Page Text
________________ सर्वज्ञ-शतकवृत्ती परिजिहीर्षा विषय एव / परिजिहीर्षा चानाभोगसहकृतभयमोहनीयहेतुकैव / साप्याश्रवरूपा हेयैव / अतः केवलिनो न भवति, केवलज्ञानोत्पत्तिसमय •एवानाभोगसहकृतभयमोहनीयहान्या तस्या अपि हानात् / अन्यथा केवलिनो अशुचिस्पर्शादिवत् सर्वेऽप्यावा हे यत्वेनाभ्युपगन्तव्याः स्युः / अथ त्यक्तानामाश्रवाणां हेयत्वासम्भव इति चेत् / चिरं जीव, तर्हि अशुचिताहिकण्टकादिकं सुतरामेव परित्यक्तमिति बोध्यम् / यतोऽशुचिस्पर्शाहिकण्टकादीनां हेयत्वं तावत् ‘दुक्खभयाउ पाणिगो' त्ति वचनात् भयहेवसातजनक वेनैवेति सर्वसम्मतम् / तच्च केवलिनो न सम्भवति, असातहेतुकभयमोहनीयाभावेन परिजिही विषयाभावात् / अवश्यभाविश्वेन चाशुचिस्पर्शाद्यभ्युपगमे तु सुतरामेव हेयत्वाभावः। किच-ज्ञानपूर्वकत्वेनासातस्योदीर्गायाः प्रसस्तेः / उदीर्गा च सातासातयोरप्रमत्तसंयतमात्रस्य न भवति, 'अपमत्ताइसगगुणेसु, एसो पयडीतिगुण' त्ति वचनात् / प्रकृतित्रिकेग-सातासातमनुजायुलक्षणेन / किञ्च-प्राणातिपातादीनां त्यक्तत्वेन हेयत्वाभावं वदतस्तव अशक्यपरिहारेण केवलिनोऽपि जीवघातो भवतीति वचनं दत्ताञ्जल्येव सम्पन्नम् , तावान्मात्रस्य जीवघातस्याऽपि हेयत्वात् / अन्यथाऽशक्यपरिहार एव न स्यात् , अहेयत्वेन सह विरोधात् / तस्मात् त्रीण्यपि हेयादीनि घातिकमोदयवतामेव भवन्ति, घोतिकर्मोदयनिमित्तकत्वात् / अत एव घातिकर्मोदयवतां न सिद्धप्रयाजनत्वमपि / केवलिनस्तु सिद्धप्रयोजनत्वं तदभावादेव / सिद्धे च प्रयोजने परिजिहीर्षा न भवति, विरोधात् / तेनाशुचिस्पर्शादिकं नियमेन हेयम् / तच्च प्राणातिपातादिवत् केवलिनोऽत्यन्तासदेवावसातव्यम् / हेयमात्रस्य घातिकर्मभिः सहैव हानात् / - - - या माश्रव तनयपणाना असलय. मेहसी२५, 18 घर 71. अशुथिપશે સર્પ કંટકાદિક તે અતિહિં છાંડયું એવું જા ગુવું. જે માટિ અશુચિને સ્પ–સર્પ કંટકાદિકનું : છાંડવું તો “દુકખભર્યવંત પ્રાણી’ એહવા વચનથી. ભયનું કારણ જે અસુખ તેહર્ત જનકણિ એહવું સંમત છે. તે તઉ કેવલીન' ન સંભવે. અસુખ હેતુ થઈ જેને એવું જે ભયમહનીય તેહને અભાવે પરિહરવાની ઇચ્છાની વિષયના અભાવથી અવભાવિપણિ અશુચિરપર્શ માનીઈ તે અતિહિ હેયપણાનક અભાવ, - વલી જાણવાપૂર્વક પણિ કરી અસાતાની ઉદી થઈ જેઈઈ. ઉદીર્ણો તે સંતા-અસતાવેદનીયની અપ્રમત્ત સંયતમાત્રને ન હુઈ, અપ્રમતાદિ સાત ગુણસ્થાનકઈ વિષે જેતલી પ્રકૃતિને ઉદય તે ત્રિણિ પ્રકૃતિ ઉણિ જાણવી. એડવા કર્મગ્રંથના વચનથી. સાત-સાતા વેદનીય અનઈ મનુષ્યનું આખું એ પ્રકૃતિ ઉન. વલી પ્રાણુતિપાતાદિકને છાંડવે કરી હેયપણાના અભાવપ્રતિ કહેતા તુઝને અશક્ય એહ જે પરિહાર તેણે કરી કેવલીને જીવઘાત હુઈ એ વચન, તે, દીધી છે અંજલી જેહને એહવું ની પનું, તેતલ એ જવધાતને હેયપણાંથી, ઇમ ન માની તો અશક્ય એહવું પરિવાર ન હુઇ. અણછાંડવાપણું સંધાતે વિરેધથી. તે માટે હેય ય અને ઉપાદેય એ ત્રિણિ ઘાતીઆ કર્મ જે ચાર તેહના ઉદયવંતને હુઇ, જ્ઞાન-દર્શનાવરણહાં-તરાયરૂપ કર્મના ઉદયથી નિમિત્તથી જન્યપણુથી. એતલાજવતી ઘાતી કર્મના ઉદયવંતને સિદ્ધપ્રજનવંતપણું નહીં. કેવલીન તઉ સિદ્ધપ્રયોજનપણ તે કમીના અભાવથી જ. સિદ્ધપ્રયોજન થયું હતું તઉ પરિહરવાની ઈચછા ન હુઇ. વિરોધથી. તેવતી અશુચિસ્પર્શાદિક તે નિયમેં છાંડવાયોગ્ય. તે તે પ્રાણાતિપાતની પરે કેવલીને અત્યંત અણુછતું જાણ હેવમાત્રને ધાતી માં કર્મ સાથિજ હાનિથી. અને જે વેદનીયકર્મ આશ્રયી સુધાદિક 11- પરીસહ તે
| SR No. | 004306 |
| Book Title | Sarvagnashatakam |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Labhsagar |
| Publisher | Aagamoddharak Granthmala |
| Publication Year | 1968 |
| Total Pages | 328 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 9 MB |