________________ चउरुत्तरसयइमी सम्मइंसणपहावंमि सुलसासाविगाए कहा धन्नो सो नायव्वो, जो गुरुहियए वसेइ निलंपि / सुलसानायं इहयं, सम्मइंसणपहावजुयं / / 1 / / इह जंबूदीवंमि भरहखित्तम्मि मगहदेसंमि रायगिहं नाम नयरं, तहिं पसेणई नरवई रज्जं पसासेइ ! तञ्चरणसेवापरो नागनामो सारही आसी / तस्स पइव्वयत्तणाइपवरगुणगणालंकिया पहाणजिणधम्माणुरागिणी सुलसा नाम भज्जा आसि / एगया नागसारही कत्थवि गेहमि कंचि गिहवइं पभुययरपमोएणं नियंकंमि पुत्ते लालिंतं विलोइत्ता सयं पुत्ताभावदुक्खेण दुहियमाणसो समाणो करयलंमि मुहं विनसित्ता चिंतित्था-'अहो मंदभागो हं जं मम चित्ताणंददायगो एगो पुत्तो नत्थि ? / धन्नो एसो जं एयस्स बहवो हिययाणंदजणगा पुत्ता संति' त्ति चिंतासागरे मग्गं नियप्पियं विलोइत्ता सुलसा विणमिरा महुरवायाए वयासी-'सामि ! भवओ चित्तंमि अज्ज का चिंता पाउब्भूया ?' सो वएइ -'पिए ! अवरा उ का वि चिंता नत्थि / परं एगा पुत्ताभावचिंता वट्टेइ, सा य मं अञ्चंतं पिलेइ' / तओ पुणो सुलसा आह-'सामि ! चिंतं मा कासी !, पुत्तुप्पायणत्थं सुहेण अवरकन्नापाणिग्गहणं विहेहि' / तइया नागो साहित्था-'हे पाणप्पिये ! एयंमि जम्मणमि तुम चिय मम पिया असि, तुमए वइरित्ताओ इत्थीओ मणसा वि हं न पत्थेमि, तुम्ह कुक्खिसंभवं चिय पुत्तरयणं महेमि, तम्हा हे पिए ! तुं चेव कंचि देवं आराहिऊणं पुत्तं मग्गेसु' / . तओ सुलसा आह 'हे नाह ! वंछियत्थसिद्धीए अन्नं देवसमूहं मणसा वयसा काएण य जीवियंते वि न आराहेमि / परंतु सब्विट्ठसिद्धिदायगाणं सिरिमंताणं अरिहंताणं आराहणं करिस्सं, पुणो आयंबिलाइतवपमुहाई विसेसेण धम्मकिच्चाई विहेहिस्सं' त्ति / एवं पियवयणेहिं भत्तारं संतोसवित्ता सा सई तिसंझं जिणिंदवरं समञ्चित्था / अवराइं च धम्मकिच्चाई विसेसेण अकासी / एवं कियंते वि समए गए एगया इंदसहाए सुलसाए धम्मकमंमि पसंसा होत्था-'एसा कयावि निग्गंथपवयणाओ न चलेइ' / ___ तइया एगो तीए परिक्खं काउं पुढवीए समागच्च साहुवेसधरो सुलसागिहं पविसित्था / तओ सुलसा नियगिहसमागयं मुणिं विलोइऊणं अरिहंतपूअणपसत्ता वि सहसा उट्ठाय भत्तीए मुणिणो पायनमुक्कारं विहेऊणं नियगिहागमणकारणं पुच्छित्था / सो वि आइक्खेइ-गिलाणसाहुरोगच्छेयणटुं लक्खपागतेल्लस्स पयोयणं अस्थि, तन्निमित्तं इहं अहं आगओ म्हि / तं सोच्चा अईव संतुट्ठहियया सा अववरयमझमि पविसित्ता लक्खपागमहातेल्लकुंभं जाव उप्पाडेइ ताव दिव्वपहावेण स कुंभो भग्गो, तओ मणयं पि मणंसि दीणयं अधरंती सा सई पुणो बीयं कुंभं जाव उप्पाडिउं लग्गा ताव सो वि भग्गो / एवं दिव्यपहावओ तिण्णि घड़ा भग्गा / तओ सा विसायं हियए न धरित्था, किंतु केवलं तं इत्थं वयासी-'अहो मंदभागा हं, जं मम इमं तेलं गिलाणस्स महप्पणो साहुणो उवगारत्थं न जायं ? ति / 1, प्रसनेजित् / / 2. स्वयम् / /