________________ विदूषक-विलापः अभिज्ञानशकुन्तलम् विदूषक-भो हदोम्हि। एदस्स मिअआ-सीलस्स रण्णो वअस्सभावेण णिविण्णो। 'अअं मिओ, अअं वराओ' त्ति मज्झन्दिणे वि गिम्हे विरल-पादव-च्छाआसु वण-राईसुं वणराईसुं आहिण्डिअ, पत्त-सङ्कर-कसाअ-विरसाइं उण्ह-कडुआई पिज्जन्ति गिरि-णई-सलिलाई। अणिअदवेलं च उण्हुण्हं मंसं भुज्जीअदि। तुरअ-गआणं च सद्देण रत्तिं पि णत्थि पकाम-सुइदव्वं / ___महन्ते ज्जेव पच्चूसे दासीए पुत्तेहिं सअणि-लुद्धेहिं कणीवघादिण वणगमण-वणगमण कोलाहलेण पवोधआमि। एत्तिकेणावि दाव पीडा ण वुत्ता जदो गण्डस्स उवरि विष्फोडओ संवुत्तो। जेण किल अम्हेसु अवहीणेसुं तत्थ-भवदा मिआणुसारिणा अस्समपदं पविद्वेण मम अधण्णदाए सउन्तला णाम का वि तावसकण्णआ दिट्ठा। तं पेक्खिअ संपदं णअर-गमणस्स कधं पि ण करेदि एवं जेव चिन्तअन्तस्स मम पहादा अच्छीसुं रअणी। ता का गदी? जाव णं किदाआरपरिकम्मं पिअ-वअस्सं पेक्खामि। एसो वाणासण-हत्थो हिअअ-णिहिदपिअ-अणो वण-पुप्फ-माला-धारी इदो ज्जेव आअच्छदि पिअवअस्सो। भोदु अङ्गा-मद्द-विअलो भविअ चिट्ठिस्सं। एवं पि णाम विस्सामं लहेअंति।