________________ 126 पाइअविनाणकहा-२ दुट्ठचेट्ठिअंकाहिसि, ता गच्छाओ निच्छुभिस्सामो' / एवं तज्जिओ रुट्ठो सो साहूणं मारणनिमित्तं सयलमुणिजणजोग्गभायणमि उग्गं विसं पक्खिवेइ / अह समए जाए जइणो पियणत्थं जाव तं जलं गिण्हंति ताव तग्गुणतुट्ठाए देवयाए भणियं-'भो भो समणा ! एत्थं जले तुम्ह दुट्ठसिस्सेण रुद्देण विसं खित्तं, ता एयं मा पिविज्जाह' / एवं सोच्चा समणेहिं तेण दुट्ठसिस्सेण समगं तं जलं तव्वेलं चिय तिविहं तिविहेणं वोसिरियं। ____ अह सो मुणिमारणपरिणामज्जियपयंडपावभारो तज्जम्मे चिय अञ्चंततिव्वरोगाउलदेहो उज्झियजिणिंददिक्खो बहुपावकम्मभरो परगेहेसुं भिक्खावित्तीए जीवंतो, जणेण ‘पव्वज्जापरिभट्ठो अदट्ठव्वो दुट्ठचेट्ठो सो एसो' त्ति कित्तिज्जतो अट्टदुहट्टोवगओ पए पए रुद्दज्झाणज्झाई मओ संतो सव्वपुढवीणं पायोग्गपावबंधेक्कहेउभूयासुं अच्चंतखुद्दनिंदियतिरिक्खजोणीसरूवासुं पत्तेयं पत्तेयं एगंतरियासुं अंतरगईसुं आहिंडिय आहिंडिय जहक्कमं धम्माइयासुं सत्तसु वि नरयपुढवीसुं कयउक्कोसाउनिबंधो नेरइयत्तगेण उप्पन्नो, तत्तो जलथलखहयरजोणीसु बि-ति-चउरिंदियजाईसुं अइवहुसो जाओ।