Page Text
________________ सर्वज्ञ-शतकवृत्ती सासणे भणिओ" // 1 // त्ति / आ० नि० (पृ० 110, गा० 103.) तेषां चाराधनं सर्वज्ञाऽऽज्ञालक्षणयतनामन्तरेण न स्यात् / यदोगमः 'आणाइ च्चिअ चरणं, तब्भंगे जाण न किं भग्गंति ? / आणं च अइक्तो कस्सोएसो कुणइ सेसं ? ' // 1 // त्ति उपदे०-( गा० 505. ) तथा अन्यत्राप्युक्तम्-- 'तित्थयराणा मूलं णियमा धम्मस्स तस्स वाघाए। किं धम्मो किमधम्मो णेवं मूढा विआणंति' // 1 // त्ति उपदेशपदे / (गा० 680) वृत्ती तु उभयोरपि वक्ष्येते / तत्र तीर्थकृतामाज्ञोपदेशस्त्वेवं-कर्मक्षयनिमित्तं प्रत्युपेक्षणेर्यासमित्यादिषु संयमानुष्ठानेषु संयता यतनया प्रवर्तेरन् नान्यथा, संसारकारणत्वादित्येवं कार्यकारणभावाभिव्यञ्जकाभ्यां विधिनिषेधमुखाभ्यामेवावसातव्यः। न पुनस्त्वमित्थं कुरु इत्यादिसाक्षादादेशमुखेनापि / यदागमः" अरिहंतो भगवंतो' इत्यादि प्रागुपदर्शितमेव / ननु भा ! यतनया नद्युत्तारवत् कुसुमादिभिर्जिनेन्द्रपूजाऽपि यतनया संयतानां भवत्विति चेन्मैवं, कर्तव्यलक्षणे द्रव्यस्त वे संयतानां यतनाया एव असम्भवात् / तत्कथमिति ? चेदुच्यते-संयतानां नद्युत्तारादौ यतना सस्थावरजीवरक्षार्थमेव भवति, जीवमात्रविराधनायाः सोवद्यत्वेन प्रत्याख्यातत्वात् / अत एव नद्युत्तारे 'एगं पायं जले किच्चे' त्यादिविधिना त्रसस्थावरजीवरक्षार्थमेव यतना भणिता, तथैव सर्वविरतिसंस्थितेः / द्रव्यस्तवे च यतना स्थावरजीवरक्षार्थं न सम्भवत्येव, तदीयशरीराणामेव पृथिवीदल-जल-कुसुमादीनां प्रासाद-प्रतिमापूजाङ्गत्वात् , किन्तु त्रसजीवरक्षार्थमेव यतना सम्भवति, तथैव सम्यक्त्वसंस्थितेः। अत एव जैनप्रवचने त्रसजीवाङ्गं प्रासादप्रतिमापूजाङ्गत्वेन कापि नोक्तम् , स्वप्रयत्नसाध्यस्य तस्य सम्यक्त्वनाशहेतुत्वात् / न च पृथिव्यादीनां स्वल्प-स्वल्पतरादि આદેશથી કરે છે સર્વ તિમ અન્યત્ર પણિ કહિઉં છે-તીર્થકરની આજ્ઞા તે મૂલ નિયમેં ધર્મનું અને તેડને વ્યાઘાતે મ્યું ધમ ? સ્યું અધર્મ? એહવું મૂઢ નથી જાણતાં.” વૃત્તિ તઉ બિહુગાથાની આગલિ કહિયે, તિહાં તીર્થકરને આજ્ઞાનો ઉપદેશ એમ છે-કર્મક્ષયનિમિત્ત પડિલેહણ ઇર્યાસમિત્કાદિક સંયમાનુષ્ઠાનને વિષે સંયતી તે જયણાઈ પ્રવર્તાઈ, અન્યથા નહીં. સંસારના કારણપણથી. ઇણી રીતિ કાર્યકારણના જણાવનાર જે વિધિ અને નિષેધ તમુખિં જાણિ, પણિ તું “ઈમ કરિ” એહ આદેશમુખે नही. मागमत। 'अरिहंता' त्याहिशत पूवि हेमा युछे. . પૂછે છે- જયણાઈ નઘુતારની પરિ કુસુમ દિકે જિનેદ્રપૂજા પણિ જયણા યતીને હઉ એહવું જે પૂછે છે તે ઉપર કહે –મ બેકિં કરિવારૂપ જે દ્રવ્યસ્તવ તિહાં યતીને જયણનાં અસંભવથી. તે કિમ એહવું છે, તે ઉપરિ કહીઈ છે–સંયતીનઈ નઘુત્તરાદિકને વિષે યતના તે ત્રસસ્થાવરજીવરક્ષાનઈ અર્થિ હુઈ. જીવમાત્રની વિરાધનાને સાવઘપણુિં પચ્ચખાણ કર્યાપણાથી. એટલા જ વતી નઘુત્તારને વિષિ એક પાદ જલને વિષે ઈત્યાદિ વિધિ ત્રસસ્થાવર જીવની રક્ષાને અર્થિં યતના કહી. તિમજ સર્વવિરતિની મર્યાદાથી. દ્રવ્યસ્તવને વિષે જયણ તો સ્થાવર જીપની રક્ષાર્થિ ન સંભ. સ્થાવર શરીર જે પૃથિવિદલ-જલ-કુસુમાદિકને પ્રાસાદપ્રતિમા પૂજાના અંગપણાથી. તે મ્યું? ત્રસજીવની રક્ષાનિ અર્થિ હઈ. તિમજ મર્યાદા સમ્યક્ત્વની ઍવતી. ' એતલાંજવતી જેના પ્રવચનને વિર્ષિ ત્રસજીવનું અંગ તે પ્રાસાદ-પ્રતિમા પૂજાના કારણ પણ સિંહાએ નથી કહિઉં. પિતાનિ પ્રયત્ને સાથે જે ત્રસાંગ તેહને સમકિતના નાશના કારણુપણાથી, પથિવ્યાદિકને છેડે વ્યાપારે સ્થાવર-જવવિષયિણ જયણું સંભવે, કિમ તેહને નિષેધ એહવું ન
| SR No. | 004306 |
| Book Title | Sarvagnashatakam |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Labhsagar |
| Publisher | Aagamoddharak Granthmala |
| Publication Year | 1968 |
| Total Pages | 328 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 9 MB |