Page Text
________________ सर्व-शतकवृत्ती तव्यम् , आत्मनः-खस्य हितार्थ-कल्याणनिमित्तं सम्यग्-यथावत्प्रवर्तितव्यमाज्ञायोगेन सर्वत्र धर्मादिकार्ये / अत एव उक्तम् ‘बालः पश्यति लिङ्गं मध्यमबुद्धिर्विचारयति वृत्तम् / आगमतत्त्वं तु बुधः परीक्षते सर्वयत्नेन' / / 1 / / इति षोडशके (षो० 1 गा० 2) यद्यपि जिनाज्ञारुचिः जैनप्रवचनेऽप्यल्पजनस्यैव भवति कालानुभावात् , तथाऽपि सम्यग्दृशां जिनाज्ञारुचिष्वेव भक्तिबहुमानादि कार्यम् / यदुक्तम-' एअं पाएण जणा कालाणुभावा इहपि सव्वेवि / णो सुंदरत्ति तम्हा आणासुद्धेसु पडिबंधो' // 1 // त्ति, उपदे० ( प० गा० 838 ) वृत्तिर्यथा-' एतदनन्तरोक्तोदाहरणवत् प्रायो-बाहुल्येन जनाःलोकाः कालानुभावात्-वर्तमानकालसामर्थ्यात् इहाऽपि-जैनमतेऽपि सर्वेऽपि साधवः श्रावकाच नो-नैव सुन्दरा वर्तन्ते, किन्त्वनाभोगादिदोषात् शास्त्रप्रतिकूलप्रवृत्तयः। इति पूर्ववत् / तस्मात्कारणाद् आज्ञाशुद्धेषुसम्यगधीतजिनागमाचारवशात् शुद्धिमागतेषु साधुषु श्रावकेषु प्रतिबन्धो-बहुमानः कर्त्तव्य इति ' / ये तु जिनाज्ञाबाह्याः विशिष्टक्रियाकारिणो भवन्ति, तेऽप्युपेक्ष्य सर्वप्रकारेण वर्जनीयाः / यदुक्तम्-' इअरेसुंवि य पओसो णो कायब्वो भवट्टिई एसा / णवरं विवजणिजा विहिणा सह मग्गणिरएण' / / त्ति, उपदे० ( प० गा० 839) वृ०-' इतरेष्वपि-जैनप्रवचनप्रतिकूलानुष्ठानेष्वपि समुपस्थितदुर्गतिपातफलमोहाद्यशुभकर्मविपाकेषु लोकोत्तरभिन्नेषु जन्तुषु प्रद्वेषो-मत्सरस्तदर्शने तत्कथायां वा अक्षमारूपो-नैव कर्तव्यः / तर्हि किं कर्त्तव्यम् ? इत्याशङ्कयाह-भवस्थितिरेषा-यतः कर्मगुरवोऽद्याप्यकल्याणिनो म जिनधर्माचरणं प्रति प्रहपरिणामा जायन्त इति चिन्तनीयम् / तथा नवरं-केवलं विवजनीया-आलापसंलापविश्रम्भादिभिः परिहरणीयो विधिना-विविक्तप्रामनगरवसत्यादिवासरूपेण सदा सर्वकालं मार्गनिरतेन सम्यग्दर्शनादिमोक्षमार्गस्थितेन साधुना श्रावकेण च / अन्यथा तदालापसम्भाતત્પરે, ઇતર-જૈનપ્રવચનને વિષે પ્રતિકૂલ અનુષ્ઠાનને વિષે પણિ. ઉપનું છે દુર્ગતિપાતલ છે જેહને એવો જે. મોહ તે અદે અશુભકર્મવિપાક છે જેને એહવા જે લત્તરથી ભિન જે જંતુ તેહને વિષે પ્રષિ જે મસર તે તેના દર્શન અને તેની કથાને વિષે અક્ષમારૂપ ન કરિ. તઉસ્યુ કરિવું ? તે હપરિ કહે છ-સંસારસ્થિતિ એ. જે માટે કર્મઈ ગુરુ હજીતાઈ અકલ્યાણવંત જિનધર્મ આચરણપ્રતે આસક્ત મન ન હતું. એહવું ચિંતવવું. કેવલ વર્જવા-આલાપ સંતાપ વિશ્વાસાદિકે પરિહરવા, વિધિ- એકાંત ગ્રામ-નગર વસત્યાદિવાસરૂપે સર્વકાલ માગત૫રિં-સમ્યગ દર્શનાદિર પક્ષમાર્ગને વિષે કે સાધઈ અને શ્રાવકે. ઈમ નહીં તે તે સંધાતે આલાપ-સંલાપાદિકે સંસર્ગ કરિ દુષ્ટવરપગે ઉપહત સંસર્ગની પરે તે તે દેષના સંચારથી ઈડલોક પરલોકને વિષે અનર્થની પ્રાપ્તિજ, એતલાજવતી કહિ ઈ-સિંહગુફા વ્યાઘગુફા ઉદક અથવા બળતું તિહાં પઇસેં અશિવ ઉનેદરિબાપ પ્રતે' રસીલજનપ્રિય હુઇ તે, વ્યાધિ ભલું, મૃત્યું ભલું, દારિદ્યસંગમ એ ભલું', અરણ્યવાસ ભલું કમિત્રસંગ ભલું નહીં. ઉપદેશપદાદિકને વિષેજ ઈમ નથી કહિઉં. અંગાદિકને વિષે પણ તિમ કહેવાથી, તે ઇમ-સંયમત ને વિષે ઉધમ કરતે એ દુઃખમેક્ષ ન કરે. તે વતી આત્મોત્કર્ષ વજ પતિજનઈ. જે દુહિત જે વિદ્યાલવ તેહને દ” પ્રજવલિત ચિત્તને ધણી સાવચનનું એકદેશવિપરીત ભાષે તે એવો હુ તે સંયમતપને વિષે ઉધમ કરતો એ શરીર-મનનાં જે અનેક દુઃખ અસાતાના ઉદયથી ઉપનાં તેહને વિનાશ ન કરે પિતાને ગર્વેિ પ્રજવલિત ચિત્તવંત. જે માટિ ઈમ, તે માટે પિતાને કર્થ-જે હું જ સિદ્ધાંતવાદી, બીજે કે નહી કે મુઝ સરિખે એ માન
| SR No. | 004306 |
| Book Title | Sarvagnashatakam |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Labhsagar |
| Publisher | Aagamoddharak Granthmala |
| Publication Year | 1968 |
| Total Pages | 328 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 9 MB |