Page Text
________________ छन्मस्थत्वलिङ्गानि छद्मस्थानां छद्मस्थकेवलिविषयकज्ञानहेतवो न भवन्तीत्यर्थः / छद्मस्थज्ञानागोचरत्वेन लिङ्गत्वाभावात् / लिङ्गं हि छद्मस्थज्ञानहेतवे प्रयुज्यते / तच्च ज्ञातमेव, नाज्ञातमपि / अथ तेषां लिङ्गानां छाद्मस्थ्यगमकानां गुणस्थानान्यधिकृत्य मर्यादामाह-' उवसंत' त्ति / उपशान्तवीतरागं यावत्तावत्तानि छद्मस्थत्वज्ञापकलिङ्गानि जानीहि, उपशान्तवीतरागमवाप्य छद्मस्थत्वज्ञोपकलिङ्गानि उपक्षीणानि भवन्तीत्यर्थः / तत ऊवं मोहनीयसत्ताया अप्यभावात् / केवलित्वगमकानि लिङ्गानि वक्ष्यन्ते / ननु अपूर्वादिषु पञ्चसु गुणस्थानकेषु चतस्रोऽपि भाषा भवन्तीति कर्मग्रन्थे भणितम् / तथा च सिद्धं क्षीणमोहस्याऽपि मृषाभाषणम् / तच्च छद्मस्थत्वावबोधकं लिङ्गमेव / यदागमः-'सत्तहिं ठाणेहिं छउमत्थं जाणेज्जा, तं० पाणे अइवाइत्ता भवति मुसं वइत्ता भवति' इत्यादि (स्थानाङ्गे सू० 550) एतच्च भवतैव प्राग् उपदर्शितमेव / कथं तर्हि छद्मस्थत्वज्ञापकलिङ्गानि उपशान्तवीतरागमवाप्योपक्षीणानि भवन्तीति भणनं सम्यग् , पूर्वापरविरोधादिति चेत् / मैवं, छद्मस्थज्ञानगोचरस्यैव मृषाभाषणस्य लिङ्गत्वेनाभिमतत्वात् / तच्च द्रव्यतो मृषाभाषणं क्षीणमोहस्य न भवति, क्रोधादिजन्यत्वात् / यदागमः- 'सव्वं भंते ! मुसावायं पच्चक्खामि से कोहा वा लोहा वा भया वा हासा वे' त्यादि दशवै० क्षीणमोहस्य च क्रोधादयो न भवन्तीति तवापि सम्मतम् / एवं कारणाभावेन द्रव्यतो मृषाभाषणस्योभावे सिद्धे सिद्धो भावतो मृषाभाषणस्याभावः सुतरामेव स्यात् / तस्य च मोहनीयोदयजन्यत्वात् / तथा च क्षीणमोहमात्रस्य द्रव्यतो वा भावतो वा मृषाभाषणं न भवत्येव, कारणाभावात् / कारणाभावे च कार्याभ्युपगमे ज्ञानाद्याराधनमपि व्यर्थं स्यात् , तद्विनापि मोक्षप्राप्तिसिद्धेः / तेन जैनप्रवचनप्रामाण्यसिद्ध्यर्थं कार्यकारणव्यवस्थाभङ्गो न कार्यः / અગોચરપણે લિંગપણાના અભાવથી. લિંગ તે છઘથના જ્ઞાનના હેતુને અર્થઈ પ્રયુજઈ છ. તે તે જાણ્યું જ छ, पण मलयु नहि. હિવે ઈહ કુણેક ઉશૃંખલ સુત્ર તઉ મૂઢને અર્થે જ છઈ, ઇમ સંકોચનાની ભાવલિંગ જ એ સાતે * માને છે. તે મિશ્યા જાણિવું. જે માટે ભાવલિંગે લિંગાંતર માન્યું જેઈઈ. પ્રમત્તપક્ષમાની તે યતીને પણિ ચારિત્ર અણુજાતે પવુિં ભાવહિંસાથી ત્રીજા ભંગસ્વામીના અધિકારી માને જેઈઈ. તે તે સર્વથા પ્રમત્ત સાધુને પણિ સંભવે નહિં. ઈત્યાદિ અનેક દૂષણ ઉપજે છે. વતી તે મત સર્વથા દુષ્ટ જાણિવું. હિવે તે લિંગ જે છસ્થપણાનાં જ્ઞાપક તેહને ગુણસ્થાનક આસિરીને મર્યાદા કહે છે. ઉપશીતવીતરાગ જિહાંતાઇ છદ્મસ્થપણાનાં જણાવનાર લિંગ જાણિંઉપશાંતવિતરાગને પામી છદ્મસ્થપણાનાં જ્ઞાપક લિંગ તે પછે ક્ષીણ થાઈ. તે ઉપશાંતમોહનીયની સત્તાનાપણ અભાવથી. કેવલીપણાના જ્ઞાપકલિંગ કહીસ્ય. પૂછે છે. અપૂર્વાદિક આઠમાંથી માંડી બારમા પર્વત ગુણઠાણને વિષે ચ્યારઈ ભાષા હું ઈ. એવું કર્મગ્રંથને વિષે કહ્યું છે. તિવારે તે સિદ્ધજ થયું. ક્ષીણમેહતાઈ પણિ મૃષાભાષણ, તે ત િછદ્મસ્થપણાનું જ્ઞાપક જ લિંગ-પ્રાણાતિપાતમૃષાવાદાદિ કરવાથી છદ્મસ્થ જાણીઈ એહવું તુહેજ કહ્યું છે. કિમ ત િછદ્મસ્થપણુના જ્ઞાપકલિંગ તે ઉપશાંતવીતરાગને પામી ઉપક્ષીણુ હુઈ, એહવું કહેવું તે સાચું? પૂર્વાપરના વિરોધથી, એહવું જે કહે તે મ બોલિ, છદ્મસ્થજ્ઞાનને વિષય એહવું મૃષાભાષણ તેહનિજ લિંગપણું માન્યથી. તે દ્રવ્યથી મૃષાભાષણ તે ક્ષીણમોહન ન હઈ. ક્રોધાદિકે જન્યપણુથી. સર્વ મૃષાવાદનું પફખવું. તે મૃષાવાદ ક્રોધથી લોભથી ભયથી હાસથી ઇત્યાદિક દશ૦ ક્ષીણમોહનઈ ક્રોધાદિકન હુઈ એ તે તુઝનઈ પ|િ સંમત છઈ. ઈમ કારણનઈ અભાવઈ મૃષાભાષગુનઉ દ્રશ્યથી પર્ણિ અભાવ સિદ્ધ થતે ભાવથી મૃષાભાષણનો અભાવ તે અતિહિ
| SR No. | 004306 |
| Book Title | Sarvagnashatakam |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Labhsagar |
| Publisher | Aagamoddharak Granthmala |
| Publication Year | 1968 |
| Total Pages | 328 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 9 MB |