-सूचितैः पुरमरोधि बलौघैः। वारिदैरिष विकर्तनबिम्ब, शारदेविहितगतिपोरै।।१०२॥