________________ : सर्वक्ष-शतकवृत्ती चेत् / मैवं प्रतिलेखनाधिकारिणः सयोगिकेवलिनो जीवघातहेतुकप्रतिलेखनाभङ्गेनोत्सूत्रप्रवृत्ति-साम्परांयिकी क्रियादिप्रसङ्गस्य बाधकस्य विद्यमानत्वेऽपि माध्यस्थ्यहानेरेव बाधकत्वात् / माध्यस्थ्यं चाविनिवार्यदोषविषयोपेक्षेव / यदुक्तम् मैत्री परस्मिन् हितधीः समग्रे, भवेत्प्रमोदो गुणपक्षपातः / कृपा भवाः प्रतिकर्तुमीहो-पेक्षव माध्यस्थ्यमवार्यदोषे / / 1 / / इत्यध्यात्मकल्पद्रुमे (श्लो० 11). न चैवं सयोगिकेवलिनः सम्भवति, तस्य निजयोगजन्यस्य जीवघातदोषस्य निजयोगेनैव निवार्यरूपत्वात् / न चीनन्तबलवतस्तीर्थकृतः सर्वेषां सर्वदोषनिवारणे सामर्थ्यादुपेक्षया माध्यस्थ्यहानिरिति शङ्कनीयम् , परमबलवतोऽपि निजनिजकर्मजन्यदोषनिवारणे सामर्थ्याभावात् / अन्यथा शक्रादीन्द्रायत्तानां देवानां मिथ्यात्वं कस्याऽपि न भवेत् , बलवता शक्रादिना निवारयितुं(म) शक्यत्वात् / किञ्च-स्वल्पोऽपि जीवघातः केवलिनो ज्ञानपूर्वकत्वेन दुष्टपरिणामामिव्यञ्जकः / यदागमः ___ 'जो पुण हिंसायतणेसुं वट्टइ तस्स णणु परिणामो। दुवो ण य तं लिंग होइ विसुद्धस्स जोगस्स' // त्ति, ओघ० ( गा० 58 ) वृत्तिर्यथा-'यः पुनर्हिसायतनेषु-व्यापत्तिधामसु वर्तते तस्य ननु परिणामो दुष्ट एव भवति, न च तद्धिसास्थानवर्तित्वं लिङ्ग-चिह्नं भवति विशुद्धस्य योगस्य मनोवाकायरूपस्ये 'ति / अत एव साधुना हिंसा परिहर्त्तव्यैव / यदागमः- .. 'तम्हा सया विसुद्धं परिणाम इच्छता सुविहिएणं / हिंसायतणा सव्वे परिहरिअव्वा पयत्तेणं' // 1 // ति, ओ० (गा० 59.) वृत्तिर्यथा-' तस्मात् सदा-अजस्र विशुद्धपरिणाममिच्छता सुविहितेन किं कर्त्तव्यम् ? हिंसायतनानि सर्वाणि वर्जनीयानि प्रयत्नत' इति / अत्र हिंसावर्जनं ज्ञानपूर्वकमेव भवतीति भणनेन ज्ञात्वा जीवघातो विनाऽपवादमसंयतानामेव भवतीति दर्शितम् / अनाभोगेन जीवघाते सत्यपि संयतानां वर्जनाभिप्रायवतां ध्यानं शुभमेव भवति / यदागमः અનંત બલવંત તીર્થકરને સર્વના સર્વ દેવ નિવારવાને વિષે સામથી ઉખવે મધ્યથપણની હાનિ હસે. એહવું ન શકવું. પરમબલવંતને પણિ પે તાપતાને કર્મ દેઉં. જન્યનાં નિવારવાનિ શકિતના અભાવથી. ઇમ નહીં તે શક્રાદિકઈ ઇંદ્રને આયર્સ જે દેવતા તેહને કુણેને મિથ્યાત્વ ન હઈ. બલવંત શાદિકે નિવારવાને અશક્ય૫ણાથી, વલી અર્પે છવઘાત તે કેવલિને જ્ઞાનપૂર્વક પણિ दृष्टपरियामन। मामय 2 हिसाना आयतनने वित्त 'तस्स' ने परिणाम 64 ते વિશુદ્ધ જેગનું લિંગ નહીં. જે વલી હિંસાનાં આયતન-વ્યાપાદનના સ્થાનકને વિષે વત” તેહને નિશ્ચયે પરિણામ દુષ્ટ જ હઈ. તે હિંસાના આયતનવર્તિપણે લિંગ-ચિહ્ન ન હઈ. વિશુગ મન-વચન-કાયરૂપને. એતલાજ વતી સાધુનું હિંસા પરિહરવી. તે વતી સદા વિશુદ્ધ પરિણામઈ છત સુવિહિતે શું કરવું ? હિંસાયતન સર્વે વજેવા પ્રયત્નથી. ઇહાં હિંસાવજન તે નાનપૂર્વક જ હુઈ, એહવું કહૌં, જાણુને જીવાત તે અપવાદ વિના બસંયતને જ હુઈ એહવું દેખાડભુ. અનાભે - તે છવધાત છતે પણિ વજનાના અભિપ્રાયવંત સંવતને પાન શુભ જ હુઇ. “વળું પ્રાણાતિપાતાદિક પ્રતિ એહવું પરિણમે તેની સંપ્રાપ્તિ છ પણિ, કેહની ? પ્રાણવિનાશની, એ ઉપરિથી સંબધ, મુકાઈ કર્મબંધથી. અને જે કિલષ્ટપરિણામ તે અણહણત પણિ