________________ थोवेण निमित्तेण बुज्झमाणसणंतकुमारचक्किणो कहा-९७ 117 ENEM इअ वियारंतेणं वेरग्गपरायणेण रज्जसिरिं चइत्ता संजमसिरी गहिया / भुजंगमो कंचुयं पिव पच्छा अणुसारिणिं नियरिद्धिं न विलोएइ, सुणंदाईणं इत्थीणं विलावे सुणतो वि मणयं न चलित्था / छम्मासि जाव निहिणो रयणाई सेवगा य पिटुंमि लग्गा, किंतु तेण पच्छावि न विलोइयं / छट्ठभत्तस्स अंते सएव पारणं विहेइ / पारणए वि सव्वं विगई चइऊणं रोगकंतदेहो निम्ममो मायारहिओ अपडिबंधो भूमीए विहरित्था / एयंमि समये पुणरवि सोहम्मिंदेण वुत्तं-अहो ! धण्णो एसो सणंतकुमारो मुणी, महया रोगेण दूमिज्जमाणो वि देहचिइच्छं न कुणेइ, 'धण्णो इमो' त्ति इंदवयणं सुणिअ असद्दहंता ते चेव दुवे देवा वेज्जरूवं विहेऊणं तहिं आगया / सणंतकुमारमुणिणो समीवं गंतूणं वयासी-भो ! मुणे ! तुव सरीरं रोगजज्जरं अईव पीलिज्जमाणं दीसइ, अम्हे वेज्जा, जइ तुव आणा सिया तया रोगपडीगारं कुणेमो / मुणिणा वुत्तं-'अणिञ्चस्स देहस्स को पडिगारो ?, 1. पश्चादपि / /