Shantinath Mahakavyam Part 02

SR No.: 004313
Original Sutra Author: N/A
Author: Vijaydarshansuri
Publisher: Nemidarshan Gyanshala
Publication Year: 1966
Total Pages: 288
Language: Sanskrit, Hindi
Classification: Book_Devnagari
File Size: 29 MB

Page 100

आ. विषवदर्षनसूरीश्वररचितवृत्तिसहिते षष्ठः सर्गः - મુદતે પોતાના નોકરોના મોઢેથી તે વાત જેમ કહી હતી તેમ સ્વીકારી, સોનાના લોભથી છલથી પિતાના માણસો દ્વારા ધનદને કુવામાં નંખાવી દીધો. 68a धर्ममेव जनक प्रणिहन्ति, क्षुद्रसंश्रयतया परिभृय / यः कृपामपि निजां जनयित्री, तं स्तुवन्ति सुधियः कथमर्थम् ? // 69 // .. यः अर्थः क्षुद्रस्य नीचस्य संश्रयतया आश्रयणाद्धेतोः, नीचपुरुषहस्तगतः सन्नित्यर्थः, परिमृय पराभवं प्रापय्य अन्तर्भूतण्यन्तवात् धर्म जनकम् उत्पादकमेव, कृपां दयां निजां जनयित्रों मातरमपि, धर्मदयाभ्यां जनस्यार्थोत्पत्तेरिति भावः / प्रणिहन्ति नाशयति, धनम् , सुधियः कथं स्तुवन्ति ? नैव स्तोतव्यमित्यर्थः / नहि मातृहा पितृहा च कदाचिदपि स्तुतियोग्य इति भावः // 69 / / જે ધન ! સુદ્ર માણસોને આશ્રય પામી પિતાને ઉત્પન્ન કરનાર એવા પિતા ધર્મને અને જન્મ કાપનારી માતા દયાને જ પરાભવ આપી નાશ કરે છે. વિદ્વાને તે ધનની પ્રશ સા કેમ કરે ? ન કરે? ૬લા नीरमध्यपतितच्छदनान्तः–पाततो निधनमाप न चायम् / ना न मृत्युमधियाति हि दैवे, संप्रसेदुषि पतत्यपि वजे // 7 // अयं धनदः, नीरस्य जलस्य मध्येऽन्तःपतितानां छदनानां वृक्षपत्राणामन्तः मध्ये पाततः पतनाद्धेतोः निधनं मृत्युं न च आप। छदनानां कोमलतया तत्र पतनेऽपि अधिकाघाताभावादिति भावः / "पत्रं पळाशं छदनं" इति हैमः / नन्वत्युच्चैः पतितस्य जीवनमाश्चर्यमेव / किञ्च किमिति छदनेष्वेवापबन्नान्यत्रेति चेत्तत्राह / दैवे विधौ सम्प्रसेदुषि प्रसन्ने सति, वजे अपि पतति सति, किमुतान्यत्र, ना मनुष्यः, मृत्युं न अधियाति प्राप्नोति, दैवं हि सर्वत्र तं रक्षति, अत एव उदनेष्वेव तत्पात इत्यर्थः / / 7 / / પાણી વચ્ચે પડેલા પાંદડાઓમાં પડવાથી તે ધનદ મૃત્યુ પામે નહિ, બચી ગયો. જે ભાગ્ય અનુકૂળ હોય તે વજ પડવા છતાં મનુષ્ય મૃત્યુ પામતો નથી. પગા रत्नहेमनिकर स सुदत्ता, सर्वमेव परिगृहय जगाम / अन्तरीपमपरं न परस्व-प्राहिणां क्वचन जातु समाधिः // 71 // म मुदत्तः तन्नामा पोतबणिक , सर्वमेव, न तु किमप्यवशेषितम् , रत्नहेम्नां निकर राशि परिवृत, अपरम् अन्तरीपं द्वीपं जगाम / ननु पूर्णधनलाभात् किमिति तत्रैव न स्थितवानित्यत आहपरका स्वस्थ धनस्य प्राहिणामपहारिणाम् “खो ज्ञातावात्मनि धने स्वम्" इत्यमरः / क्वचन कुत्रापि जातु कदाचिदपि, ममाधिः स्थिरता न / परस्वहारिणां स्वस्वहरणस्याप्यन्यतो भयादिति भावः // 7 // તે સુદત્ત બધા રત્નને સોનાના ઢગલા લઈ બીજા દ્વીપમાં જતો રહ્યો કેમકે પારકા ધનનું અપહરણ કરવા વાળાને કયાંય કદી ચેન હેતું નથી. જેના प्रचसंगतमसावपि चार्थ, चिन्तयनवटमित्तितटान्तः / द्वारमविपथमाप्य गुणोघे-र्मन्दमन्दमविशत् पिहितं वत् // 72 //