________________ 114 पाइअविनाणकहा-१ न अन्नहा होही' / सो वि एवं पियापउत्तिं सुणिऊण सत्थचित्तो पियानामसवणेण पत्ताणंदो समाणो भोयणं गहिऊण तत्थ सिवालए गच्छिऊण साणंदं भोयणं किच्चा पियादसणं पइक्खइ / / ___इओ चंदसेणनरिंदो वि सञ्चवईए सह कामभोगे अहिलसंतो कद्वेण वरिसं जावंतो तद्दिवसे रत्तीए पढमे जामे सुंदरवेसभूसाजुओ विविहभोगसामग्गिसहिओ तीए पासे समागओ / सा उ कामधं नरिंदं दट्टण 'कहं सीलं रक्खेमि' त्ति सीलभंगभएण भीया अहोमुहा थिआ / चंदसेणो राया नियं असिं पल्लंगे ठवित्ता उवविसित्ताणं कहेइ हे पिए ! अज्ज तुम्ह मज्जाया संपुण्णा, अहुणा मए सह रायारिहकामभोगे जहिच्छं भुंजाहि / सा उ धीरित्ता मायाए वएइ-हे महाराय ! तुम्हाणं वयणाहीणा हं / तुम्हे जह कहिस्सह, तहच्चिय अहं काहिमि / अज्ज रत्तीए सुहं खाएमो पिवेमो मज्जपाणंपि कुणेमो / 'खत्तियाणं मज्जं अईव पियं अत्थि' तओ सुंदरं सुरं आणावेह, तेण सव्वरत्ति आणंदेण नएमो / एवं सोच्चा ‘एसा सव्वहा ममोवरिं रत्तचित्ता वट्टइ' त्ति हरिसियचित्तो सो मूढप्पा महुरं मज्जं मगंगावेइ / 'विणासयाले विवरीयबुद्धी संजाएइ' तओ सो तीए रूवे आसत्तो अप्पणो विणासं अपेच्छंतो मज्जं अईव पिवेइ, तीए वि पाणाय देइ, गहित्ता 'हं पच्छा पिविस्सं' ति नेहनाडयं करती पुणो पुणो तं चिय पावेइ / एवं सो अईव महुपाणमत्तो लं लं लंति लवंतो कंपमाणसरीरो इओ तओ पडतो मुच्छं पत्तो, नट्ठसण्णो य पल्लंगे पडिओ ! मयं इव तं दट्टण साहसं धरित्ता, रण्णो असिं हत्थे धेत्तूणं, चंडिगेव रुद्दसरूवं धरिऊण निवस्स गलकंदले पहारं तह देइ, जह कबंधं सीसं च एगपए भिण्णं जायं / अप्पकालं कंपमाणं कबंधं पि निच्चेझैं जायं / एवं सो चंदसेणनरिंदो परदाररमणवंछाए अपुण्णेच्छो मरणं पप्प दुग्गइं गओ / सा सच्चवई मरणपत्तं नरिंदं दट्ठणं सभया 'कहं एयाओ पासायाओ निग्गच्छिस्सं ?, कहं वा भत्तारं दिण्णसमए मिलिस्सं ?' ति उवायं मग्गेइ / पासायदुवारं सुहडगणसुरक्खियं दट्टण पच्चुप्पण्णबुद्धी सा पल्लंस्स उवरिं ठिअं निवस्स सवं अवसारित्ता, तस्स सुत्तमइयपट्टगं गहिऊण पासायपच्छाभागठिअवायायणस्स पच्चंतदेसे बंधिऊण मज्झरत्तीए तीए पट्टिगाए हिटुंमि ओइण्णा / रायमग्गेण गच्छंती नयरद्दारसमीवे गया / तद्दारं पिहियं पासित्ता नयरदुग्गंधजलनिग्गमणपहेण कटेण सा नयरबाहिरं निग्गया / पियसंगमासाए हरिसियमणा सा सिग्धं सिग्धं दाहिणदिसाथिअसिवालयं वच्चेइ / तत्थ गंतूणं हे पिअ ! पिअ ! कत्थ वट्टसे ?, विओगदुक्खपीडियाए मे दंसणं देसु, मा विलंबं कुणेसु / जया तीए पच्चुत्तरं न लद्धं, तया सा सिवालयस्स चऊसु दिसासु निरिक्खेइ / तह वि सा पई न पासेइ / तओ सा सिवालयस्स गब्भद्दारं पिणद्धं पासित्ता उच्चयररवेण पिअ ! पिअ ! त्ति पुक्करंती दारं च पाएण पहरेइ, एवं दोच्चं तच्चं पि कुणेइ, तया गब्भागारदारं उग्घडेइ / अंतो वट्टमाणदीवस्स मंदपयासेण भूमिभागस्स अवरिं सुत्तं नियप्पियं पासेइ, तस्स समीवे गञ्चा, सम्मं मुहं पासित्ता ‘एसो मम पिउ ' त्ति तीए अवगयं / हे पिय ! अहं आगया आगय त्ति सद्दकरणेण तं जग्गावेइ, सो न जग्गेइ, तओ सरीरसंवाहणेण उट्ठावेइ, तह वि सो न उढेइ, न य किं पि पच्चुत्तरं देइ / पुणो वि लवेइ-'हे पिय ! तव पिया वरिसंते संगमुक्कंठाए एत्थ समागया, किं मोणेण थिओ सि ? , एत्थञ्चओ नरिंदो मं हरिऊण एत्थ आगओ, देवगुरुकिवाए अखंडसीला अहं