________________ 172 पाइअविनाणकहा-२ तइया सोण्णारेण माहणं पणमित्ता वुत्तं-'तुं तु मम जीवियदायगो जाओ, अओ ममोवरिं किवं किञ्चा अमुगनयरे अमुगपाडगे वसामि, तहिं आगंतव्वं, जहसत्तिं तुव भत्तिं काहिमि, / इअ महुरवयणाई वोत्तूणं गओ / ____ माहणो उ अडसट्ठितित्थेसुं जत्तं काऊणं पुणो परावट्टिऊणं पच्छा वलंतो कियंतेण कालेणं तहिं कंतारंमि समागओ / दइव्वजोगेणं तेण वग्घेणं दिट्ठो उवलक्खिओ य / 'सो एसो मम जीवियदायगो महुवयारी' इअ सरिऊण सबहुमाणं पाए अभिवंदित्ता पुरा हयरायकुमारसंतिगाइं अणेगलक्खमुल्लाइं आहरणाई' दाऊणं वुत्तं'सामि ! अम्हाणं तिण्हं उद्धरणाणंतरं तस्स सुवण्णयारस्स उद्धारो कओ न वा ?' / माहणेण वुत्तं-'तेण अइदीणयागब्भिया विण्णत्ती कया, तया मम मणंसि महई करुणा उप्पण्णा, तेण निक्कासिओ' / वग्घेण साहियं-'भव्वं न कयं, परंतु अओ परं तस्स संगो न विहेयव्वो' त्ति वोत्तूणं नमंसित्ता य सो वग्घो गओ / बंभणो वि आजम्मदालिद्दनासगाई आहरणाइं पप्प सोसाहं तस्स आसीवयणं दाऊणं अग्गओ चलिओ / मग्गे गच्छंतेण तेण चिंतियं-'इमाइं आभूसणाइं अग्गे अझ्भयाउलमग्गंमि कहं निव्वहिस्सामि ? तम्हा आसन्ननयरंमि गच्चा इमाइं विक्केऊणं रोक्कडनाणगं किञ्चा, पच्छा ववहारिणो हट्टम्मि गंतूणं, पत्तिगं लिहाविऊणं सुहेणं निब्भयं घरं गच्छिस्सामि' त्ति संपहारिऊणं नयरे समागओ / नयरंमि पविट्ठो समाणो चउप्पहंमि तारिसजण-गवेसणटुं परिभमेइ / तओ हट्टट्ठिएणं सुवण्णगारेण दिट्ठो / चिंतियं च-'सो एसो बंभणो जेण हं कूवाओ निक्कासिओ / कक्खाए गंथिं अमुलं मुद्दाइयं च दळूणं चिंतियं-'अणेण देसाडणं कुणमाणेणं किंपि धणं सुवण्णाइयं लद्धं दीसइ, अओ इमो जइ विक्कयं कुणेज्जा तया मम कज्जं होज्जा' इअ झाइत्ता हट्टाओ उट्ठाय तुरियगईए विप्पस्स समीवं गंतूणं-'अहो ! अज्ज मम भग्गाई जागरियाई, अज्ज मज्झ गेहमि अतक्किया सुहा वुट्ठी संजाया / अज्ज मम गिहंगणम्मि कामगवी सयं आगया / अज्ज मम मणोरहा सहला जाया, जेण तुम्हे मिलिया' / इअ बवंतेणं तेण माहणस्स चलणेसुं सिरं नमाविऊणं नमुक्कारो कओ' उट्ठाय हत्थे मुंजिऊणं विण्णत्तिं विहेइ-सामि ! आगच्छिज्जसु मम गेहे, नियचरणेण पवित्तीकीरउ अम्ह घरं' ति सिट्ठायारं दाविंतेण तेणं सघरंमि माहणो नीओ / मुद्धो माहणो तस्स अइपियवयणाई सोच्चा तुट्ठो चिंतेइ-'अयं को वि अईव गुणगाहगो, जं मम कयं उवगारं न वीसरेइ / को वि अइसुजाओ दीसइ, तस्स पुरओ किं अंतरं विहेयव्वं ? अयं मम सव्वं कज्जं काहिइ, अओ वग्घदिण्णाई भूसणाई एयस्स दंसणेण विक्केऊण य रोक्कडनाणगं विहेमि' त्ति झाइत्ता वुत्तं-भो भद्द ! मम पासंमि केणावि दिण्णाई भूसणाई संति, ताइं विक्केणं नाणगं काऊणं अप्पावेसु' / तेण वुत्तं-'दंसेउ भवं, सिरदाणेण वि तुम्हकेरं कज्जं काहिस्सं' / तइया माहणेण ताइं सव्वाइं भूसणाई दंसियाई, ताइं दळूणं उवलक्खियाई ‘अहो ! इमाइं तु रायकुमारस्स, जो हि रायारिहो रायकुमारो पुरा वक्कसिक्खियतुरगेण दूरे वणे नीओ / तहिं केण वि मारिओ / तस्स सुद्धिनिमित्तं अणेगा उवाया कया, परंतु सुद्धी न पत्ता / तया रण्णा पडहो वाइओ-'जो कोवि रायकुमारस्स जीवियस्स मरणस्स वा सुद्धिं आणेज्जा तस्स महापसायं कुणेमि अप्पकरं च मन्निस्सं' / तहवि सुद्धी न पत्ता, सा अज्ज पत्ता / अओ हं कियंतं भूसणं रण्णो दंसिऊणं वल्लहो भवामि, अणेण माहणेण मम किं पयोयणं अत्थि ? गेहंमि ट्ठिओ 1. आभरणानि / / 2. सोत्साहम् / /