________________ 118 पाइअविनाणकहा-१ कामलया अक्का वि अच्चब्भुयरूवं तं जाणित्ता सव्वासु वेसासुं तं सव्वुच्चपए ठवित्ता ‘जो लक्खं दव्वं दाही सो एयाए सह कामभोगे भुंजिस्सइ' एवं निच्चयं अकासी / तओ लक्खदव्वदायगस्स अभावेण वेसाघरंमि थिआ वि निम्मलं सीलं पालेइ / एवं धम्माराहणपराए दुवालस संवच्छरा सुहेणं वइक्वंता / .. इओ य सो नवलक्खो वणज्झारो सुगरायसहिओ अणेगग्गामनयराईसु कयविक्कयं कुणंतो भवियव्वयाजोगेण चंपानयरीए समागओ / नयरीए बाहिरं उज्जाणभूमीए पडधराई ठविऊण सपरिवारो तत्थ निवसिओ समाणो नयरीमज्झे नियकयाणगं विक्केइ, विएसजोग्गं च गिण्हेइ / मायरपियरभत्तो सो सच्चवईए पुत्तो सुगराओ वावारकरणनिउणो पिउणो सहेज्जं करेइ / एगया सो पञ्चूसकालंमि मित्तपरिवरिओ नयरीसोहादसणत्थं नयरिं गओ / तत्थ विविहच्छेराइं पासंतो, हट्टसेणीओ अइक्कममाणो दइव्वजोगेण कामलयावेसाए भव्वं भुवणं तयग्गओ य ढक्कं पासेइ / ढक्काए समीवंमि थिअं कामलयावेसं पासित्ता पुच्छइ-कस्स इमं भुवणं, किमटुं इयं ढक्का एत्थ ठविया ?, का तुमं असि?। __ एवं सोच्चा वेसा वएइ-एईए चंपानयरीए रायमाणणीआ कामलया नाम वेसा अहयं / वारंगणासयसामिणी, अम्हकेरं इमं भवणं, जो को वि सिरिमंतो लक्खं दव्वं देइ, सो पुरिसो इमं ढक्कं वाइत्ताणं भुवणंतरे पविसित्ता मणवंछियरूवसुंदरीए सह कामभोगाइं भुंजेज्जा / एवं सोच्चा पुव्वबद्धकम्मुदएण सो तत्थ जायगमणेच्छो मित्तपरिवुडो नियावासे समागंतूण नियमाइपियरे कहेइ-हे मायापिउणो ! मज्झ एगं लक्खदव्वं समप्पेह / ते कहिंति, हे पियपुत्त ! किं तुज्झ पओयणं ?, अणेण को वावारो कायव्वो ?, बहुदव्ववयकरणं अहुणा न समुइयं / तया सो सुगराओ-लक्खदव्वदाणेणं ढक्कं वाइत्ता वेसाभुवण-गमणेच्छा मम वट्टइ' त्ति वुत्तंतं सव्वं सलज्जं निवेएइ / तह ढक्कावायणसद्दसवणेण तुम्हाणं पि जसो नयरीए होही / तया मायापिउणो तं बोहिंति वच्छ ! वेसासंगेण इह लोगे के के दुहं न पत्ता ?, परलोगे उ दुग्गइं न गया ? / सत्तवसणेसु वेसासंगो सव्ववसणाणं मूलकारणं, तओ अवस्सं चइयव्वो, चित्ते वि तीए अहिलासो न कायव्वो / तया सो सुगराओ-'जइ न दाहिह, तया हं अप्पघायं काहं ' ति बीहावेइ / एवं सोच्चा मायरपियरा ‘वुड्डत्तणे अम्हाणं आहारो पुत्तो चिंय, तेण विणा किं काहिमो ?' एवं चिंतिऊण तेहिं रूवगलक्खं ससिणेहं तस्स दिण्णं / तत्तो सो तं दव्वलक्खं घेत्तूणं सिग्घं कामलयावेसाघरंमि गओ, तीए लक्खं दाऊण ढक्कं वाइत्ताणं वेसाघरंमि पविठ्ठो / ढक्कासद्दसवणेण पउरेहिं पि जाणियं को वि धणवंतो अज्ज कामलयावेसागेहंमि पविठ्ठो / कामलयावेसाए आइट्टा अणेग अहिणवजोव्वणाओ नारीओ तं हत्थजूंजणपुव्वयं पणमंति, काओ चमरेहि वीयंति, काओ विलेवणं कुणंति, काओ तंबूलपुप्फाइं दिति, काओ खज्ज-पक्कन्नाई अप्पिंति, काओ हत्थपायाभिणयं दंसेइरे, काओ हावभावविलासेहिं मोहिंति, एवं ताओ वेसाओ तञ्चित्तं विविहजुत्तीहिं रंजेइरे / सो सुगराओ कामकलाकुसलाओ रूवसुंदरीओ पेक्खंतो कासु वि मणं अकुणंतो पुच्छइ-‘एत्तो अहिगरूवा सुंदरी अत्थि न वा 'तत्तो सा कामलया अक्का पासायोवरिभागट्ठियं सच्चवई दंसिउं एगं दासिं तीए समीवंमि नेउं आदिसेइ / सा दासी तं सुगरायं सञ्चवईए निवासट्ठाणं दंसेइ / तओ सो सुगराओ तीए अववरगखंडे गओ / एत्थ सा सञ्चवई दुवालसवरिसंते ढक्कारवं सोच्चा चिंतेइ अज्ज को वि सिरिमंतो नरो कामलयाघरंमि पविट्ठो, जइ सो मज्झ पासे आगच्छिहिइ, तया हं कहं सीलं रक्खिस्सं !, अओ अप्पधाओ वरं, एवं वियारंतीए