________________ सीलपालणंमि सच्चवईए कहा-४६ 119 तीए सुहसूर्यगं वामनयणं फुरियं, अणेण चिण्हेण एयंमि वेसागेहमि किं सुहं होज्जा ?, मम भत्ता मओ, पुत्तस्स वि संगमो न संजाओ, ता किं जीविएण त्ति झायमाणा सा पल्लंगहिटुंमि अहोमुहा उवविठ्ठा अस्थि / ___सो सुगराओ तीए निवासब्भंतरंमि गच्छमाणो निम्मलवसणच्छाइयपल्लंगं तस्स य समीवे अणुवमरूवं पसंतचित्तं अहोदिहिँ सञ्चवइं पासेइ, पासित्ता विआरेइ-एसा चत्तसिंगारा पइविहीणा सोगमग्गा अहोदिट्ठी किं पि झायंती मम कुलवहू इव आभासेइ, पुव्वदिट्ठवारंगणाहिंतो विवरीअसरूवा इमा अस्थि / सा वि पायरवसद्देण 'एत्थ को आगओ?' इअ उद्धमुहं किच्चा तं सुगरायं तेयंसिं सुंदरंगुवंगं जोव्वणपारंभठिअं पासित्ता पुलगिअहियया महुरसरेण तं पल्लंगंमि उववेढें कहेइ / सो वि तत्थ उवविठ्ठो समाणो तीए मुहं पासंतो उवसंतकामभोगाहिलासो संजाओ / जणणीनेहपबलत्तणेण तस्स तीए अवरिं माइव्व सिणेहो पाउब्भूओ / सो विगप्पेइ-“जीए आसाए अहयं एत्थ आगओ सा आसा नट्ठा, लक्खदव्वं पि मज्झ नर्से, इयं न वेसा, जओ सुकुलुप्पन्ना कुलवहुव्व दीसइ, इमीए वेसावित्तित्तणं न सिया' / तओ सो बहुमाणपुरस्सरं सीलभंगभएण कंपमाणसरीरं तं सञ्चवई हत्थेण घेत्तूण पुरओ ठवेइ / तया सा तस्स हत्थफासणेण 'किं अयं मे पुत्तो' त्ति जायपरिओसा थण्णझरंतथणा नेहपुव्वं तं निरिक्खेइ। ___एवं दो वि परुप्परं पासमाणा जायक्खोहा खणं मउणेण ठिआ / सा सञ्चवई धीरत्तणं अवलंबित्ता पुच्छइ-हे उत्तमपुरिस ! तुव का जाई अस्थि ?, मायपिऊणं किं नाम ?, जम्मणठाणं किं ? एयं नाउं मज्झ जिन्नासा होइ, जओ तुम्ह दंसणेण 'अयं को वि मे संबंधिजणु त्ति चित्तं मे पसण्णं संजायइ / तओ सो सुगराओ साहेइ, हे पियवाइणि ! मम नामं सुगराओ, पिउस्स अभिहा नवलक्खो वणज्झारो, माऊण अभिक्खा लच्छी, उप्पत्ती उ मरुहरदेसे, जाईए वणज्झारा अम्हे, इओ अहं जाणामि न विसेसं / तयणंतरं सञ्चवई कहेइ-हे पुरिससिट्ठ ! आगिईए तुमं न वणज्झारो, आयारेण चेट्टाए भासणेण य तुं उत्तमकुले उप्पण्णो नज्जसे / तया सो सुगराओ ससंको 'अहं मायापिरे पुच्छिऊण सिग्घं आगमिस्सं ति कहित्ता कामलयाए सह संलावं अकिञ्चा गिहे गओ / _मायापिऊणो सुगरायं सहसा आगयं दट्ठणं परिपुच्छन्ति-हे वच्छ ! किं तुण्णं आगओ ? / तया तेण कामलयाघरे जं संभूअं तं सव्वं कहिऊण अप्पणो उप्पत्तीए वत्ता पुट्ठा / पुव्वं तु ते मउणेण ठिआ, न किं पि जप्पंति, अम्हाणं चिय तुमं पुत्तो असि त्ति कहिंति / पच्छा तस्स अञ्चंतनिब्बंधवसेण तेहिं कहियं-हे पुत्त ! तुह जम्मठाणं जाइं च मायापिऊणं च नामं अम्हे न जाणामो / जओ इओ दुवालसवरिसाओ पुव्वं दाहिणदिसाए भयंकराडवीए वणमज्झे मज्झण्हकाले तरुस्स मूलंमि सेयवत्थच्छाइअदेहो, दुवरिसपमाणो एगगो रुवंतो तुम पुत्तरहिएहिं अम्हेहिं उवलद्धो, तओ आरब्भ सोयरुप्पन्नुव्व तुमं पालिओ सि / जम्मदायारे तुज्झ मायापियरे अम्हे वि न जाणेमो / आयाररूवसहावेहिं तुमं उच्चकुलुप्पन्नो नज्जसे / एवं सो सुणिअ कामलयाए घरं पइ निग्गओ, मग्गे गच्छंतस्स तस्स वामनयणं वामंगं च फुरइ, विहवाओ इत्थीओ संमुहं पत्ताओ, सरीरं च असत्थं संजायं, पाया वि अग्गे न चलंति, एवं अवसउणाइं संजायाइं / तह वि ताणि अवसउणाणि अगणित्ता विविहकुयक्कं कुणंतो सञ्चवईए पासं समुवागओ /